Έναν εναλλακτικό τρόπο να εκπαιδεύσουν τα παιδιά ενάντια στη βία και ταυτόχρονα να τους παρέχουν διαφορετικά ερεθίσματα επέλεξαν εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου Πευκοχωρίου στη Χαλκιδική. Η αρχή έγινε το 2011 όταν ο Γιώργος Ματάμης, υποδιευθυντής του σχολείου σήμερα, έφτιαξε στο σχολείο έναν μικρό κήπο όπου κάθε χρόνο μαθητές και μαθήτριες σκάβουν τον σχολικό τους κήπο και σπέρνουν λαχανικά εποχής.

Το σχολείο έχει 168 μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου όμως, όπως μεταφέρει ο κ. Ματάμης στη «ΜτΚ», με τον σχολικό κήπο ασχολούνται και οι απόφοιτοι που πλέον φοιτούν στο Λύκειο το οποίο στεγάζεται παραδίπλα. Η όλη ιδέα ξεκίνησε από την ομάδα περιβαλλοντικής την οποία ηγείται ο ίδιος. «Στην ομάδα μπορούν να συμμετέχουν 30 παιδιά αλλά δεν ασχολούνται μόνον αυτοί, καθώς ενδιαφέρον εκδηλώνει η πλειοψηφία των μαθητών και μαθητριών μας».

Φέτος τα παιδιά καλλιέργησαν μπρόκολα, αντίδια και σέσκουλο. Τα προϊόντα που καρποφόρησαν τα απήλαυσαν καθηγητές και μαθητές του σχολείου. Για το καλοκαίρι, φυτεύτηκαν πιπεριές, κολοκυθιές, καλαμπόκια και ηλίανθοι. Όσο για το πότισμα και τη φροντίδα των σπαρτών όταν το σχολείο κλείνει, μία φορά την εβδομάδα ένας καθηγητής αναλαμβάνει να φροντίσει τον κήπο. «Συνάδερφός μας που συνταξιοδοτήθηκε πέρσι, μένει κοντά και συνεχίζει να έρχεται και να μας βοηθάει γιατί η φροντίδα του κήπου λειτουργεί γι’ αυτόν ψυχοθεραπευτικά», συμπληρώνει.

Μέσο εκτόνωσης

Μεταφέρει πως «η θεωρία κουράζει τα παιδιά κι έτσι θέλουμε να βλέπουν στην πράξη αυτά που μαθαίνουν. Σίγουρα αυτή η δράση έχει αποτέλεσμα ως προς την ψυχοθεραπεία των μαθητών και την εκτόνωσή τους. Επιπλέον επειδή κι εγώ και οι καθηγητές δουλεύουμε μαζί με τα παιδιά στον σχολικό κήπο, έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τη συμπεριφορά τους, σε περιπτώσεις που μπορεί να υπάρχει μεταξύ τους ένταση γιατί μέσα από την καλλιέργεια των φυτών επιτυγχάνουμε και την ψυχική καλλιέργεια», λέει.

Όπως μεταφέρει ο υποδιευθυντής του σχολείου ο κήπος που έφτιαξαν αξιοποιείται και ως παιδαγωγικό μέσο. «Αντί για να τιμωρήσουμε τα παιδιά όταν είναι άτακτα τους λέμε να ασχοληθούν με τον κήπο κι αυτό είναι κάτι που τους αρέσει πολύ. Είδαμε πως παιδιά που δεν τον περιμέναμε, θέλουν να βοηθήσουν κάνοντας μάλιστα αξιόλογη εργασία. Επίσης, τους δίνεται ένα διαφορετικό ερέθισμα ως προς το τι θα μπορούσαν να ακολουθήσουν μελλοντικά για τις σπουδές τους και την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Έχουμε περιπτώσεις που τους ενδιαφέρουν πολύ περισσότερο οι χειρονακτικές εργασίες από τα θεωρητικά μαθήματα», λέει ο κ. Ματάμης.

Βάζουν φαγητό εκεί που άλλοι ρίχνουν φόλες

Η Δανάη Στυλιανίδου είναι αναπληρώτρια φιλόλογος στο Γυμνάσιο Πευκοχωρίου, στο οποίο τοποθετήθηκε φέτος. Περιγράφει πως η ίδια είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη για τα αδέσποτα ζώα, το ίδιο και οι μαθητές της κι έτσι βρήκαν χώρο να εκφραστούν στο σχολείο τους, με την παρότρυνση και της διευθύντριας.

Αποφάσισαν να αντιδράσουν με έναν διαφορετικό τρόπο ενάντια σε βίαιες πράξεις πολιτών που ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες, ρίχνουν φόλες για να ξεφορτωθούν τα αδέσποτα. «Τα παιδιά ζωγράφισαν σε χαρτόνια και έγραψαν συνθήματα για την υπεράσπιση των ζώων, τα οποία κρέμασαν σε σημεία όπου ξέρουν πως ρίχνουν φόλες. Στο σχολείο φροντίζουμε μία γάτα την Γκαρφίλντα. Δύο σκυλάκια που είχαμε εξαφανίστηκαν και δυστυχώς δεν ξέρουμε τι έχουν απογίνει», λέει στη «ΜτΚ».

Το έναυσμα γι’ αυτή τη δράση των μαθητών δόθηκε στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Αδέσποτων Ζώων, που με πρωτοβουλία της καθηγήτριας, ομάδα της «Therapy dogs» ενημέρωσε τους μαθητές για τη δράση της. Εξηγεί πως αυτές οι πρωτοβουλίες των παιδιών επικροτήθηκαν από σημαντική μερίδα πολιτών της τοπικής κοινωνίας. Η ίδια λέει πως το σχολείο προωθεί με πλήθος δράσεων το μήνυμα «όχι βία στη βία». «Πρέπει ν’ ακούμε περισσότερο τα παιδιά και να τους δίνουμε χώρο να εκφραστούν. Να προσπαθούμε κι εμείς οι καθηγητές να αναπτύξουμε μία σχέση εμπιστοσύνης με τα παιδιά και να μην περιοριζόμαστε στη στείρα διδασκαλία», καταλήγει.

Τα παιδιά της Γ' Γυμνασίου έγραψαν μάλιστα το παρακάτω ποίημα για τον κήπο τους, στα αρχαία ελληνικά: 

Εν σχολικαίς αυλαίς Πευκοχωρίω κηπίσκους ποιώ / Λαχάνοις παντίοις και άνθεσι εαροινίσι

Ίδρως σκαπανικός / εν κόποις λίστρου

Σπείρω και ταύτα θερίσω / Εξέχοντα κήπον κτίσω

Αμφοτέροις χερσίν / Πρασίνου και οξυγόνου

Σπόρος εκ σπόρου της εμής ψυχής / Εν τη γαία καταχωνίζω

Μαθητής υπάρχων , γεωργός γίγνομαι

Βήμα εκ βήματος μανθάνω / Επίσκεψις ονόματος οικολογίας

Αύλειος χώρος , άνοιξις συμφωνία / Εν τω σχολείω η ευταξία

Εν ουρανίοις νομαίς ελπιώ / άνευ μερίμνων σχολικών

Βλαστάνουσα η γαία ανθίζει / λειμώνες θαλεροί και η ψυχή ενδημοί

Εν καινοίς κήποις διατρίψω / Εκ του μηδενός εις το είναι υπάρχων

Ψυχή μου μυστικέ ελαιώνα / Εν τω είναι ανθώνα

Ρήματος μυστικού κατεργάζομαι

Σταδίοις πρασίνοις πεζοπορών / Άπασα την κτίση συμπονών

Θέρη αναζητών