Στα 90 του, και αφού σκηνοθέτησε 29  ταινίες (από το 1970 και μετά),ενώ ήδη ήταν διάσημος διευθυντής κινηματογράφου σε 20 σπουδαία φίλμ , «έφυγε» ο μέγας πρωτοπόρος του σινεμά Βρετανός Νίκολας Ραίγκ.

Οι σπουδαίες  πρωτοποριακές και σκηνοθετικές προτάσεις  έγιναν  σε μια δεκαετία (1970-1980).Τότε έκανε νέες προβληματικές και αισθητικές προτάσεις  πρωτοφανέρωτες για το σινεμά.

Μας είπε «οπτικά» πως υπάρχουν άτομα που δεν μπορούν να συμβιβαστούν  και να μείνουν ζωντανά μέσα σε ένα αντίξοο περιβάλλον. Για να επιβιώσεις απαιτείται να αποκωδικοποιήσεις τα «σημεία» (σημασιολογία) των όσων συμβαίνουν δίπλα σου.

Ακόμα και το σινεμά (δηλαδή η αναπαραστατική  τέχνη) μπορεί να αποβεί μια εχθρική κουλτούρα, όταν δεν αποκωδικοποιούνται σωστά  οι εικόνες του από τους θεατές.

Μνημειώδης ο στοχασμός του πάνω στον χρόνο που συμπίπτει με εκείνων  του Αλαίν Ρενέ. Ο χρόνος είναι μια ενότητα ,οι συνειρμοί και οι διαδρομές του μπρός και πίσω ,αποτελούν μια διάβαση προς την πρόγνωση και την κατανόηση των όσων έρχονται ή έγιναν. Το αριστούργημά του σ΄ αυτόν τον χώρο είναι «Μετά τα μεσάνυχτα»(1973) από μυθιστόρημα της Δάφνης Ντύ Μωριέ. Η επόμενη ανάλογη ταινία του είναι η περίφημη «Δύναμη της σάρκας»(1980).

Άλλες σπουδαίες  ταινίες  του είναι: «Perfomance»(1970) , «Η περιπλάνηση»(1971), ο περίφημος «΄Ανθρωπος που έπεσε στην γή»(1976) με τους Ντέηβιντ Μπάουι.

Συμπαθή και τα φίλμ «Gastaway  το νησί των ναυαγών»(1986) και η «Παράξενη έλξη»(1988).

Παντρεμένος με την ηθοποιό Τερέζα Ράσσελ μας άφησε  ως διαθήκη πρωτοφανέρωτες πρωτοπορίες που ακόμα τις μιμούνται. Αναπαύετε τώρα στο στοιχείο του,  δηλαδή στο αιώνιο και  εύθραυστο α-χρονο  σύμπαν.