Η Ελλάδα δεν θρηνεί εκατόμβες θυμάτων και ως προς αυτό είναι άξια σεβασμού και case study διαχείρισης της κρίσης, αλλά μπορεί να «θρηνήσει» στο επίπεδο της οικονομίας, μιας οικονομίας που και εύθραυστη είναι και εξαρτημένη από πυλώνες που επηρεάστηκαν βαθιά όπως ο τουρισμός. Η ελληνική οικονομία δεν έχει ούτε λίπος ούτε καν δυνατό μυοσκελετικό σύστημα ώστε να αντέξει μετά από δέκα χρόνια τρομακτικής ύφεσης, ένα νέο χτύπημα. Για εμάς το 2020 θα ήταν η πρώτη χρονιά πραγματικής επανεκκίνησης και η πρώτη χρονιά που θα βλέπαμε κάποια απτά αποτελέσματα από την εφαρμογή της αναπτυξιακής πολιτικής μιας νέας φιλελεύθερης κυβέρνησης.

Θα πρέπει να περιμένουμε… Μπορούμε; Δεν έχουμε επιλογή διότι δεν υπάρχει ούτε εναλλακτική λύση ούτε βέβαια μαγικό ραβδί. Η ενίσχυσή μας από το Ταμείο Ανάκαμψης που προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και θα αφορά στην 3ετία, 4ετία θα είναι -αν όλα εξελιχθούν ομαλά στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου και στη συνέχεια στα εθνικά κοινοβούλια που θα έλθει προς έγκριση- ιδιαίτερα μεγάλη που όπως είπε και κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος «θα δημιουργηθεί ένας έμμεσος δημοσιονομικός χώρος που θα επιτρέψει για το 2021 εφαρμογή πολιτικών όπως η μείωση εισφορών και φόρων». Υπ’ αυτό το πρίσμα και με την ελπίδα το «κάταγμα» στον τουρισμό να μην είναι συντριπτικό αλλά απλό, οι όποιες πολιτικές κινήσεις με διορθωτικό χαρακτήρα, λέγε με ανασχηματισμό, θα έχουν μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας.

Το ερώτημα είναι τι είδους μείγμα θα προκρίνει το πρωθυπουργός για τη νέα σύνθεση της κυβέρνησης. Θα επενδύσει ακόμη περισσότερο σε εξωκοινοβουλευτικούς τεχνοκράτες ή πολιτικούς με ανάλογο προφίλ; Θα παραμείνει στο υπάρχον μείγμα με αλλαγές προσώπων; Θα δημιουργήσει και άλλους εκτελεστικούς βραχίονες που θα αναφέρονται απευθείας σε αυτόν;

Σε κάθε περίπτωση το ζητούμενο είναι ένα: Να δημιουργηθεί ένα σχήμα το οποίο θα σχεδιάζει -ενεργεί με τέτοια ταχύτητα και σοβαρότητα ώστε και το τελευταίο ευρώ να έχει πολλαπλασιαστική δυναμική. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να ανοίξουν από λίγο έως πολύ οι «πύλες» του περίκλειστου Μαξίμου ώστε να υπάρξει πραγματικό brainstorming …

Το κλασικό φάουλ

Ο πολύ συμπαθής Βασίλης Κεγκέρογλου του ΚΙΝΑΛ υπέπεσε σε φάουλ. Κλασικό φάουλ τη εποχής που ζούμε αλλά φάουλ. Ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ Άρης Πορτοσάλτε σχολίασε στην πρωινή του εκπομπή με αφορμή την 41η επέτειο από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, στις 28 Μαΐου του 1979 τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου λέγοντας «Πού θα τα έβρισκε όλα εκείνα τα κεφάλαια ο Ανδρέας Παπανδρέου -ο οποίος έλεγε ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο- να σκορπίσει στην Ελλάδα; Πού θα τα έβρισκε; Θα τα γεννούσε το λεφτόδεντρο ή θα τα πετούσε το ελικόπτερο του ΠΑΣΟΚ;» Αυτή η αναφορά προκάλεσε μια οργίλη ανάρτηση του βουλευτή που έγραψε «Κύριε Πορτοσάλτε, έχεις καταντήσει προπαγανδιστής χειρίστου είδους. Γιατί χρησιμοποιείς τη δημόσια συχνότητα για να προωθείς το διχασμό;;; Δεν σέβεσαι τίποτα;;; Οι πρωινοί χαρακτηρισμοί σου για τον Ανδρέα Παπανδρέου είναι παραπάνω από απαράδεκτοι!! Ντροπή σου!!!» Το ερώτημα είναι από που έως που οι δημοσιογράφοι /σχολιαστές δεν έχουν το δικαίωμα να εκφράζουν την άποψη τους ανοιχτά και χωρίς τον φόβο ότι θα τους εγκαλούν και θα τους επιπλήττουν πολιτικοί όποιας απόχρωσης. Τι θα πει «δημόσια συχνότητα» όταν μιλάμε για άσκηση πολιτικής κριτικής; Και κυρίως τι θα πει «προπαγάνδα» …Αν εξυμνούσε τον Ανδρέα θα ήταν ΟΚ αλλά τώρα πρέπει να ντρέπεται;

Ηρακλής παντού

Κάτι έχει γίνει με τον Ηρακλή τελευταία! Πρώτα ήταν το Fortune που είπε ότι ο πρωθυπουργός έκανε κάτι παραπάνω από άθλο του Ηρακλή σε σχέση με τη διαχείριση του κορονοϊού. Μετά ήρθε Ηρακλής στη Βουλή. Ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Μιχάλης Κατρίνης μιλώντας για τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη είπε «Ξέρω ότι ο κύριος υπουργός είναι λάτρης και της αρχαίας ελληνικής Ιστορίας και της μυθολογίας και απορώ πραγματικά γιατί δεν έδωσε τίτλο σε αυτό το νομοσχέδιο, να το ονομάσει “Ηρακλής”. Το λέω αυτό γιατί αν ανατρέξουμε στους άθλους του Ηρακλή και πάμε και στον πέμπτο που ο Ηρακλής καθαρίζει τους στάβλους του Αυγεία, αυτό το νομοσχέδιο κάνει στην κυριολεξία το ίδιο. Δεκαπέντε από τα 29 άρθρα του τακτοποιούν εκκρεμότητες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης». Όπως καταλαβαίνετε ούτε ο ίδιος ο Υπουργός περίμενε τέτοια εύσημα. Προτείνω να πάρουν έναν έναν τους άθλους και να τους αναλύσουν/επικαιροποιήσουν ανά Υπουργείο για να μη μείνει κανείς παραπονεμένος Ας πούμε, οι Στυμφαλίδες Όρνιθες, Τα βόδια του Γηρυόνη κλπ. Εγώ πάντως προτείνω τον Κυριάκο Πιερρακάκη για το «Λερναία Ύδρα» της γραφειοκρατίας και τον Χρήστο Σταϊκούρα για τα... χρυσά μήλα των Εσπερίδων

Η μάχη της Ακρόπολης

Ο Τομεάρχης Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρολιάκος κατήγγειλε στη Βουλή απαγόρευση εισόδου σε αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Ακρόπολη, με απόφαση της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Η αντιπροσωπεία είχε δηλώσει την επιθυμία της να επισκεφθεί τον χώρο προκειμένου να διαπιστώσει τι έχει γίνει με τον ανελκυστήρα, αλλά η επίσκεψη δεν επετράπη από την αρχαιολογική υπηρεσία. Γιατί; Λόγω φόβου ατυχήματος μια που είχαμε βροχερό καιρό.

Ο βουλευτής μίλησε για πρωτοφανή και απαράδεκτη για τα δημοκρατικά ήθη της χώρας, κίνηση. «Θα επιχειρήσουμε και πάλι και ελπίζουμε ότι τότε δεν θα υψωθούν τείχη άρνησης μπροστά μας. Και μακάρι να διαψευστούμε, αλλά πολύ φοβούμαστε πως όχι, ότι η Ακρόπολη θα μείνει και δεύτερο καλοκαίρι απροσπέλαστη από τα Άτομα με Αναπηρία» Η αντίδραση της υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη ήταν εξίσου σκληρή. Είπε ότι η αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία παρακάλεσε τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ, για λόγους ασφαλείας, να μην γίνει η επίσκεψη εκείνη τη μέρα αλλά την Παρασκευή αλλά «υπήρξε επιμονή της αντιπροσωπείας » Ως προς την ουσία δηλαδή το αναβατόριο των ΑΜΕΑ κατήγγειλε ότι «Παραλάβαμε το αναβατόριο της Ακρόπολης σε άθλια κατάσταση ,την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ το αναβατόριο είχε εκθέσει τη χώρα διεθνώς» καθώς όπως είπε έρχονταν μαθητές και επισκέπτες ΑΜΕΑ από όλο τον κόσμο και τους κουβαλούσαν στα χέρια. Και είπε ότι αν δεν είχε μεσολαβήσει ο κορονοϊός «θα είχε ολοκληρωθεί το έργο». Με τη σειρά του ο Π. Σκουρολιάκος είπε ότι «Εδώ και ένα χρόνο μας εμπαίζουν. Έρχονται δελτία τύπου ότι περιμένουμε εξαρτήματα. Εδώ και ένα χρόνο η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει τίποτα για ένα θέμα που το είχε εκμεταλλευτεί προεκλογικά υπέρ το δέον και με κακόγουστο τρόπο».

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 31 Μαΐου 2020