Δεν θα τα πίστευα αν δεν συνέβαιναν σε μένα προσωπικά και δεν θα τα έγραφα αν δεν ένιωθα την υποχρέωση να το κάνω, εκμεταλλευόμενος την δημοσιογραφική μου ιδιότητα, με την ελπίδα πως μπορεί να βοηθηθούν και πολλοί άλλοι στη θέση μου, που κινδυνεύουν να μπλέξουν άσχημα στα γρανάζια των funds που κατάφεραν με κάποιον τρόπο να αναλάβουν την διαχείριση των λεγόμενων «κόκκινων» στεγαστικών δανείων.

Στις αρχές του αιώνα, έλαβα από Τράπεζα, ένα στεγαστικό δάνειο παρασυρόμενος κι εγώ από την ευκολία που αυτά προσφέρονταν, τα χαμηλά επιτόκια και την επιτηδευμένα διαμορφούμενη πεποίθηση πως τα πράγματα στην εθνική οικονομία -και ως εκ τούτου και στους πολίτες- θα πηγαίνουν από το καλό στο καλύτερο.

Για αρκετά χρόνια τις δανειακές μου υποχρεώσεις τις εξυπηρετούσα κανονικά (σημαντικού ύψους δόση δανείου). Κάποια στιγμή, αδυνατούσα να ανταποκριθώ και απευθύνθηκα στην τράπεζα ζητώντας χρονική επέκταση της διάρκειας. Προκειμένου να γίνει αποδεκτό το αίτημά μου, μου ζητήθηκε να αποδεχτώ αναπροσαρμογή του επιτοκίου στα νέα δεδομένα (από 2% στο 5,7 συν euribor). Δεν το δέχτηκα. Στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε αν και έβαζα όσα μπορούσα, η οφειλή μεγάλωνε. Το δάνειό μου έγινε κόκκινο. Μόνον μετά την ψήφιση κάποιων διατάξεων προστασίας της πρώτης κατοικίας, έγινε αποδεκτό το αίτημά μου για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με διατήρηση του αρχικού επιτοκίου και συνακόλουθη μείωση της δόσης σε μαχητά για την κατηγορία μου επίπεδα.

Δεν προσέφυγα σε δικαστήρια, ούτε στο νόμο Κατσέλη, ούτε ζήτησα κούρεμα επικαλούμενος την οικονομική κρίση που ενέσκηψε. Μήνα- μήνα, βρέξει- χιονίσει, ζόρι –ξεζόρι με την τρομακτική κρίση που ξέσπασε στον Tύπο, κατάφερνα και ήμουν εντάξει απέναντι στη ρυθμισμένη δανειακή μου υποχρέωση. Βλέπετε φοβόμουν τις τράπεζες και τα χρέη και δεν ήθελα επ ουδενί να χάσω το σπίτι μου.

Δεν ξέρω πότε και πώς, ούτε δέχτηκα κάποια ενημέρωση, το δάνειό μου, πέρασε στο χαρτοφυλάκιο που παραχωρήθηκε σε εταιρεία διαχείρισης δανείων- την περίφημη PQH των αδερφών Σιούφα- υιών του πρώην υπουργού.

Ούτε μια επιστολή ενημέρωσης, ούτε κάποια επικοινωνία, ούτε φωνή ούτε ακρόαση γενικώς, με εξαίρεση κάποιες οχλήσεις από εισπρακτική εταιρείας όποτε καθυστερούσα τις καταβολές μου. (Αχ, αυτές οι εισπρακτικές με τα απάνθρωπα πρωτόκολλα επικοινωνίας που έχουν, τις αυστηρές στα όρια της αγένειας συμπεριφορές, τα εκβιαστικά υπονοούμενα- θα χάσετε το σπίτι σας κλπ).

Μην τα πολυλογώ, την καθόλου ευκαταφρόνητη δόση μου, την κατέβαλα κανονικά και δεν με ενοχλούσε κανείς. Κάποια στιγμή μάλιστα που παρασυρμένος από όσα ψευδώς κυκλοφορούσαν πως υπάρχουν ευνοϊκοί όροι εφάπαξ αποπληρωμής, απευθύνθηκα μέσω δικηγόρου μήπως και πετύχω μια κοινά επωφελή συμφωνία. Συνάντησα άρνηση κάθε συζήτησης από την εν λόγω εταιρεία. (Βλέπετε το σπίτι μου αξίζει πολύ περισσότερα από το εναπομείναν ποσό του δανείου).

*Αυτή ήταν η ρουτίνα της σχέσης μου με την PQH των υιών Σιούφα μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 2023, οπότε δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από δικηγορική εταιρεία που με ενημέρωσε σε αυστηρό τόνο ότι το υπόλοιπό μου ξεπέρασε τις τρεις δόσεις και θα πρέπει να κάνω μια γενναία καταβολή αν δεν θέλω να μπλέξω με πλειστηριασμούς.

Τρομοκρατήθηκα. Η συνομιλήτριά μου δεν είχε πλήρη γνώση της υπόθεσής μου και εκτός των απειλών δεν μπορούσε να απαντήσει σε καμιά μου ερώτηση. Όταν μάλιστα επικαλέστηκα πως πλήρωνα κανονικά κάθε μήνα τη δόση μου, με… μάλωσε πως όφειλα να ξέρω ότι τα επιτόκια ανέβηκαν παρασύροντας προς τα πάνω την μηνιαία υποχρέωσή μου. Στην αντίδρασή μου, πόθεν πρέπει να το γνωρίζω αυτό εγώ, δέχτηκα την αποστομωτική απάντηση: δημοσιογράφος είστε οφείλετε να γνωρίζεται την εξέλιξη του euribor (Δεν περιγράφω την αντίδρασή μου, γιατί ντρέπομαι που ξέφυγα και φέρθηκα απρεπώς, λέγοντάς πως δεν αναγνωρίζω κανένα δικηγορικό γραφείο και ούτε ξέρω αν μου λέει αλήθεια ή αν πράγματι η PQH της έδωσε εντολή να με οχλήσει).

*Η απόπειρά μου να επικοινωνήσω με την PQH δεν ευοδώθηκε. Ποτέ δεν απαντούσαν και όποτε απαντούσε κάποιος, δήλωνε αναρμόδιος και μου ζητούσε να υποβάλλω αίτημα γραπτό, επισυνάπτοντας αντίγραφο ταυτότητας, βεβαίωση ταυτοπροσωπίας κλπ.

Αύξησα μόνος μου την μηνιαία καταβολή μου κατά 20% ώστε να ροκανιστεί σιγά σιγά το έλλειμμα που δημιουργήθηκε (Βλέπετε ακόμη διατηρούσα εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα και τις εταιρείες διαχείρισης των υποχρεώσεων των δανειοληπτών).

Τον Οκτώβριο, δέχτηκα νέο τηλεφώνημα από την δικηγορική εταιρεία που μου είπε ότι αν θέλω να αποφύγω τον πλειστηριασμό θα πρέπει να καταβάλω μεγαλύτερο ποσό. Την ρώτησα τι χρωστάω, μου είπε 7.500 ευρώ χωρίς να μπορεί να μου εξηγήσει πώς δημιουργήθηκε αυτό το υπόλοιπο. Ούτε τότε κατάφερα να επικοινωνήσω με την PQH.

*Φοβούμενος μήπως μπλέξω άσχημα, τέλη του Νοεμβρίου καταθέτω 4000. Σταματούν οι ενοχλήσεις, ενώ εγώ συνεχίζω να βάζω κάθε μήνα έκτοτε αυξημένη τη δόση μου.

Την προηγούμενη βδομάδα, δέχομαι νέο τηλεφώνημα από το ίδιο δικηγορικό γραφείο που με ενημερώνει πως το ποσό της οφειλής μου έφτασε τα 12.500 ευρώ. Γίνομαι έξαλλος. Γίνεται σκληρότερη. Δεν είχε καμιά γνώση των πραγματικών στοιχείων, αλλά με αντιμετωπίζει σαν απατεώνα που τον «τσάκωσε». Το μόνο που μου λέει είναι πως από τον Σεπτέμβριο του 23, δεν έχω κάνει καμιά καταβολή και με ζητάει να ορίσω πληρεξούσιο δικηγόρο γιατί δεν με εμπιστεύεται...

Επικοινωνώ με την PQH, με τα πολλά μου απαντάει στο τηλέφωνο μια κυρία που δηλώνοντας αναρμόδια για βαθύτερη συζήτηση, μου ζητά να υποβάλλω γραπτώς το αίτημά μου να μου δοθεί βεβαίωση καταβολών.

Αντίγραφα ταυτότητας, βεβαιώσεις ταυτοπροσωπίας κλπ, το αίτημα υποβάλλεται την προηγούμενη Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου. Επισυνάπτω επίσης, τα αποδεικτικά της τράπεζας για τις μεταφορές μέσω winbank

Μάταια περιμένω γραπτή απάντηση στο γραπτό μου αίτημα

*Την Τρίτη 5 Μαρτίου, δέχομαι τηλεφώνημα από το ίδιο δικηγορικό γραφείο που αφού μου λέει ορθά κοφτά πως δεν αποδεικνύεται ο ισχυρισμός μου πως έχω κάνει καταβολές, μου αφήνει ευθεία αιχμή «να τα αφήσω αυτά» και με συμβουλεύει να βάλω δικηγόρο να επικοινωνήσει μαζί τους, γιατί δεν μπορούν να συνεννοηθούν με την ταπεινότητά μου….

Την επόμενη πηγαίνω στην τράπεζα Πειραιώς, παίρνω αντίγραφο κίνησης του λογαριασμού μου από το οποίο προκύπτει ότι από οι καταβολές μου έχουν καταχωρηθεί κανονικά.

Αναγκάζομαι να προσφύγω σε βοήθεια δικηγορικού γραφείου. Ψάχνουν οι άνθρωποι να βρουν την άκρη. «Κακώς καταθέτει σε αυτόν τον λογαριασμό» του λένε, αδιαφορώντας πως σε αυτόν τα καταθέτω όλα τα προηγούμενα χρόνια και μη νιώθοντας καμιά ευθύνη που ουδέποτε με ενημέρωσαν έστω τηλεφωνικά να αλλάξω λογαριασμό κατάθεσης.

Με τα πολλά, ζητούν μέσω του πληρεξουσίου μου να υποβάλλω νέο έγγραφο αίτημα στο οποίο να αναφέρω όλες τις καταβολές μου από το καλοκαίρι του 23, καθησυχάζοντάς τον ότι αφού ολοκληρωθεί ο έλεγχος και βρεθούν τα χρήματα στον…παλιό λογαριασμό, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα.

*Μέχρι την ώρα που γράφω αυτές τις σειρές, καμιά επικοινωνία από την PQH είτε έγγραφη, είτε τηλεφωνική.

Οι άνθρωποι νιώθουν πως δικαιούνται να μας φέρονται σαν υποζύγια και ραγιάδες. Οι άνθρωποι είναι τόσο προστατευμένοι που αδιαφορούν τελείως για την τήρηση των βασικών τους υποχρεώσεων έναντι των πελατών- δανειοληπτών τους προβάλλοντας μια απίστευτη σκληρότητα. (Κι αν αυτή η συμπεριφορά επιδεικνύεται προς έναν πελάτη, που έχει την δυνατότητα και την θέληση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, φανταστείτε τι τοίχο- για να μην πω τάφρο με κροκόδειλους- θα συναντά όποιος βρεθεί σε μια αδυναμία και χρειαστεί κάποια διευκόλυνση)

Ετοιμάζω καταγγελία στον Συνήγορο του πολίτη. Ενδεχομένως και προσφυγή στα δικαστήρια, καθώς δεν έχω καμιά εμπιστοσύνη πλέον στην εταιρεία για τις προσαυξήσεις τόκων που φορτώνει, τις καθυστερήσεις καταχώρησης των πληρωμών κλπ.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 10.03.2024