Συνθέτης, μουσικολόγος, αλλά και γνώστης και μελετητής της ελληνικής παραδοσιακής και βυζαντινής μουσικής ο Χριστόδουλος Χάλαρης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών αφήνοντας με τον θάνατό του ένα τεράστιο κενό στον χώρο της τέχνης.

Προερχόταν από κρητική οικογένεια και ως εκ τούτου είχε παραδοσιακά ακούσματα, ενώ η αδυναμία του ήταν η βυζαντινή μουσική την οποία ερεύνησε και μελέτησε επί δεκαετίες. Σπούδασε μαθηματικά και μουσική στο Παρίσι ενώ επιστρέφοντας στην Ελλάδα συνέθεσε τη δική του μουσική στηριζόμενος σε δημοτικά και βυζαντινά μουσικά ακούσματα. 

Χαρακτηριστικότερο από τα δημιουργήματά του ήταν το άλμπουμ «Δροσουλίτες» που πλέον θεωρείται εμβληματικό στο είδος του, αλλά και η μουσική που έγραψε για την ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου «Μεγαλέξαντρος» το 1980. 

Από τη μελέτη του στη βυζαντινή μουσική προέκυψε και το τρίτομο σύγγραμμά του «Η ιστορία της αρχαίας ελληνικής και της βυζαντινής μουσικής». Κύκλοι τραγουδιών του μέσα από τους οποίους άφησε έντονα το στίγμα του στη διάρκεια της δεκαετίας του ‘70 είναι: «Τροπικός της Παρθένου», «Ακολουθία», «Δροσουλίτες», «Ερωτόκριτος» κ.α. Η σχέση του με τον κινηματογράφο ήταν μεγάλη αφού έγραψε κατά καιρούς soundrack για ταινίες ή ντοκιμαντέρ, ενώ το 1986 συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Νίκο Παπατάκη για το κοινωνικό δράμα «Η φωτογραφία».  

Η σχέση του με τη Θεσσαλονίκη

Πολυπράγμων ο Χριστόδουλος Χάλαρης έδωσε το «παρών» του και στη Θεσσαλονίκη μέσα από τη δημιουργία του Μουσείου Αρχαίων Ελληνικών, Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μουσικών Οργάνων που ίδρυσε το 1997 η τότε Τράπεζα Μακεδονίας – Θράκης ως διευθυντής του. 

Το μουσείο που στεγάστηκε σε αναπαλαιωμένο κτήριο στα Λαδάδικα περιέλαβε περισσότερα από 200 όργανα, ενώ ως επικεφαλής του ο Χριστόδουλος Χάλαρης εργάστηκε με πάθος για τον εμπλουτισμό των γνώσεων του κοινού ως προς τον μουσικό πολιτισμό που αναπτύχθηκε στα αρχαία και βυζαντινά χρόνια, ενώ επέμεινε στην ανάδειξη της εκπληκτικής ομορφιάς στης κοσμικής αρχαίας και βυζαντινής μουσικής.