΄Ολοι οι άνθρωποι του σινεμά  θρηνούμε την απώλεια του Γουίλιαμ (Μπό)Γκόλντμαν,που δεν υπήρξε απλά διάσημος σεναριογράφος και συγγραφέας αλλά ένας άκρως προοδευτικός Αμερικανός.

΄Οταν φεύγουν τέτοιοι άνθρωποι (έστω στα 87 τους) ,εμείς συγκλονιζόμαστε. Γιατί αυτοί τελικά είναι οι δικοί μας άνθρωποι και όχι οι τυχάρπαστοι  που κυκλοφορούν δίπλα μας. Απ΄αυτούς μάθαμε σινεμά, ηθική, ιδεολογία, αλληλεγγύη, επαναστατικότητα, φιλία.

Δεν είναι τυχαία τα σενάρια για τα οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ . «Οι  δυό ληστές»(1970) του Τζώρτζ Ρόϋ Χήλ  είναι ένα αναρχικό ,αντιεξουσιαστικό ,ρομαντικό έπος ενάντια στη βρωμιά που φέρνει ο 20^ος αιώνας.Το «΄Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου» (1977)του Άλαν Τζ. Πακούλα είναι η αφήγηση  των σκοτεινών  διαπλοκών  της αμερικανικής πολιτικής του Νίξον.

 «Το ανθρωποκυνηγητό» (1976) του Τζών Σλέσινγκερ , το σενάριο που έγραψε  προήρχετο από δική του νουβέλα,μια ζοφερή ανατομία του αμερικανικού παρακράτους αλλά και των κρυμένων ναζιστών εγκληματιών πολέμου

Φυσικά τον ακούμπησε η σκιά του Μακάρθυ, αλλά τελικά επεβίωσε. Τελικά πέρα από μαθήματα ιδεολογίας, τα σενάριά του υπήρξαν πολύπλοκα ,καλογραμμένα, σύνθετα, πολυεπίπεδα .

Θα σε θυμόμαστε πάντα Μπό και δώσε χαιρετίσματα  στους συντρόφους Ντάλτον Τράμπο,Ζύλ Ντασέν, Αμπραάμ Πολόνσκι