Παίζεται ένα παιχνίδι μεταξύ εμπόρων και παραγωγών ελαιών το τελευταίο διάστημα με προφανή θύματα τους παραγωγούς. Οι οποίοι ούτε τα μέσα διαθέτουν, ούτε τις επαφές έχουν για να επηρεάσουν το κλίμα και την τιμή του προϊόντος τους.

Το παιχνίδι ξεκινά από την αγωνία για την τιμή του ελαιολάδου η οποία την χρονιά που πέρασε έφθασε στα ύψη.

Αιτία; Η μειωμένη παραγωγή πέρυσι λόγω των καιρικών συνθηκών και η λογική αύξηση της τιμής.

Φέτος, το παιχνίδι των εντυπώσεων το οποίο θα επηρεάσει και την τιμή πώλησης της ελιάς ξεκινά με δημοσιεύματα που αποδίδονται σε παρότρυνση των εμπόρων πως η φετινή χρονιά είναι καλή, όπως δείχνουν οι φορτωμένες ελιές. Συνεπώς, ο βασικός λόγος για τις υψηλές τιμές εκλείπει.

Τα δημοσιεύματα φέρουν ένα 40% των καταναλωτών μέχρι πέρυσι να έχουν εγκαταλείψει το λάδι ως διατροφική επιλογή, λόγω της περυσινής ακρίβειας, οπότε το καταναλωτικό κοινό έχει μειωθεί, άρα και η ζήτηση.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του κ. Μανώλη Γιαννούλη, προέδρου της Εθνικής Διαπραγματευτικής Οργάνωσης Ελαιολάδου ότι «η αγωνία φέτος δεν είναι η επάρκεια προϊόντος, τι θα βάλουμε στα μπουκάλια μας δηλαδή, όπως ήταν πέρσι. Φέτος η αγωνία είναι αν θα πωληθεί το προϊόν».

Από την πλευρά των παραγωγών υποστηρίζεται πως όλα αυτά τα δημοσιεύματα και οι δηλώσεις είναι μεθοδευμένα και κατευθυνόμενα, ώστε οι έμποροι να αγοράσουν φθηνά τις ελιές από τους παραγωγούς και στην συνέχεια να εμπνευστούν διάφορες άλλες παραδοχές και να αυξήσουν την τιμή του λαδιού, αφού αγοράσουν φθηνά τις ελιές.

Οι παραγωγοί τονίζουν ότι μπορεί τα δένδρα να έχουν φέτος ελιές αλλά το μέγεθός τους δεν οδηγεί σε αισιόδοξες προβλέψεις. Οι ελιές είναι μικρές και δεν θα δώσουν το λάδι που τα δημοσιεύματα αναφέρουν.

Συνεπώς, κατά τους παραγωγούς, η κρίση ελαιολάδου θα συνεχισθεί και φέτος. Και όσα μεθοδεύονται είναι εμπορικά παιχνίδια.