Μία πολυ ενδιαφέρουσα κοινή δήλωση έκαναν χθες 26 “επωνυμοι” συμπολίτες μας. Μας είπαν ότι το ΠΟΤΑΜΙ “πρέπει να συνεχίσει να ακούγεται”. Δεν είναι οι μόνοι. Έχω ακούσει δεκάδες ανθρώπους που τους συγκινεί πολιτικά το ΠΟΤΑΜΙ και θέλουν να συνεχίσει να υπάρχει. Δηλαδή σκοπεύουν να το ψηφίσουν στις εκλογές. Άλλωστε ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει να υπάρχει ένα κόμμα, είναι να υπάρχουν άνθρωποι να το ψηφίζουν. Όμως οι 26 δεν υπάγονται σε αυτήν την κατηγορία, Διότι στην ίδια δήλωση, λίγες σειρές παρακάτω, διευκρινίζουν ότι ΔΕΝ είναι “υποχρεωτικά οπαδοί ή ψηφοφόροι του ΠΟΤΑΜΙού”. Δηλαδή πρακτικά ζητούν από εμάς να κάνουμε κάτι, να ψηφίσουμε το ΠΟΤΑΜΙ στη συγκεκριμένη περίπτωση, ενώ δεν κρύβουν ότι δεν είναι βέβαιο ότι θα το ψηφίσουν αυτοί. Κατανοώ απολύτως την πεποίθηση κάποιων και την τοποθέτηση τους υπέρ του Α ή του Β κόμματος. Αδυνατώ να κατανοήσω πως είναι δυνατόν κάποιοι να καλούν άλλους να ψηφίσουν ένα κόμμα του οποίου οι ίδιοι δηλώνουν ότι δεν είναι “οπαδοί”. Και απορώ πως ένα πολιτικό κόμμα διακινεί ως υποστηρικτική δήλωση ανθρώπων, οι οποίοι δεν λένε ότι θα το ψηφίσουν. Ακόμη και ο κ.Παπαχριστόπουλος που στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ούτε να φύγει ούτε να τον διώξουν από τους ΑΝΕΛ, χθες προσπάθησε να μας πει ότι πάντα ήταν ΣΥΡΙΖΑ ήταν και θα ήταν τιμή του να τον καλέσει ο πρωθυπουργός να συμμετάσχει στα ψηφοδέλτια του κόμματος. Ο ελιτισμός των 26 “επώνυμων” είναι προσβλητικός.