Το Χαλέπι, η μεγαλύτερη πόλη της Συρίας και ιστορικό σταυροδρόμι πολιτισμών και θρησκειών, παραμένει πληγωμένο από τον πολυετή εμφύλιο πόλεμο που συγκλόνισε τη χώρα.

Ανάμεσα στους κατοίκους του, περίπου 2.000 οικογένειες Ελλήνων Ορθοδόξων προσπαθούν να επιβιώσουν, διατηρώντας την πίστη και την ταυτότητά τους, σε μια καθημερινότητα γεμάτη αγωνία, φόβο και αβεβαιότητα.

Η ζωή υπό τον φόβο των συγκρούσεων

Η ελληνική ορθόδοξη κοινότητα του Χαλεπίου, με βαθιές ρίζες που φτάνουν μέχρι την εποχή του Βυζαντίου, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής και θρησκευτικής ιστορίας της πόλης. Ωστόσο, οι τελευταίες δεκαετίες έχουν φέρει πρωτόγνωρες δοκιμασίες. Οι συγκρούσεις, οι διωγμοί και οι σφαγές που σημάδεψαν τον συριακό εμφύλιο έχουν καταστήσει την περιοχή εξαιρετικά επισφαλή για τις μειονότητες.

Οι οικογένειες αυτές ζουν με τον διαρκή φόβο επανέναρξης των εχθροπραξιών, ενώ οι επιθέσεις από εξτρεμιστικές ομάδες έχουν στοχεύσει επανειλημμένα θρησκευτικές κοινότητες, εκκλησίες και μοναστήρια. Παράλληλα, η οικονομική κρίση που ταλανίζει τη Συρία δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την καθημερινότητά τους, καθώς τα βασικά αγαθά είναι δυσεύρετα και οι υποδομές ανεπαρκείς.

Ο ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Σε αυτή τη δύσκολη πραγματικότητα, η Ορθόδοξη Εκκλησία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη στήριξη της ελληνικής κοινότητας του Χαλεπίου. Με την ενεργή παρουσία του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αντιοχείας, προσφέρεται βοήθεια στις πληγείσες οικογένειες μέσω ανθρωπιστικών δράσεων, όπως η διανομή τροφίμων, ρούχων και φαρμάκων.

Η Εκκλησία δεν περιορίζεται μόνο στη φιλανθρωπία αλλά δίνει έμφαση και στη διατήρηση της πνευματικότητας. Ιερείς και μοναχοί στηρίζουν ψυχικά και ηθικά τους πιστούς, ενώ οι λειτουργίες και οι παραδοσιακές τελετές συνεχίζονται, αποτελώντας πηγή ελπίδας και δύναμης. Ιδιαίτερη σημασία δίνεται και στην εκπαίδευση των νέων, ώστε να μη χαθούν οι πολιτιστικές ρίζες και η ελληνική γλώσσα.

Παράλληλα, οι παρεμβάσεις της Εκκλησίας σε διεθνές επίπεδο επιδιώκουν την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για την κατάσταση στη Συρία και την ανάγκη προστασίας των θρησκευτικών μειονοτήτων.

Η Ελλάδα και η στήριξη της ελληνικής κοινότητας

Η Ελλάδα, ως ιστορικός θεματοφύλακας της Ορθοδοξίας, έχει υποχρέωση να σταθεί στο πλευρό των ομογενών της. Μέχρι στιγμής, η ελληνική πολιτεία έχει προσφέρει περιορισμένη στήριξη στην ελληνική κοινότητα του Χαλεπίου, κυρίως μέσω ανθρωπιστικών αποστολών και διπλωματικών ενεργειών. Ωστόσο, οι απαιτήσεις της κρίσιμης αυτής συγκυρίας καθιστούν αναγκαία μια πιο συντονισμένη και αποφασιστική παρέμβαση.

Μεταξύ των ενεργειών που θα μπορούσαν να αναληφθούν είναι:

1. Αύξηση της ανθρωπιστικής βοήθειας:Προώθηση αποστολών με τρόφιμα, φάρμακα και άλλα απαραίτητα αγαθά στις περιοχές που βρίσκονται οι οικογένειες Ελλήνων Ορθοδόξων.
2. Διπλωματικές πιέσεις: Δράσεις σε επίπεδο Ε.Ε. και ΟΗΕ για την προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων στη Συρία, με ιδιαίτερη έμφαση στην ελληνική κοινότητα.
3. Ενίσχυση των δεσμών: Υποτροφίες και εκπαιδευτικά προγράμματα για νέους Έλληνες Ορθοδόξους του Χαλεπίου, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να σπουδάσουν στην Ελλάδα και να επιστρέψουν με γνώσεις και δεξιότητες.
4. Στήριξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας: Παροχή πόρων για την ενίσχυση των ανθρωπιστικών δράσεων του Πατριαρχείου Αντιοχείας.

Το μέλλον της ελληνικής κοινότητας στο Χαλέπι

Η επιβίωση της ελληνικής κοινότητας στο Χαλέπι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υποστήριξη που θα λάβει τόσο από την Εκκλησία όσο και από την Ελλάδα. Η διεθνής κοινότητα και οι Ορθόδοξες Εκκλησίες οφείλουν να δράσουν άμεσα για να διασφαλίσουν ότι οι οικογένειες αυτές δεν θα εγκαταλείψουν τις εστίες τους ούτε θα χάσουν την πολιτιστική και θρησκευτική τους ταυτότητα.

Η ιστορία του Χαλεπίου είναι συνυφασμένη με την ελληνική παρουσία και την Ορθοδοξία. Παρά τις δυσκολίες, οι Έλληνες Ορθόδοξοι συνεχίζουν να αποτελούν ζωντανή μαρτυρία του πνευματικού πλούτου της περιοχής. Αποτελεί χρέος όλων μας να διασφαλίσουμε ότι αυτή η παρουσία θα παραμείνει ακλόνητη, δίνοντας ελπίδα και μέλλον στις γενιές που έρχονται.

Πηγή: vimaorthodoxias