Στο μνημείο που έχει στηθεί στις Φέρες του Έβρου στη μνήμη του στρατιώτη Ζήση Καραγώγου βρήκε τραγικό θάνατο από τουρκικά πυρά, πριν 35 χρόνια, βρέθηκε το περασμένο Σάββατο και απέτισε φόρο τιμής ο πρώην υφυπουργός Αμυνας και αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αλκιβιάδης Στεφανής.

Όπως έγραψε στην προσωπική του σελίδα «σαν σήμερα, το 1986, ο Στρατιώτης (ΠΖ) Ζήσης Καραγώγος βρήκε τραγικό θάνατο στις Φέρες Έβρου, από τουρκικά πυρά. Ακολούθησε πολύωρη μάχη, όπου κυριάρχησε ο ηρωισμός, η αυταπάρνηση, το πνεύμα νικητή και η αγάπη για την Πατρίδα. Αποδώσαμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής, Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2021».

Φέτος συμπληρώνονται 35 χρόνια, από το θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το οποίο κατέληξε στο θάνατο ενός Έλληνα στρατιώτη του Ζήση Καραγώγου και τουλάχιστον 2 Τούρκων εκ των οποίων ο ένας υπολοχαγός. Το επεισόδιο που ξεκίνησε με τον θάνατο του Ζήση Καραγώγου, γρήγορα εξελίχθηκε σε μάχη η οποία διήρκησε πολλές ώρες και λίγο έλειψε να οδηγήσει τις δύο χώρες σε πόλεμο.

Ο 19χρονος Ζήσης Καραγώγος, είχε τοποθετηθεί αρχικά στο 535 Τάγμα Προκαλύψεως με έδρα το Πέπλο Φερών και γρήγορα ανέλαβε υπηρεσία σκοπού σε ένα από τα φυλάκια προκαλύψεως του τάγματος, που τότε υπαγόταν στην 12η Μεραρχία Αλεξανδρούπολης, 31η Μ/Κ Ταξιαρχία σήμερα. Το συμβάν έγινε κοντά στο χωριό Πέπλος του νομού Έβρου στις 19 Δεκεμβρίου 1986. Στην περιοχή τα σύνορα των δύο χωρών προσδιορίζονται από την παλαιά κοίτη του ποταμού Έβρου. Λόγω γεωλογικών μεταβολών, τα νερά του ποταμού έχουν μετακινηθεί εκεί ανατολικότερα, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα μικρό τουρκικό προγεφύρωμα στη δυτική όχθη του ποταμού.

Γύρω στις 10.30-11.00 το πρωί της 19ης Δεκεμβρίου 1986 στην αποξηραμένη κοίτη του ποταμού, μια τριμελής ελληνική περίπολος, αποτελούμενη από τους στρατιώτες Ζήση Καραγώγο, Γιώργο Βασιλό και Δημήτρη Καραγιάννη, συναντήθηκε με μια διμελή τουρκική περίπολο. Να σημειώσουμε ότι κοντά στην περιοχή, οι Τούρκοι έχουν και στρατιωτικό παρατηρητήριο.

Ο Ζήσης Καραγώγος, από τον Ασκό Θεσσαλονίκης είχε περάσει μερικά χρόνια της ζωής του στη Γερμανία και ήξερε λίγα τουρκικά, προφανώς από τις συναναστροφές του με Τούρκους μετανάστες, γνώριζε τον έναν από τους δύο Τούρκους φαντάρους και κατευθύνθηκε προς το μέρος του, αφήνοντας όπως φαίνεται σε μια άκρη το όπλο και το κράνος του, για να του δώσει τσιγάρο.

Ξαφνικά δέχτηκε τελείως αναίτια και ανεξήγητα τα πυρά από τον άλλο Τούρκο και έπεσε, βαριά τραυματισμένος στην κοίτη του ποταμού. Ο Βασιλός και ο Καραγιάννης, έτρεξαν να καλυφθούν και άρχισαν να ανταποδίδουν τους πυροβολισμούς, αν και το όπλο του Βασιλού έπαθε προσωρινά εμπλοκή.

Για μισή ώρα περίπου, υπήρξε ανταλλαγή πυρών, ενώ ο Καραγώγος παρέμενε τραυματισμένος στην κοίτη του Έβρου αφού οι Τούρκοι στρατιώτες δεν άφηναντην ελληνική περίπολο να πάρει τον τραυματία.

Για καλή τύχη των Ελλήνων, πέρασε εκείνη την ώρα από την περιοχή ο αγροφύλακας Σωτήρης Ζαπάρτας από τον Πόρο Φερών Έβρου. Οι δύο στρατιώτες μας, του είπαν να τρέξει γρήγορα στο γειτονικό ελληνικό φυλάκιο και να ζητήσει ενισχύσεις, κάτι που έγινε. Σύντομα, άνδρες από το φυλάκιο και το 534 Τάγμα Προκαλύψεως των Φερών έσπευσαν στην περιοχή του επεισοδίου. Παράλληλα, έφθασε εκεί και μια μικρή ομάδα Τούρκων στρατιωτών.

Ακολούθησε νέα ανταλλαγή πυροβολισμών και οι Τούρκοι αποχώρησαν καθώς οι ελληνικές δυνάμεις ήταν υπέρτερες. Οι Έλληνες κατόρθωσαν μετά από ώρες μάχης να πάρουν από την κοίτη του Έβρου τον βαριά τραυματισμένο Ζήση Καραγώγο. Μεταφέρθηκε στην Αλεξανδρούπολη όπου και άφησε την τελευταία του πνοή. Είχε δεχθεί στο κορμί του 5 σφαίρες. Στο σημείο της συμπλοκής παρέμεινε μια μικρή ελληνική δύναμη και το επεισόδιο γύρω στη μία, θεωρήθηκε λήξαν.

Ξαφνικά, γύρω στις 15.00, μια τουρκική διμοιρία από περίπου 50 άνδρες, πέρασε τον Έβρο και κινήθηκε σε σχηματισμό μάχης, μέσα σε τουρκικό έδαφος, προς το σημείο της σύγκρουσης. Για επιτήρηση του σημείου, είχαν παραμείνει από ελληνικής πλευράς ένας Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες.

Άλλοι περίπου 20 άνδρες, βρίσκονταν 200 μέτρα πιο πίσω, σε ένα ανάχωμα, απ’ όπου περνά και ο παραποτάμιος δρόμος. Πλησιάζοντας τους πέντε Έλληνες (τον δόκιμο και τους τέσσερις στρατιώτες), οι τουρκικές δυνάμεις άρχισαν να βάλλουν κατά ριπάς εναντίον τους. Οι Έλληνες, καλυμμένοι, ανταπέδωσαν τα καταιγιστικά πυρά.

Για περίπου 10 λεπτά, υπήρξε σφοδρή ανταλλαγή πυροβολισμών. Οι πέντε «προωθημένοι» Έλληνες, καλυμμένοι, ανταπέδωσαν τα καταιγιστικά πυρά και στη συνέχεια οπισθοχώρησαν προς το ανάχωμα για να ενωθούν με τους άλλους 20 στρατιώτες μας, καθώς είχαν τελειώσει τα πυρομαχικά τους… Λέγεται, ότι στη συμπλοκή πήρε μέρος και ο αγροφύλακας Ζαπάρτας. Ταυτόχρονα όμως, άρχισαν να υποχωρούν και οι Τούρκοι έχοντας βαρύτατες απώλειες. Ένας ανθυπολοχαγός και τέσσερις Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν, ενώ περισσότεροι από 10 τραυματίστηκαν από τα εύστοχα πυρά του Δόκιμου και των τεσσάρων Ελλήνων στρατιωτών (και πιθανότατα του αγροφύλακα).

Οι Τούρκοι παραδέχονται επίσημα, ότι σκοτώθηκαν δύο άνδρες τους: ο Hakan Turkyilmaz και ο Mehmet Kalyon.

Ωστόσο τόσο οι Έλληνες στρατιώτες που πήραν μέρος την συμπλοκή, όσο και ανεπίσημες πληροφορίες από την Τουρκία, κάνουν λόγο ίσως και για περισσότερους από πέντε νεκρούς, και δέκα τραυματίες.

Προς στιγμήν φαίνεται ότι υπήρξε κίνδυνος γενικευμένης σύγκρουσης στην περιοχή, καθώς ελληνικά άρματα μάχης M48 A3-A5 ξεκίνησαν από την Καβησό για το σημείο της συμπλοκής. Μετά από συνεννοήσεις των διοικητών των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων της περιοχής η κατάσταση εκτονώθηκε.

Η πλήρης αποκλιμάκωση, επήλθε μετά από συνεννοήσεις των αρμοδίων Υπουργών Ελλάδας και Τουρκίας, η δε σφοδρή χιονόπτωση των επομένων ημερών αποτέλεσε ένα πρόσθετο εμπόδιο για οποιαδήποτε νέο επεισόδιο.

Τη μνήμη του στρατιώτη Ζήση Καραγώγου, τίμησαν με μετονομασία του παρατηρητηρίου Τσιρώζη σε Καραγώγου ως τιμή για τον στρατιώτη που θυσιάστηκε για την Πατρίδα.