Στην υπογραφή μίας σύμβασης η οποία προκαλεί κάποια ερωτήματα προχώρησε την προηγούμενη εβδομάδα και συγκεκριμένα στις 8 Ιουλίου ο Οργανισμός Συγκοινωνιακού Έργου Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έγγραφο (ΑΔΑ:ΨΦΜΔ46ΜΩΜΖ-95Ξ) το οποίο είναι αναρτημένο στη «Διαύγεια», ο ΟΣΕΘ έχει συνάψει σύμβαση για την επικοινωνιακή προβολή του με πολύ γνωστή θεσσαλονικιώτικη εταιρεία η οποία ωστόσο δραστηριοποιείται στα λογιστικά και τα οικονομοτεχνικά εν γένει. Βασικός, δε, μέτοχος της εταιρείας είναι γνωστός πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος έχει θητεύσει σε κρατική θέση ενώ είχε θέσει και υποψηφιότητα βουλευτή στην Α’ Θεσσαλονίκης, χωρίς όμως επιτυχία. Η επίμαχη σύμβαση έχει διάρκεια ένα χρόνο και το ύψος της αμοιβής ανέρχεται σε 21.400 ευρώ πλέον ΦΠΑ.

Στη σύμβαση αναφέρεται ότι το παρεχόμενο έργο αφορά «παροχή υπηρεσιών διοικητικής υποστήριξης επικοινωνίας της ΟΣΕΘ». Ωστόσο στην αναλυτική περιγραφή των δεκατεσσάρων υποχρεώσεων του αναδόχου, όπως αυτές παρουσιάζονται στο συνημμένο «Αντικείμενο Υπηρεσιών» διαπιστώνεται ότι όλες αφορούν την επικοινωνία και τις δημόσιες σχέσεις. Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι με ποια διαδικασία έγινε η επιλογή της συγκεκριμένης εταιρείας. Έγινε κάποια πρόσκληση ενδιαφέροντος; Κατατέθηκαν άλλες προσφορές, και πόσες; Η επιλογή έγινε με βάση την καλύτερη προσφορά ή μήπως μέτρησαν άλλα κριτήρια, μεταξύ των οποίων και η συντοπιότητα του μεγαλομετόχου της εταιρείας με τον πρόεδρο του ΟΣΕΘ;

Τα ερωτήματα αυτά δεν τα θέτω εγώ. Συζητήθηκαν προ ημερών στο διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης το οποίο δεν αποκλείεται μάλιστα να τα απευθύνει εγγράφως προς τον ΟΣΕΘ. Θα έχουν ενδιαφέρον οι απαντήσεις.

Σαν την Αθήνα δεν έχει

Παρακολούθησα αποσπάσματα από την προχθεσινή τελετή της υπογραφής της σύμβασης κατασκευής του έργου «Αθηναϊκή Ριβιέρα, Αστικός Περίπατος». Πρόκειται για έναν ενοποιημένο ποδηλατόδρομο, μαζί και πεζόδρομο, συνολικού μήκους 18 χιλιομέτρων που θα ενώνει την Αθηναϊκή Ριβιέρα, από το Μοσχάτο ως τη Βουλιαγμένη. Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου είναι λίγο πάνω από τα 19 εκατ. ευρώ, πλέον ΦΠΑ και έχει ενταχθεί στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Στην εκδήλωση παρέστη και ο πρωθυπουργός ο οποίος είπε ότι το έργο ξεκινά και θα ολοκληρωθεί σε περίπου δύο χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 2025.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραδέχθηκε ότι το έργο είχε πολλές δυσκολίες. «Ίσως και εμείς δεν είχαμε αντιληφθεί τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που έπρεπε να ξεπεράσουμε, ώστε το έργο να μετατραπεί από ιδέα σε έργο με χρηματοδότηση και χρονοδιάγραμμα υλοποίησης», ανέφερε και ευχαρίστησε όλους όσους «έτρεξαν με πολύ μεγάλη ταχύτητα για να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια». Και μην νομίζετε πως αυτό είναι το μοναδικό έργο που γίνεται στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Ήδη υλοποιείται η ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου, προϋπολογισμού κοντά 380 εκατ., η ανάπλαση της Μαρίνας Φλοίσβου κ.ο.κ. (αφήνω απ' έξω το Ελληνικό).

Όπως και να το κάνουμε η είδηση προκαλεί κάποια μελαγχολία σ’ εμάς εδώ στη Θεσσαλονίκη όπου οραματιζόμαστε κι εμείς ενιαίο παραλιακό μέτωπο, με ποδηλατόδρομους και περιπάτους. Μελαγχολία γιατί βλέπουμε έργα αντίστοιχου βεληνεκούς και παρόμοιας δυσκολίας, στην Αθήνα να υλοποιούνται ταχύτατα, με σφιχτά χρονοδιαγράμματα και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, ενώ στη Θεσσαλονίκη σέρνονται για χρόνια, με ασαφή χρονικό ορίζοντα και αβέβαιες χρηματοδοτήσεις. Για παράδειγμα το ενιαίο παραλιακό μέτωπο, έργο πραγματικά σημαντικό για την Θεσσαλονίκη, είναι ήδη στον πέμπτο χρόνο του κι ακόμη δεν έχει εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα ώστε να περάσουμε στα επόμενα στάδια. Για δε τη χρηματοδότηση, ούτε λόγος, άλλωστε είναι πολύ νωρίς ακόμη.

Μετά είκοσι χρόνια

Τι σόι δικαιοσύνη είναι αυτή όταν απονέμεται έπειτα από μια εικοσαετία και πλέον; Το ερώτημα δεν είναι καινούργιο. Επανέρχεται με αφορμή τη δίκη του πρώην υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου η οποία εξελίσσεται αυτές τις μέρες στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Προχθές ο εισαγγελέας της έδρας πρότεινε να κηρυχθεί ένοχος ο πρώην υπουργός για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος ύψους 2.437.962 ευρώ που φέρεται να έλαβε ως «δώρο» από την εταιρεία «THALES NEDERLAND B.V.», προκειμένου να υπογράψει τη σύμβαση εκσυγχρονισμού των έξι φρεγατών του πολεμικού Ναυτικού το μακρινό 2003! Ο εισαγγελέας πρότεινε επίσης να κηρυχθούν ένοχοι για το ίδιο αδίκημα η σύζυγός του, Σταυρούλα Κουράκου, και ο στενός του φίλος, Ανδρέας Μπάρδης.

Σύμφωνα με την πρόταση του εισαγγελέα ο Παπαντωνίου πήρε το παραπάνω ποσό για να βάλει την υπογραφή του σε μία σύμβαση που ζημίωσε το δημόσιο κατά 381 εκ. ευρώ. Προηγουμένως, κατά την αγόρευσή του απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του πρώην υπουργού ο οποίος υποστηρίζει ότι τα χρήματα αυτά που βρέθηκαν στους λογαριασμούς του είναι νόμιμα και προέρχονται από την εργασία του τα προηγούμενα χρόνια της υπουργίας του στο Εθνικής Άμυνας, από δάνειο που του επέστρεψε η πρώτη του σύζυγος, αλλά και χρήματα που του έδωσε μία θεία του, η οποία έκανε περιουσία στον Νίγηρα.

Δεν ξέρω ποια θα είναι η ετυμηγορία του δικαστηρίου. Εάν θα αποδεχθεί την εισαγγελική πρόταση και θα καταδικάσει τον Παπαντωνίου ή αν θα την απορρίψει και θα τον αθωώσει. Όποια κι αν είναι όμως, δεν έχει πλέον κανένα νόημα. Δικαιοσύνη η οποία αποδίδεται μετά είκοσι χρόνια από την τέλεση των πράξεων, είναι ουσιαστικά σα να μην αποδόθηκε ποτέ. Αυτό είναι από τα σοβαρότερα ζητήματα με τα οποία θα έπρεπε να ασχοληθεί η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά ουδείς επέδειξε την πολιτική βούληση να προχωρήσει στις αναγκαίες τομές ώστε να αλλάξουν τα πράγματα. Κι αυτό, μόνο αποτρεπτικά δεν λειτουργεί σε όσους αρέσκονται στα διάφορα «δωράκια».