Ήταν η αριστοκρατική , σεβάσμια φιγούρα των γηπέδων που μας πρόσφερε σαν δώρο η ελληνική ασπρόμαυρη τηλεόραση του ΕΙΡΤ των αρχών της δεκαετίας του 1970 στα ματς που μετέδιδε με τη φωνή του αξέχαστου Γιάννη Διακογιάννη. Ακόμα ηχεί σ αυτιά μου:

«Εκεί στην περιοχή του δεσπόζει ο Φραντς Μπεκενπάουερ με το αυτοκρατορικό του στυλ…»

Franz Beckenbauer. Ο άνθρωπος που αποκαλούσαν Der Kaiser, ήταν από αυτούς που μεταφυσικά πιστεύεις ότι δεν θα πεθάνουν ποτέ. Το ίδιο σκεφτόμουν και για τον Φέρεντς Πούσκας που έφυγε το 2006. Κι όμως τώρα δεν είναι πια μαζί μας και ένα όνειρο ξεθωριάζει. Μετά τον Μπόμπι Τσάρλτον -που έφυγε πριν λίγους μήνες- άλλος ένας μεγάλος, καθοριστικός, επιδραστικός αθλητής της χρυσής εποχής που έγραψε πραγματική ιστορία φεύγει παίρνοντας μαζί του και ένα κομμάτι της εποχής του.

Μια ιστορική λεπτομέρεια:

Παίζοντας ως μέσος, ο Μπεκενμπάουερ μάρκαρε τον Σερ Μπόμπι Τσάρλτον στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966, τον οποίο η Αγγλία κέρδισε με 4-2, πριν μεταβεί στην εμβληματική θέση του ως αμυντικός «σκούπα».

Ρωτήστε όμως και τους νεότερους ποιος είναι ο καλύτερος Γερμανός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και ένα όνομα θα εμφανίζεται πιο συχνά, ο Φραντς. Ποιος άλλος;

Ήταν ο κομψός αρχηγός ως παίκτης, ο εμπνευσμένος ηγέτης, μάνατζερ αργότερα και μια πολιτιστική φιγούρα ως διαχειριστής ενός ολοκλήρου αθλητικού πολιτισμού.

Σε πολύ κόσμο, επώνυμους και ανώνυμους, άρεσε να μιλάνε για τον «Κάϊζερ».

«Είδα κάποτε τον Φραντς Μπεκενμπάουερ να μπαίνει σε ένα εστιατόριο και το έκανε με τον ίδιο τρόπο που έπαιζε ποδόσφαιρο: με τάξη και εξουσία», είχε πει ο πρώην μάνατζερ της Νότιγχαμ Φόρεστ Μπράιαν Κλαφ, μια επίσης επιβλητική προσωπικότητα ποδοσφαίρου 1970.

"Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ ήταν χωρίς αμφιβολία ένας μεταρρυθμιστής όσον αφορά το ποδόσφαιρο, αν θέλετε. Είμαι βέβαιος, ότι χωρίς αυτόν, δύσκολα θα μπορούσαμε να φέρουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA 2006 στη Γερμανία. Ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής το 1974 ως παίκτης, το 1990 ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής ως team manager και το 2006 ο επικεφαλής διοργανωτής του Παγκοσμίου Κυπέλλου».

Αυτά έλεγε γι αυτόν ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Αλλά, ίσως η πιο εντυπωσιακή ατάκα ανήκει σε έναν παλιό Άγγλο διεθνή, τον Κέβιν Κήγκαν:

"Είναι ένας κύριος, ένας τέλειος Άγγλος. Δυστυχώς, δεν είναι Άγγλος."

Ο Μπεκενμπάουερ ήταν τόσο γνωστός ως ένας κομψός αμυντικός, παίζοντας με χάρη και δόλο από τα μετόπισθεν, όσο και για την κατάκτηση πολλών τροπαίων.

Ήταν αρχηγός της Δυτικής Γερμανίας στους θριάμβους της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 -σήκωσε το τρόπαιο ξανά ως προπονητής το 1990- και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972, ενώ οδήγησε επίσης την πατρίδα του την Μπάγερν Μονάχου σε τρία διαδοχικά ευρωπαϊκά κύπελλα και τέσσερα πρωταθλήματα Γερμανίας.

Ο ίδιος έπαιξε 582 φορές για την Μπάγερν Μονάχου, κατακτώντας την πρωταθλήματα Γερμανίας τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής.

Κέρδισε επίσης δύο φορές τη Χρυσή Μπάλα.

Σκόραρε επίσης τέσσερα γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, σε ηλικία μόλις 20 ετών, και κέρδισε το βραβείο του καλύτερου νεαρού παίκτη της διοργάνωσης.

Έπαιξε 103 φορές με τη Δυτική Γερμανία.