ΑΠΟΨΕΙΣ

Τα πράγματα είναι ολοφάνερα: Ο κυβερνητικός σχεδιασμός είναι να φτάσουμε έως τις εκλογές με παροχές, υποσχέσεις και σκανδαλολογία να κυριαρχούν. Κι αυτό γιατί πιστεύουν εκεί στην κυβέρνηση ότι με υποσχεσιολογία, ρυθμίσεις τύπου «διαχωρισμός κράτους - εκκλησίας» (έτσι για να ικανοποιηθεί κυρίως το αριστερό ακροατήριο) και οδηγώντας στο εδώλιο το «παλιό διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα» θα πάνε στις εκλογές με πλεονέκτημα, σερβίροντας το ξαναζεσταμένο φαγητό για τις αιτίες της κρίσης. Ότι η κρίση δηλαδή δεν οφείλεται στα θηριώδη ελλείμματα, στο χρέος, συνεπεία άκρατου δανεισμού, στις αθρόες προσλήψεις στο δημόσιο, και την κατάρρευση του ασφαλιστικού. Φταίει η διαπλοκή και η διαφθορά, «την οποία εμείς που σας βγάλαμε από τα μνημόνια πολεμάμε». Μία συνωμοσιολογική ερμηνεία για τη χρεοκοπία της χώρας και το «δέσιμό» της με τα μνημόνια, αντάξια ενός κλασικού λαϊκίστικου μορφώματος. Το είχε πει εξάλλου πριν από καιρό και ο αρμόδιος περί της Δικαιοσύνης υπουργός, ο οποίος απαντώντας στο ερώτημά τι είναι διαφθορά και διαπλοκή, είπε: «Στην πατρίδα μας οι συνέπειες ήταν και είναι καταστροφικές. Όχι μόνο προκάλεσαν (σ.σ. η διαφθορά και η διαπλοκή) την οικονομική κρίση και τα δεινά που υφίσταται ο ελληνικός λαός, αλλά προηγουμένως προκάλεσαν κάτι πολύ χειρότερο. Μια τεράστια ηθική και πολιτική κρίση».

Αλλά βέβαια τι άλλο να μας πουλήσουν από το μπαλκόνι; Την ανάπτυξη που δεν έρχεται ποτέ; Τις νέες επενδύσεις; Τη βελτίωση των εισοδημάτων ή την έξοδο στις αγορές; Στην προσπάθειά τους να αποδράσουν από τη στενωπό των κυβερνητικών δυσκολιών, δρομολόγησαν την ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής, το διχασμό, τη σπίλωση της ηθικής πορείας των αντιπάλων τους. Ξεκίνησαν με το «καμένο χαρτί», τον Γιάννο Παπαντωνίου, και συνεχίζουν με τη λογική των διαδοχικών παραπομπών, οι οποίες θα επεκτείνονται έως τη στιγμή της κάλπης. Και ήδη με το πόρισμα της πλειοψηφίας για το αναμενόμενο ως πολύκροτο σκάνδαλο του «Ερρίκος Ντινάν», στοχοποίησαν Λοβέρδο και Γεωργιάδη. Όμως με μία γενικόλογη περιγραφή, η οποία δεν εντοπίζει και δεν περιγράφει ποινικά αδικήματα. Αποδίδει (το πόρισμα) πολιτικές ευθύνες. Μόνο που πολιτικές ευθύνες δεν αποδίδει η πλειοψηφία της Βουλής και γενικώς η Βουλή. Αποδίδει ο λαός στις εκλογές. Τώρα όμως παρήλθαν οι εύφορες εποχές κατά τις οποίες γινόταν αυτομάτως πιστευτή από τον λαό κάθε καταγγελία «για παλιό διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που μας κατέστρεψε». Τότε έδρεπαν καρπούς πολιτικής υπεραξίας. Σήμερα «εισπράττουν» τα επίχειρα της σκληρής πραγματικότητας, που μάλλον θα τους εκδικηθεί.