Γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός ο Θοδωρής Βουτσικάκης είναι ένας ερμηνευτής που άρχισε με σεμνότητα και σοβαρές συνεργασίες τα πρώτα του βήματα από τη γενέτειρά του, όμως γρήγορα το άστρο του έλαμψε πανελλήνια, αλλά και διεθνώς.

Σπούδασε νομική στο ΑΠΘ με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, ενώ αποφοίτησε με άριστα από το Ωδείο Φίλιππος Νάκας. Παρακολούθησε επίσης με υποτροφία μαθήματα σύγχρονου τραγουδιού και μουσικού θεάτρου στη σχολή του Andrew Loyd Webber Arts Educational Schools of London και υποκριτικής με την ηθοποιό και σκηνοθέτη του ΚΘΒΕ Χρήστο Παπαστεργίου. Εμφανίστηκε στην ελληνική δισκογραφία το 2014 με το άλμπουμ «Αισθηματική ηλικία» σε μουσική του Δημήτρη Μαραμή.

Οι συνεργασίες, η «Όμορφη Ζωή», «Ο Παράδεισος των Κυριών»

Εγκατεστημένος στην Αθήνα εδώ και αρκετά χρόνια τώρα πια έχει στο ενεργητικό του συνεργασίες με αναγνωρισμένους δημιουργούς και ομότεχνούς του. Διατηρεί μακρόχρονη συνεργασία με τη στιχουργό – ποιήτρια Λίνα Νικολακοπούλου. Η σύμπραξη τους με τον οσκαρικό Ιταλό συνθέτη Νικόλα Πιοβάνι στο άλμπουμ «Όμορφη Ζωή» και η μεγάλη επιτυχία του ομότιτλου τραγουδιού έκαναν τη φωνή του Θοδωρή Βουτσικάκη ευρύτερα γνωστή, ενώ μετρά ήδη πολλές ζωντανές εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό σε κατάμεστους και σημαντικούς συναυλιακούς χώρους.

Έχει τραγουδήσει επίσης το «Τυχερό Αστέρι» του Κωνσταντίνου Βήτα και το τραγούδι τίτλων στην επιτυχημένη σειρά «Ο Παράδεισος των Κυριών» σε μουσική Νίκου Τερζή και στίχους Νίκου Μωραΐτη.

Συμμετείχε στους δίσκους «Φλόγα που καίει» σε μουσική Χρήστου Λεοντή και στίχους Δημήτρη Λέντζου και “Aleli, De Creta a Buenos Aires” των Λουίς Μπόρντα - Γεωργίας Βεληβασάκη.

Στο μουσικό θέατρο πρωταγωνίστησε σε σημαντικές παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, του Onassis Culture κ.α. Άλλες συνεργασίες του μεταξύ άλλων είναι με τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Νίκο Ξυδάκη, τον Μιχάλη Γκανά, τη Μαρία Φαραντούρη, τον Μάριο Φραγκούλη, την Ντούλτσε Πόντες, τους Vaya Con Dios, τον Ara Dinkjian κ.α.

«Θεσσαλονίκη, η πόλη που έμαθα μέσα σε αυτήν εμένα»

Παρά την ανοδική του πορεία όμως δεν ξεχνά ποτέ τη Θεσσαλονίκη. Για του λόγου το αληθές ξεκινά την καλοκαιρινή του περιοδεία από την πόλη και το Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών. «Η Θεσσαλονίκη είναι ο τόπος που έζησα το πρώτο μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, εκεί μεγάλωσα, έκανα τα πρώτα όνειρά μου, η πόλη που παρά τις δυσκολίες και τις αγκυλώσεις της, έμαθα μέσα σε αυτήν εμένα. Το κοινό της Θεσσαλονίκης επίσης είναι από την αρχή της μουσικής μου πορείας το πιο θερμό, το πιο εκδηλωτικό για μένα. Για αυτό και επιδιώκω να ξεκινάω πολλές φορές τις συναυλίες μου από εκεί γιατί νιώθω σιγουριά και ταυτόχρονα ενθουσιασμό. Είναι οι φίλοι μου, πολλοί άνθρωποι που αγαπάω, και με κάνουν να νιώθω κάθε φορά ότι κάτι γιορτάζουμε», λέει στο makthes.gr o Θοδωρής Βουτσικάκης.

Έρχεται κουβαλώντας στις αποσκευές του ένα νέο τραγούδι, «Το πρώτο μου τριαντάφυλλο», ένα παραδοσιακό αρμένικο κομμάτι, που αποτελεί τον προάγγελο του επόμενου άλμπουμ του, το οποίο θα κυκλοφορήσει με αυτόν τον τίτλο.

Σε αυτή τη δουλεία η Λίνα Νικολακοπούλου συναντιέται ξανά με το Ara Dinkjian μετά από 32 χρόνια. «Συγκεκριμένα οι δύο δημιουργοί διασκεύασαν το τραγούδι αυτό, για να αποκτήσει τη μορφή αυτή που ακούτε, φυσικά και υπό την ενορχηστρωτική μαεστρία του Νεοκλή Νεοφυτίδη. Είναι η μουσική που άκουσα σε μια παραλία, τρία χρόνια πριν, και ένιωσα ότι βρήκα τι θα κάνω μετά τον Πιοβάνι. Εκείνη η στιγμή ήταν πολύ κομβική για μένα. Είχα πέσει σε ένα ‘κενό’ έχοντας εκπληρώσει ένα τεράστιό μου όνειρο που μου είχε δώσει ταυτόχρονα και μια μεγάλη επιτυχία. Δεν είχα σκεφτεί τι θα κάνω μετά, και κυρίως δεν είχα ονειρευτεί. Το κομμάτι αυτό ήρθε στη ζωή μου και γέμισε αυτόν τον χώρο. Σε αυτή τη δουλειά, τολμώ να πω ότι θα βαδίσω, τραγουδώντας (γέλια), σε πιο ethnic δρόμους. Έχουμε τη συνεργασία με τον Ara Dinkjian, διαλέξαμε επίσης δυο παραδοσιακά θέματα, και κάποια τραγούδια με δημιουργούς από την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου που θα αποκαλύψουμε σιγά σιγά», τονίζει ο ερμηνευτής.

Η συνεργασία με τη Λίνα Νικολακοπούλου του έμαθε, ασφαλώς, πολλά.

«Η Λίνα είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος και η συνύπαρξη μαζί της με έχει εξελίξει. Έμαθα να αποκωδικοποιώ τον λόγο από τα τραγούδια, πιο ουσιαστικά, και να τον κατανοώ εξίσου με τη μουσική. Όταν πρωτοξεκίνησα η έμφασή μου στη μουσική, και στους ήχους που παράγει η φωνή, ήταν το κλειδί μου για τα τραγούδια. Τώρα έχω αποκτήσει κι άλλα εφόδια, για αυτό και μπορώ να είμαι πιο βαθύς, ίσως και πολύπλευρος, όταν τραγουδάω. Επίσης η οξυδέρκειά της και ο τρόπος που παρατηρεί και φωτίζει τις λεπτές αποχρώσεις της ζωής, όπως γράφει δηλαδή, είναι κάτι μοναδικό», επισημαίνει ο Θοδωρής Βουτσικάκης.

Τα στάδια της ζωής του

Θεωρεί ότι η ζωή του χωρίζεται σε περιόδους, όπως ίσως όλων μας. Πολλά έχουν μείνει τα ίδια και πολλά έχουν αλλάξει μέσα σε αυτές: «Κάνω αναδρομές με το μυαλό μου και βρίσκω πολλά κοινά με τον εαυτό μου, πώς ήμουν όταν έκανα τα πρώτα μου βήματα στην πόλη μου. Πιστεύω είναι πιο πολλά τα κοινά, παρά οι διαφορές. Από την άλλη ξέρω πού έχω αλλάξει, πως έχω σκληρύνει, πως έχω ωριμάσει, πως αντιλαμβάνομαι πια τους ανθρώπους γύρω μου, τις σχέσεις μου με αυτούς, πως νιώθω, πως θυμώνω, πως αγαπάω, πως τραγουδάω. Συνειδητοποιώ πως η αλλαγή μου τελικά είναι η εξέλιξη μου και όχι κάτι άλλο. Δεν ξέρω αν είναι δόκιμο αυτό που λέω πάντως η αίσθηση μου είναι ότι είμαι κοντά σε όσα επιθυμούσα να γίνω ή να συμβούν στη ζωή μου, κι ας έγιναν μέσα από δρόμους πολύ αγκαθωτούς».

Όμως στα αγκάθια μπορούμε να βρούμε και… άνθη. Και σε καιρούς «αγκαθωτούς» όπως οι σημερινοί η μουσική είναι ένα από αυτά. «Ζούμε σε εποχή περίεργη, γκρίζα. Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου. Μπορεί και να ήταν πάντα έτσι, δεν ξέρω. Χρειαζόμαστε την έμπνευση για να ονειρευτούμε. Χρειαζόμαστε τη δικαίωση ακόμα κι αν αυτή έρχεται από την τέχνη και όχι από τη ζωή, για να πιστέψουμε. Για μένα η μουσική είναι η σωτηρία μου, το καταφύγιο μου. Εκεί που ξέρω ότι πάντα με περιμένει η λύτρωση, ο, τι και αν μου συμβαίνει», καταλήγει… Σήμερα, έχει τα γενέθλιά του!

Μονή Λαζαριστών

Τρίτη 2 Ιουλίου στις 9.30μμ

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου