Στην κάλπη θα συναντηθούν με το «μύθο» και θα τους εκδικηθεί
Δηλαδή όσοι στήριξαν τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι άνθρωποι πατριώτες, προοδευτικοί, λογικοί, μετριοπαθείς, φωτισμένοι; Με δυο λόγια, καλοί άνθρωποι; Ενώ όσοι ήταν (και είναι) αντίθετοι και δεν τη στήριξαν, ήταν φανατικοί, ακραίοι, σκοταδιστές, παράλογοι, οπισθοδρομικοί, συντηρητικοί, ακροδεξιοί, φασίστες ενίοτε; Με άλλα λόγια, κακοί άνθρωποι;
Ο μύθος αυτός κορυφώθηκε τελευταία και καθοδηγήθηκε από τα σκοτεινά κυβερνητικά υπόγεια, τα οποία για ακόμη μία φορά τόλμησαν να ταυτίσουν τους διαδηλωτές στην πλατεία Συντάγματος με ακροδεξιούς και ακραίους γενικώς, βαφτίζοντας τα δακρυγόνα που είχαν υποσχεθεί ότι θα καταργούσαν εν μία νυκτί, ως «σωτήρια» για τη μη… κατάληψη της Βουλής.
Και προωθήθηκε (ο μύθος) ως στοιχείο της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, για να διασπάσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης και δη τη Νέα Δημοκρατία, αναδεικνύοντάς την σε ακροδεξιό κόμμα. Αυτό βέβαια απέτυχε, αλλά ο μύθος παραμένει σε κυκλοφορία, προσπαθώντας τώρα να διασπάσει την κεντροαριστερά.
Μόνο που ο νέος διπολισμός που επιδιώκει το Μέγαρο Μαξίμου, η νέα «κεντροαριστερή» ταυτότητα που επιδιώκει, υποτίθεται, ο κ. Τσίπρας εξελίσσεται σε έναν ευτελισμό της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, σε καταστρατήγηση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής, σε ιλαροτραγωδία με μετακινήσεις βουλευτών και ρευστοποίηση των μικρότερων κομμάτων, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις.
Ο προοδευτικός πόλος που σχεδιάζει ο πρωθυπουργός -και φαίνεται ότι βρίσκει μερικούς πρόθυμους να συμπλεύσουν μαζί του, για να διασώσουν τα πολιτικά τους ιμάτια- ουδεμία σχέση έχει με την πρόοδο και πολύ περισσότερο με τις ανάγκες της χώρας. Η όποια μετάλλαξή του δεν παραπέμπει σε ένα προοδευτικό κόμμα, αλλά εδράζεται στις πιο παλιές παλαιοκομματικές πρακτικές.
Κι όμως, οι προϋποθέσεις υπήρχαν, το πλαίσιο εθνικής συνεννόησης υπήρχε, αλλά τα αγνόησαν. Δίχως, ούτε για τα μάτια, να επιδιώξει την ευρεία συναίνεση του πολιτικού κόσμου, ο πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός του των Εξωτερικών διαπραγματεύθηκαν μόνοι τους, κεκλεισμένων των θυρών. Κατέληξαν σε μια συμφωνία, την οποίαν υπέγραψαν εν χορδαίς και οργάνοις στις Πρέσπες. «Ιδού η λύση του προβλήματος, που ταλανίζει επί τρεις σχεδόν δεκαετίες την Ελλάδα!», θριαμβολόγησαν.
«Εάν την αποδεχθείτε ασμένως και μας την πιστώσετε, είστε ανοιχτόμυαλοι, προοδευτικοί, πατριώτες. Εάν την απορρίψετε, η Ιστορία θα σας γράψει στα μαύρα κιτάπια της ως αντιδραστικούς, σοβινιστές, πατριδοκάπηλους. Διαλέξτε!». Έτσι και αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ένα εθνικό θέμα ως μοχλό μικροκομματικών επιδιώξεων. Δυστυχώς, σε κάποιο βαθμό το πέτυχαν.
Αποσταθεροποίησαν όμως και δίχασαν την κοινωνία. Οδήγησαν στα άκρα την πολιτική αντιπαράθεση και εντέλει υπονόμευσαν την πορεία της χώρας προς την ομαλότητα. Στην κάλπη όμως θα συναντηθούν με το «μύθο». Ο οποίος και θα τους εκδικηθεί.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 27 Ιανουαρίου 2019
