ΑΠΟΨΕΙΣ

Του Φώτη Σιούμπουρα

Από αργά το βράδυ σήμερα θα είναι γνωστό αν η κυβέρνηση των Σκοπίων είναι έτοιμη να προχωρήσει στο επόμενο βήμα μετά το δημοψήφισμα. Αν, δηλαδή, θα προχωρήσει στη συνταγματική αναθεώρηση. Αν όλα λήξουν με κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών από την ΠΓΔΜ, τότε αναπόφευκτα το διεθνές ενδιαφέρον, αλλά και η πολιτική ένταση, θα μεταφερθεί νοτιότερα, στην Ελλάδα, όπου το βλέμμα όλων των κομμάτων είναι στραμμένο στη σημερινή «Μεγάλη Κυριακή» των Σκοπίων. Κι αυτό γιατί είναι πλέον βέβαιο ότι η αποδοχή ή όχι της συμφωνίας των Πρεσπών από τους γείτονες θα σημάνει την έναρξη έντονων πολιτικών διεργασιών και στη χώρα μας. Το μέγαρο Μαξίμου προετοιμάζεται για την κύρωση της συμφωνίας στην ελληνική Βουλή και έχει ήδη στηθεί παρασκήνιο, προκειμένου να βρεθεί ο μαγικός αριθμός των 151 βουλευτών που χρειάζεται ο Αλέξης Τσίπρας, για να περάσει το μακεδονικό. O Πάνος Καμμένος έχει δηλώσει ότι θα αποσύρει την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση, έτσι και η συμφωνία έρθει στη Βουλή. Αν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο, πέφτει η κυβέρνηση και οδηγούμεθα σε εκλογές. Εκλογές μπορούν, βέβαια, να προκύψουν και αλλιώς: Να στείλει ο Ζάεφ τη συμφωνία και να πει ο Τσίπρας ότι προκηρύσσει εκλογές, επικαλούμενος εθνικό θέμα. Στην περίπτωση αυτή οι εκλογές θα λάβουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Από τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ που θα είναι υπέρ της συμφωνίας και από την άλλη η ΝΔ που διαμηνύει ότι δεν θα στηρίξει τη συμφωνία των Πρεσπών σε καμία φάση. Το ΚΙΝΑΛ, ευρισκόμενο στις συμπληγάδες της πόλωσης, τάσσεται κατά της συμφωνίας, αν και στην πραγματικότητα το εσωτερικό του κόμματος είναι μάλλον διχασμένο, ενώ το Ποτάμι έχει ταχθεί υπέρ της συμφωνίας, ως λύσης σε ένα χρονίζον πρόβλημα, αλλά δεν είναι βέβαιον ότι όλοι οι βουλευτές του θα πουν ΝΑΙ. Πέραν των όσων επιπτώσεων όμως μπορεί να έχει ένα εθνικό μας θέμα, όπως είναι το σκοπιανό, στο πολιτικό μας σκηνικό είναι μια καλή αφορμή τώρα για αναστοχασμό του τρόπου άσκησης εξωτερικής πολιτικής, που στη συγκεκριμένη περίπτωση αποδείχθηκε... μικρή. Είναι απολύτως δεδομένο ότι πολύ σύντομα στο συγκεκριμένο πεδίο θα χρειαστούν πολύ πιο περίπλοκες αποφάσεις. Η συναίνεση στα εθνικά θέματα δεν θα πρέπει να είναι απλό ευχολόγιο. Είναι εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση, προκειμένου το νεοελληνικό κράτος να μη φθάσει στο σημείο να «ξαναπουλήσει» ονόματα, γλώσσα, εθνότητα, ιστορία…

*Δημοσιεύθηκε στη"ΜτΚ"