Παρά θιν’ αλός ο σημερινός πρωινός καφές (με χυμό) με το νέο δήμαρχο Θερμαϊκού Θεόδωρο Τζέκο. Μαγευτικός πραγματικά, γιατί εν μέσω Μεγάλης Εβδομάδας η ημέρα ήταν καταπληκτική και ηλιόλουστη. Και αν είχαμε μαγιό μαζί μας είναι πολύ πιθανό να βουτούσαμε στα νερά της Περαίας, όπως έκαναν ουκ ολίγοι τουρίστες τριγύρω μας.

«Εσείς βουτάτε;» ρωτήσαμε τον δήμαρχο. «Μπαίνω φυσικά. Είναι πεντακάθαρα. Και οι μετρήσεις που γίνονται αυτό δείχνουν. Προτιμώ τον Ποταμό ή το Φανάρι. Αλλά και εδώ -από την Περαία μέχρι την Αγία Τριάδα- είναι εξαιρετική η θάλασσα και η ποιότητα των νερών».

Στην κουβέντα θυμήθηκε τα φτωχικά παιδικά χρόνια στο μπακάλικο που είχε ο πατέρας του στην Επανομή, αλλά και την μεγάλη εμπειρία των σπουδών στην Αθήνα, ενώ φτάσαμε και στο σήμερα και τη νέα πρόκληση για την πενταετία που έρχεται στο δήμο Θερμαϊκού. Με αιχμή τα θέματα των υποδομών, της θαλάσσιας αστικής συγκοινωνίας, του Thessintec, αλλά και του τουρισμού. Κρατάμε αυτό που είπε για τον υπερτουρισμό. «Δεν είναι ο Θερμαϊκός ένα νησάκι που περιμένει τους τρεις με τέσσερις μήνες να κάνει αρπαχτή από τον τουρισμό. Εδώ ζουν 50.000 άνθρωποι και πρέπει να δούμε και την ποιότητα ζωής αυτών των ανθρώπων».

Υπάρχει πρωινός καφές στη ζωή σας;

Υπάρχει πρωινός καφές χωρίς τον καφέ.(γελάει). Υπάρχει συζήτηση στο δήμο υπό τύπου πρωινού καφέ. Εγώ δεν ξεκινώ τη μέρα μου με τον πρωινό καφέ όπως λένε. Θα πάρω το πρωινό μου στο σπίτι χωρίς καφέ, αλλά ούτε και στο γραφείο έχει καφέ. Είναι πιο πολύ συζήτηση με 2 με 3 βασικούς μου συνεργάτες για το πλάνο της ημέρας

Και όταν τον πίνετε;

Προς το μεσημέρι θα κάνω έναν καφέ, αλλά το συνδυάζω πάντα με ένα ή δύο τσιγάρα.

Και τι είδους είναι;

Ελληνικός μέτριος.

Εκείνη η στιγμή είναι περισυλλογή, ηρεμία ή σχεδιασμός;

Περισυλλογή και ηρεμία. Είναι το διάλειμμά μου για να αποσυμφορηθώ.

Στη Μηχανιώνα σε ηλικία περίπου 5 χρονών, ενώ κάνει μπάνιο σε σκάφη

Ως πιτσιρικάς στο δημοτικό

Γεννηθήκατε στην Επανομή; Η πρώτη εικόνα ζωής που θυμάστε ποια είναι;

Σχολείο μου έρχεται στο μυαλό, χωράφι, αγροτική οικογένεια, μαγαζί, μανάβικο.

Μανάβικο ποιος είχε;

Ο πατέρας μου, που ήταν και αγρότης.

Η μαμά;

Εργάτρια, καθαρίστρια ήταν και δούλεψε και σε βιοτεχνίες ρούχων.

Το σπίτι να φανταστώ ότι είχε αυλή.

Είχε αυλή, κότες, σκύλο και γάτες (γελάει).

Οι γονείς από Επανομή και Νέα Μηχανιώνα αλλά και πρόσφυγες από το Τσεσμέ Σμύρνης. Σωστά;

Ναι, από τη μεριά της μητέρας μου. Γιατί η καταγωγή μου είναι από τη Μηχανιώνα η μητέρα μου και από την Επανομή ο πατέρας μου. Ο πατέρας μου ντόπιος, η μητέρα μου προσφυγικής καταγωγής από το Τσεσμέ, από την Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ.

Στο λαιμό του παππού του Μιχάλη, κάπου στη Μηχανιώνα

Έχετε προσφυγικές διηγήσεις ως ανάμνηση;

Από τους παππούδες πιο πολύ στη Μηχανιώνα.

Αδέλφια;

Μια αδελφή, μεγαλύτερη κατά ένα χρόνο.

Πόσο σας επηρέασαν οι γονείς για το τι θα κάνετε στη ζωή σας;

Σίγουρα τα χρόνια αυτά ήταν καθοριστικά.

Ναι, αλλά ο μπαμπάς ήταν αγρότης, ενώ εσείς πήγατε για Πολιτικές Επιστήμες.

Ο μπαμπάς ήταν αγρότης και εγώ μπήκα στη δουλειά από μικρός. Ακόμη και στο χωράφι. Θυμάμαι τετάρτη δημοτικού. Ήταν μαζί ένα μανάβικο και ένα ψιλικατζίδικο, ένα μπακαλικάκι, δηλαδή, που το κρατούσα και εγώ. Το ταμείο εγώ και ο πατέρας μου στο χωράφι. Αυτό με επηρέασε. Έμαθα να δουλεύω από μικρός και να συμμετέχω σε αυτή τη διαδικασία. Με τα γράμματα δεν είχαμε ιδιαίτερη επαφή. Θυμάμαι είπα στον πατέρα μου όταν τελείωσα το πρώτο πτυχίο που ήταν οι Πολιτικές Επιστήμες και οι Διεθνείς Σχέσεις στο Πάντειο. «Ετοιμάζομαι να κάνω μεταπτυχιακό ή να μπω στη Νομικό». Ξέρετε τι μου είπε; «Φτάνει, τώρα να δουλέψουμε Που να πας. Φτάνουν τα γράμματα».(γελάει).

Πολιτικοποιημένη οικογένεια;

Ο πατέρας μου όχι. Ήταν τοποθετημένος στο χώρο του κέντρου και της Αριστεράς χωρίς όμως έντονη πολιτική δράση. Ήταν πάντως χαρακτηρισμένη αριστερή η οικογένεια χωρίς να έχουν πολιτική δράση ή φιλοσοφία. Θυμάμαι που ο πατέρας μου ήθελε νέος να πάρει διαβατήριο για να μεταναστεύσει και δεν του έδιναν.

Σε σχολική γιορτή το νηπιαγωγείο

Σε σχολική εκδρομή μαζί με συμμαθητή του

Στο σχολείο καλός μαθητής ή καλός αθλητής;

Καλός μαθητής και αθλητής. Ξεκίνησα με το ποδόσφαιρο και μετά ασχολήθηκα αρκετά με το μπάσκετ. Έπαιξα και στο παιδικό τον Ηρακλή και συνεχίζω μέχρι σήμερα.

Τι θέση;

Άσσος.

Στο μπάσκετ. Στο ποδόσφαιρο;

Τώρα παίζω σέντερ φορ (γελάει).

Ακόμη παίζετε;

Πηγαίνω, ναι (γελάει). Με φίλους.

Ως έφηβος με φόντο τον Ποταμό

Τι θέλατε να γίνεται μικρός;

Μπορεί και να ακούγετε ρηχό ως όραμα, αλλά επειδή μεγάλωσα σε αυτό το περιβάλλον και σχετικά φτωχικά έβλεπα τους ανθρώπους με το κοστούμι και με την τσάντα που ερχόντουσαν στο μπακάλικο και μου άρεζαν. Νόμιζα στα παιδικά μου μάτια ότι είναι ένα άλλο στάτους. Ήταν μια επιθυμία δηλαδή να φύγω από ένα άλφα στάτους κοινωνικό και να ανέβω.

Αυτός ήταν και ο λόγος που επιλέξατε τις Πολιτικές Επιστήμες;

Μου άρεζαν. Καθόμουν και παρακολουθούσα τη Βουλή και άκουγα τις ομιλίες, τις συζητήσεις, τα talk show στην τηλεόραση, όπως και η μητέρα μου που δεν είχε μόρφωση, αλλά ήταν πιο καλλιεργημένη.

Είμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 80, έτσι;

Ναι, και τότε άρχισα να καταλαβαίνω τις μάχες Μητσοτάκη-Παπανδρέου.

Ως φοιητής της Παντείου, στην Αθήνα

Από την Επανομή στην Αθήνα: δεν ήταν μεγάλη η αλλαγή;

Ναι, ήταν μεγάλη η αλλαγή. Δεν είχα βάλει πολλές επιλογές στο Μηχανογραφικό, τρεις νομίζω ότι ήταν. Η Αθήνα ήταν για μένα μια σημαντική εξέλιξη. Να φύγεις από το οικογενειακό περιβάλλον, να ζήσεις μόνος σου, να ανοιχτείς σε άλλες παραστάσεις που η οικογένεια δε μου είχε προσφέρει, όπως για παράδειγμα τα ταξίδια. Ήταν ένα κομμάτι της ζωής μου που μού έδωσε πολλά.

Πόσο καιρό διήρκεσε η παραμονή σας την Αθήνα;

Ήμουν έξι χρόνια, από το 1997 μέχρι λίγο πριν τους Ολυμπιακούς.

Πως ήταν;

Πέρασα φανταστικά. Αλλά πάντοτε είχα στο μυαλό μου να γυρίσω πίσω. Πέρασα πολύ ωραία ως φοιτητής, έμενα σε φοιτητική εστία, πήγαινα στη λέσχη, έζησα όλη αυτή τη φοιτητική κραιπάλη, με γλέντια, με ξενύχτια. Στο Κουκάκι, στην Καλλιθέα, στις Τζιτζιφιές. Όπου νοίκιαζε το πανεπιστήμιο εστίες πήγαινα και εγώ.

Παρόλα αυτά τελειώνετε τις Πολιτικές Επιστήμες και θέλατε κι άλλες σπουδές. Νομική και μεταπτυχιακό.

Η Νομική μου άρεζε πάντοτε. Ήταν τρίτη δέσμη, εγώ πήγα τέταρτη γιατί ήταν η δέσμη του λαού. Δεν είχα πάει και φροντιστήριο, αλλά στο μυαλό μου ήταν η Νομική. Δεν είχε ούτε Αρχαία ούτε Λατινικά η δέσμη Έτσι μόλις τελείωσα την Πάντειο έδωσα κατατακτήριες για τη Νομική και μπαίνω και στο μεταπτυχιακό. Όταν μπήκα στη Νομική κατά κάποιο τρόπο την κράτησα στο ψυγείο. Όταν τελείωσα το μεταπτυχιακό φεύγω από την Αθήνα, πάω φαντάρος, στη συνέχεια επιστρέφω εδώ και συνεχίζω να δίνω μαθήματα στην Αθήνα για το μεταπτυχιακό. Ταξίδευα βράδυ, έδινα εξετάσεις και επέστρεφα πίσω.

Στην τελετή αποφοίτησης από τη Νομική Αθηνών

Σα να είχατε αποφασίσει να γίνεται δικηγόρος τότε…

Με τραβούσε η Νομική, αλλά ταυτόχρονα έβλεπα και την επιβίωση. Όταν δεν έχεις έτοιμο γραφείο, δεν ξέρεις πως θα ξεκινήσεις, ποιος θα σε κατευθύνει και ποιος θα σε καθοδηγήσει δεν είναι εύκολο. Ο πατέρας μου στο μεταξύ είχε κλείσει το μανάβικο, ήταν στις λαϊκές και εργαζόταν και στο χωράφι. Όποτε ήμουν εδώ συνέχιζα να τον βοηθώ.

Το «δικηγορηλίκι» πότε φάνηκε ως επαγγελματική επιλογή;

Αφού τελείωσα τη στρατιωτική μου θητεία έπιασα κατευθείαν δουλειά. Δούλεψα στις πωλήσεις, όπως επιθεωρητής πωλήσεων στα Lidl και μετά στο Cosmos και γενικότερα στον ιδιωτικό τομέα. Ταυτόχρονα έδινα και μαθήματα για ο πτυχίο της Νομικής. Έπαιρνα την κλινάμαξα, το λεγόμενο κρεβατάδικο το βράδυ, κατέβαινα το πρωί στην Αθήνα, έδινα μάθημα και μετά πίσω. Έτσι πήρα γρήγορα το πτυχίο. Τότε τυχαία κάθομαι σε ένα καφέ -καλή ώρα- με ένα φίλο που ήταν δικηγόρος και μου λέει: «Θα έρθεις στο γραφείο να κάνεις άσκηση». Και ξεκίνησα να κάνω άσκηση στο γραφείο του. Εκείνη την περίοδο ζητούσαν και από τον Δικηγορικό Σύλλογο ασκούμενους που τους πλήρωναν και έπαιρναν και έναν καλό μισθό, οπότε λέω «να η ευκαιρία». Αφήνω τις άλλες δουλειές και πάω ασκούμενος για να έχω και ένα εισόδημα.

Ήταν ένα καλό εφόδιο οι γνώσεις της Νομικής για το «δημαρχηλίκι» στη συνέχεια;

Ναι, βέβαια. Πολλά θέματα έχουν νομική διάσταση και κερδίζεις πολύ χρόνο. Αλλιώς τα αντιλαμβάνεσαι: βλέπεις ένα έργο και ξέρεις που να εντοπίσεις το ενδιαφέρον. Είναι σημαντικό.

Και μετά ήρθε η τοπική αυτοδιοίκηση και η υποψηφιότητα ως δημοτικός σύμβουλος για πρώτη φορά το 2006.Γιατί;

Τότε κατέβαινε στον πρώην δήμο Επανομής υποψήφιος δήμαρχος ένας παλιός μου καθηγητής από το Λύκειο, ο Απόστολος Οικονομίδης. Τον είχα σε μεγάλη εκτίμηση και του είπα ότι θέλω να βοηθήσω στην προσπάθειά του. Εγώ τον έπιασα, είχα και αυτήν την τάση για ενασχόληση με τα κοινά και το κομμάτι της προσφοράς. Μου λέει, λοιπόν: «Ωραία». Συζητήσαμε, κατέβηκα μαζί και εκλέχτηκα και δεύτερος σε σταυρούς.

Μετά ασκήσατε με τον Γιάννη Μαυρομάτη και διοίκηση ως αντιδήμαρχος.

Ναι.

Στη συνέχεια καθίσατε και στα έδρανα της ελάσσονος αντιπολίτευσης το 2019 και το 2023 κάνατε την έκπληξη και εκλεγήκατε δήμαρχος.

Με ανατροπή…

Πολλοί λένε ότι φαγώθηκαν τα βουβάλια και κερδίσατε εσείς. Έτσι είναι;

Έτσι ακριβώς (γελάει).

Περιμένατε τη νίκη;

Είχα μια κρυφή ελπίδα και μια κρυφή αισιοδοξία. Το πίστευα, δηλαδή.

Είχατε πάρει στον πρώτο γύρο 30% και ο τότε δήμαρχος Γιώργος Τσαμασλής σχεδόν 37%.

Ναι, ο στόχος ήταν να μπούμε σφήνα. Αυτός ήταν στρατηγικά ο στόχος μας. Να μπούμε ανάμεσα στους δύο και μετά να ανοίξει ο δρόμος. Να φαγωθούν δηλαδή, τα βουβάλια (γελάει). Και οριακά μεν με 1,5 μονάδα διαφορά από τον Μαυρομάτη το πετύχαμε. Τώρα όταν έχεις τέτοιες μικρές διαφορές πίστεψα ότι δε θα είμαστε χαμένοι στο δεύτερο γύρο, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Γιατί φαινόταν ότι υπήρχε μια καλή απήχηση

Πως αισθανθήκατε εκείνο το βράδυ; Ευθύνες;

Ευθύνες, ναι, Αλλά και υπέροχα. Είναι η εκπλήρωση ενός πόθου και ενός αγώνα. Δικαίωση.

Κάηκε η Επανομή;

Αφού δε λένε μερικές φορές ότι τρελαίνεσαι από τη χαρά σου. Έτσι ήμουν εκείνο το βράδυ. Έλεγα θα τρελαθώ (γελάει). Ήταν μια δικαίωση και για την Επανομή να βγάλει Επανομίτη δήμαρχο.

Είστε 4 μήνες δήμαρχος. Τα βρήκατε τα πράγματα όπως τα περιμένατε ή ήρθαν διαφορετικά;

Δεν απέχει πολύ από αυτό που περίμενα. Περίμενα ότι θα είναι δύσκολα, ήξερα ότι θέλει δουλειά, ότι έχει πίεση, ότι θέλει αντοχές. Περίμενα αυτήν την ένταση Και το πιστεύω ότι θα είμαστε μια πετυχημένη διοίκηση και τα πρώτα δείγματα νομίζω ότι έχουν φανεί.

Οι προκλήσεις στο δήμο Θερμαϊκού για την επόμενη πενταετία ποιες είναι;

Σίγουρα βλέπεις και την επόμενη ημέρα και το τι απασχολεί καθημερινά τον δημότη. Αλλά εδώ προγραμματίζεις την πενταετία, τη δεκαετία και την εικοσαετία. Και επειδή είναι ένας δήμος που έχει λειτουργήσει με μεγάλη προχειρότητα, μπορεί να έχει τα χαρίσματα που έχει, αλλά ποτέ δε τέθηκαν κάποια πράγματα σε σωστές βάσεις, ξεκινήσαμε από το στρατηγικό σχέδιο τουριστικής προβολής και εξωστρέφειας του δήμου. Συντάσσεται επίσης το επιχειρησιακό σχέδιο του δήμου. Γιατί μπορεί ο καθένας μας να έχει κάποια οράματα και κάποιες σκέψεις για το πως θα προχωρήσουμε, αλλά άλλο αυτό να αποτυπώνεται και με επιστημονικό τρόπο σε έναν μπούσουλα και σε ένα έγγραφο. Για να ξέρεις που πας, προς τα που οδηγείσαι και ποια είναι τα βήματά σου.

Έχετε βάλει ένα θέμα για τον επαναπρογραμματισμός των μεγάλων έργων υποδομής. Ποια είναι αυτά;

Τα θέματα υποδομών.

Όπως;

Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ένα μεγάλο έργο. Πρόκειται για ομάδες έργων. Είτε για την πρόσβαση στο Θερμαϊκό που δεν είναι αυτή που θα έπρεπε, είτε για τον παλιό δρόμο Θεσσαλονίκης Μηχανιώνας, όπου φαίνεται ότι απομακρύνεται η προοπτική της διαπλάτυνσης, αλλά τουλάχιστον οι κυκλικοί κόμβοι που δρομολογούνται θα αποσυμφωρήσουν αρκετά την κατάσταση. Και άλλα θέματα, όπως η θαλάσσια αστική συγκοινωνία που είναι ένα στόχος μακροπρόθεσμος για όλο το νομό και όχι μόνο για το Θερμαϊκό.

Η οποία θέλετε να είναι αστική;

Να είναι αστική, όλο το χρόνο και να εξυπηρετεί και τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες της ημερήσιας απόδρασης, αλλά να είναι και για λόγους όχι μόνο αναψυχής αλλά και επαγγελματικούς. Να πας με το πλοίο στη δουλειά σου, να πας στο ραντεβού σου, να πας στο γιατρό να πας να πιείς και τον καφέ σου. Επίσης είναι σοβαρό το θέμα της ύδρευσης, όπου έχουμε ακόμη προβλήματα.

Έμφαση στον τουρισμό είπατε: τι θα κάνετε;

Βλέπετε ότι είμαστε ακόμη Απρίλιο και έχει κόσμο, κάνει μπάνιο, πολλά μαγαζιά είναι γεμάτα. Δεν ψάχνουμε τόσο την αύξηση της επισκεψιμότητας ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο κόσμος έρχεται εδώ όχι γιατί κάναμε κάτι, αλλά γιατί έχουμε θάλασσα και αυτά που μας τα πρόσφερε η φύση. Τι θα κάνουμε εμείς για να έχουμε την επισκεψιμότητα όλο το χρόνο και υψηλότερο μπάτζετ επισκεπτών; Γιατί αυτό θέλουμε σαν εισόδημα. Οπότε αναβάθμιση υποδομών. Αλλά και ο υπερτουρισμός που συζητιέται παντού και έχει τις δυσάρεστες επιπτώσεις για τους κατοίκους, άρα και για την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Δεν είναι ο Θερμαϊκός ένα νησάκι που περιμένει τους τρεις με τέσσερις μήνες να κάνει αρπαχτή από τον τουρισμό. Εδώ ζουν 50.000 άνθρωποι και πρέπει να δούμε και την ποιότητα ζωής αυτών των ανθρώπων. Να μην υπερφορτωθεί τους καλοκαιρινούς μήνες από αυτήν εδώ την κατάσταση. Οπότε πρέπει να δούμε και πιο ήπιες μορφές τουριστικής ανάπτυξης, τις οποίες έχει τη δυνατότητα ο Θερμαϊκός να προσφέρει. Έχει εξαιρετικά στρατηγικά πλεονεκτήματα, καθώς είναι το προάστιο της Θεσσαλονίκης σε μια πόλη που πια ασφυκτιά.

Ο προαστιακός είναι μέσα στα σχέδια; Θα βοηθούσε;

Το μετρό. Δεν εξαρτάται όμως από το δήμο Θερμαϊκού, αλλά στην προοπτική σύνδεσης με το αεροδρόμιο. Δεν είναι τίποτα η Περαία μέχρι εκεί. Είναι 2 χιλιόμετρα σε μια αδόμητη περιοχή, σε τσαΐδια.

Μπαίνετε στη θάλασσα εδώ;

Μπαίνω φυσικά. Είναι πεντακάθαρα. Και οι μετρήσεις που γίνονται αυτό δείχνουν. Τώρα χαμογέλασα γιατί εγώ προέρχομαι και έχω καταγωγή από την Επανομή και στο Ποταμό ή στο Φανάρι είναι πολύ ωραία τα νερά και πολύ πιο μεγάλες οι παραλίες. Αλλά και εδώ -από την Περαία μέχρι την Αγία Τριάδα- είναι εξαιρετική η θάλασσα και η ποιότητα των νερών.

Για να τελειώσουμε με τα έργα: εδώ είναι και το Thessintec, ένα πολύ μεγάλο πρότζεκτ που έχει πια ξεκινήσει. Τι προσδοκάτε;

Πολύ θετικά το βλέπουμε. Θα αλλάξει τη φυσιογνωμία της περιοχής. Είναι ένα από τα δυνατά μας σημεία. Ο δήμος συμμετέχει στη μετοχική σύνθεση του Thessintec με 7%, βέβαια δεν είναι αυτός που επισπεύδει όλη την εξέλιξη. Όμως το πρότζεκτ θα δώσει έναν άλλο χαρακτήρα στον Θερμαϊκό εκτός από τον τουριστικό. Θα είναι και ένα κέντρο αναφοράς, ένα κέντρο καινοτομίας νεοφυών επιχειρήσεων και start ups και όλα αυτά που συζητάμε και θα δώσει έναν χαρακτήρα διαφορετικό στο δήμο Θερμαϊκού. Και φυσικά οι άνθρωποι που θα δουλέψουν εκεί που θα είναι κατηρτισμένοι και υψηλόμισθοι και θα αναζητήσουν κατοικία στα όρια του Θερμαϊκού. Θα είναι ένα σπουδαίο έργο για όλη την περιοχή.

Αν είχατε εδώ τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη τι θα του λέγατε;

Καλή η σκέψη, γιατί μπορεί και να τον έχουμε εδώ κοντά (γελάει).

Στις 20 Μαΐου έρχεται στη Θεσσαλονίκη.

Και μπορεί να έρθει και για το Thessintec, οπότε πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι. Η διάβρωση των ακτών και η θαλάσσια αστική συγκοινωνία είναι δύο κορυφαία θέματα και θα είναι τα βασικά που θα βάζαμε. Επίσης είναι και η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, που το είπαμε και στο ξεκίνημα της κουβέντας μας.

Δηλαδή;

Υπάρχουν δημοτικά ακίνητα στην επικράτεια, αλλά και σημαντικά ακίνητα άλλων φορέων ή και υπουργείων. Το κάμπινγκ της Επανομής γι παράδειγμα, το κάμπινγκ της Αγίας Τριάδας, που είναι σε κάποιο βαθμό δρομολογημένο και κατατίθενται προσφορές και αυτό θα είναι μια σημαντική εξέλιξη και θα δώσει κυρίως στο τουριστικό κομμάτι μια σημαντική ώθηση. Επίσης οι κατασκηνώσεις απόδημου ελληνισμού στην Επανομή, οι κατασκηνώσεις ΠΙΚΠΑ στην Αγία Τριάδα, οι κατασκηνώσεις του Ερυθρού Σταυρού στη Μηχανιώνα προς το Αγγελοχώρι, μια έκταση 300 στρεμμάτων και η πλαζ της Επανομής.

Με το αλιευτικό καταφύγιο στη Μηχανιώνα υπάρχει κάποια εξέλιξη;

Συντάσσεται μια μελέτη για μαρίνα στη Μηχανιώνα, δίπλα στο αλιευτικό για τουριστικά σκάφη, που και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Βέβαια μαρίνες διεκδικούν πολλές περιοχές σε αυτό το παραλιακό μέτωπο και δεν ξέρουμε ποιος θα πρωτοπρολάβει.

Με τη σύζυγό του Νίκη

Πάμε στον ιδιώτη Θόδωρο Τζέκο. Παντρεμένος…

…Παντρεμένος με δύο παιδιά.

Η σύζυγος;

Η σύζυγος η Νίκη. Είναι διοικητική υπάλληλος στον Δικηγορικό Σύλλογο.

Τα παιδιά;

10 και 8 χρονών. Η Σάντη-Κυριακή-Μαρία και ο Γιώργος, που είναι 8 χρονών.

Ενώ προσέρχεται στο γάμο του, με τα μπρατίμια, δηλαδή τους φίλους του γαμπρού

Χορεύοντας ζεϊμπέκικο στο γλέντι του γάμου του

Υπάρχει χρόνος για την οικογένεια;

Λίγος είναι η αλήθεια και είναι το μόνο που με στεναχωρεί, αλλά φροντίζω να αφιερώνω έστω και αυτόν τον λίγο χρόνο που έχω και να μένω μαζί τους. Έστω ένα Σάββατο πρωί να πάω σε μια δραστηριότητα.

Άρα, ο ελεύθερος χρόνος είναι για τα παιδιά;

Για τα παιδιά. Και μέσα από αυτά είναι και για μένα. Γιατί αυτό ανατροφοδοτεί την ενέργεια.

Κάπου διάβασα ότι είπατε πως ταλαιπωρείτε τα βιβλία. Τι σημαίνει αυτό;

Μου αρέσει το διάβασμα, αλλά δεν είμαι ο τύπος που θα το πιάσω μονορούφι κάτω και θα το καταπιώ. Οπότε θα το έχω εκεί και θα το ταλαιπωρώ. Θα το πιάνω και θα το αφήνω (γελάει).

Ποιο ταλαιπωρήσατε πρόσφατα;

Του Χαράρι, για τα θέματα της τεχνητής νοημοσύνης.

Ομάδα;

Άρης.

Μότο ζωής ποιο είναι;

Παλιά έλεγα το «όσο ζω ελπίζω», dum spiro spero και το «ο τολμών νικά». Κάπου εκεί. Η τόλμη και η επιμονή νομίζω ότι είναι κάποια πράγματα που με χαρακτηρίζουν. Γενικά πήγαινα και πηγαίνω κόντρα στις αδυναμίες μου. Τώρα λες ότι κάποιος σαν εμένα είναι δικηγόρος, ασχολείται με τα κοινά, είναι κοινωνικός εξωστρεφής. Εγώ στο νηπιαγωγείο ως παιδάκι ήμουν στα όρια του αντικοινωνικού. Δεν ήθελα με κανέναν να ασχολούμαι, με κανένα να μιλάω. Αν δε με έπαιρνε η αδελφή μου από το χέρι δεν έπαιρνα ούτε γαριδάκια από το περίπτερο, δεν μπορούσα να μιλήσω σε άνθρωπο. Γενικά πήγαινα σε όλα κόντρα στις αδυναμίες μου και κόντρα στο ρεύμα.

Άρα αυτό θα έλεγε ο Θοδωρής Τζέκος για τον Θοδωρή Τζέκο;

Ναι.

Για το τέλος η ερώτηση με το μαγικό ραβδί: τι θα αλλάζατε που δεν αλλάζει εύκολα στο δήμο Θερμαϊκού;

Μπορεί ο δήμος Θερμαϊκού να έχει εξαιρετικά πλεονεκτήματα και χαρίσματα και ένα πολύ καλό ανθρώπινο κεφάλαιο, όμως δεν παύει να έχει μεγάλες κοινωνικές ανισότητες. Δηλαδή, βρίσκεις και τη φτώχια και τη δυσκολία και την ανέχεια στο δήμο Θερμαϊκού. Αν μπορούσαμε να εξισώσουμε αυτή την κατάσταση, να έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες -και αυτό είναι ένα κομμάτι κοινωνικής πολιτικής που και στο δήμο Θερμαϊκού θα εφαρμόσουμε- θα με έκανε πραγματικά ευτυχισμένο. Αυτή η εξίσωση των ανισοτήτων και να βλέπεις ανθρώπους να χαμογελούν και να μην αντιμετωπίζουν αυτές τις δυσκολίες της καθημερινότητας.