ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας στη «ΜτΚ»: «Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα αυτοπυρποληθούμε στο Σύνταγμα για μια σέλφι»

Ο εις εκ των δύο «Πυξ Λαξ» μιλάει με αφορμή τις εμφανίσεις του σχήματος στη Θεσσαλονίκη

 11/10/2024 07:00

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας στη «ΜτΚ»: «Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα αυτοπυρποληθούμε στο Σύνταγμα για μια σέλφι»

Κυριακή Τσολάκη

«Θεωρώ αμαρτία να κλείνεις τους ορίζοντες σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης», λέει ο Φίλιππος Πλιάτσικας και αυτό είναι αλήθεια. Παρακολουθώντας και γνωρίζοντας καλά τους Πυξ Λαξ από την αρχή της πορείας τους, της κοινής, αλλά και μοναχικής, μπορώ να επαληθεύσω: Η αγάπη τους για τη μουσική είναι οικουμενική. Μπορεί να λατρεύουν τη ροκ, αλλά αγαπούν και το παραδοσιακό τραγούδι. Είναι ικανοί να δακρύσουν ακούγοντας γκόσπελ ή ένα μπλουζ από το Τενεσί παιγμένο από έναν μουσικό που βγάζει εκείνη τη στιγμή όλες τις δυσκολίες της ζωής στην κιθάρα του, ενώ τους προκαλεί έντονα συναισθήματα εξίσου το κλαρίνο του Πετρολούκα Χαλκιά ή ένα λαούτο που παίζει σε παραδοσιακούς νησιώτικους ρυθμούς. Με την ίδια συγκίνηση που θα αποδεχτούν όλα αυτά, θα τα μεταβολίσουν στη δική τους μουσική. «Δεν μπορούμε να κλειστούμε σε έναν μικρόκοσμο νεοβουκολικής επανάστασης. Γιατί αυτό μπορεί να είναι η ανάγκη του κρυφοαστικού πληθυσμού. Η περιχαράκωση γενικά σε ο,τιδήποτε και πολύ περισσότερο στη μουσική ή σε κάθε μορφή τέχνης για λόγους φοβικούς για λόγους πολιτικούς για λόγους εισπρακτικούς είναι αμαρτία», επισημαίνει ο γνωστός τραγουδοποιός και ερμηνευτής.

Ακολουθώντας αυτή τη φιλοσοφία οι Πυξ Λαξ ίσως να μπήκαν σε μεγάλες κόντρες, κατόρθωσαν όμως να συγκεντρώσουν ένα κοινό που διακρινόταν για την ποικιλομορφία του. Στις συναυλίες τους έβλεπες και βλέπεις χεβιμεταλάδες παρέα με ροκάδες και σκυλάδες παρέα με λάτρεις του έντεχνου να κινούνται στους ρυθμούς της μπάντας. Γιατί αυτός είναι ο τρόπος που και ο Πλιάτσικας και ο Στόκας ζουν και ακούν μουσική.

«Αυτό για τα φράγκα που διαβάζεις είναι για γέλια»

«Με κλωτσιές και με γροθιές» όπως δηλώνει ο τίτλος τους στην αρχαία ελληνική, ιδρύθηκαν το 1989 και έμειναν μαζί έως το 2004. Ακολούθησε μια μοναχική πορεία για τον καθένα, αλλά και ο θάνατος του μεγάλου αδελφού και εμπνευστή τους Μάνου Ξυδού. Τελικά, το 2018 ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Μπάμπης Στόκας, παιδικοί φίλοι από οκτώ ετών και εκ Μενιδίου ορμώμενοι, αποφάσισαν να επανενωθούν. «Αυτό για τα φράγκα που διαβάζεις και το γράφουν για όλους τους καλλιτέχνες είναι για γέλια», απαντάει εμφατικά ο Πλιάτσικας για τις φήμες που τους θέλουν να ξαναβρίσκονται μαζί λόγω.. πονηρών αιτιών. «Στη δική μας τουλάχιστον περίπτωση αυτές οι αηδίες δεν ισχύουν. Καταρχάς η μπάντα ήταν στη χρυσή εποχή της όταν σταματήσαμε, γνωρίζοντας τι αφήνουμε πίσω. Αλλά ήταν για καλό γιατί και ο Μπάμπης και εγώ και ο Μάνος μέχρι να μας αποχαιρετήσει και να φύγει και να μας κοιτάει από ψηλά, κάναμε προσωπικά πράγματα που τα είχαμε ανάγκη, εκτονώθηκε αυτή η επιθυμία μας, είδαμε πράγματα μέσα στην μπάντα που δεν θα μπορούσαμε να δούμε, ξαναείδαμε από την αρχή θέματα, αλλά και πώς είναι να ξαναξεκινάς από την αρχή. Έτσι, διανύσαμε όλο αυτό το όμορφο αλλά γεμάτο δύσκολα συναισθήματα μονοπάτι. Είναι τόσο ωραία που ξαναβρεθήκαμε πια γνωρίζοντας αυτά που δεν ξέραμε, έχοντας αναπνεύσει και πάρει ανάσες σοβαρές και προσωπικές και καλλιτεχνικές. Αυτό δε που βιώνουμε από το 2018 και έπειτα είναι απίστευτο. Εμείς ειδικά, τα τελευταία χρόνια ζούμε το τέλος της δεκαετίας του ’90. Οι συναυλίες μας είναι όπως ήταν τότε. Όπου πάει η μπάντα γίνεται αυτή η λαϊκή συνεύρεση και συνάντηση. Με τον ίδιο νέο κόσμο, με όλες τις γενιές μέσα και με μια αγάπη που μας έχει κολλήσει στον τοίχο», τονίζει ο Φίλιππος Πλιάτσικας.

Για άλλα τρία διήμερα στη Θεσσαλονίκη

Τώρα, το συγκρότημα έρχεται στη Θεσσαλονίκη για άλλα τρία διήμερα (Παρασκευή – Σάββατο- προηγήθηκε το περασμένο), έχοντας ως καλεσμένους ανθρώπους του χώρου. Την αρχή έκανε ο Κώστας Τουρνάς, το επόμενο διήμερο θα είναι μαζί τους ο Στράτος Διονυσίου, ενώ ακολουθούν το μεθεπόμενο διήμερο οι Βαγγέλης Γερμανός και Διονύσης Τσακνής και το τελευταίο ο Γιάννης Ζουγανέλης.

Οι ίδιοι έχουν πολλά χρόνια να παίξουν ως συγκρότημα σε ένα κλειστό νυχτερινό μαγαζί όπως είναι το Deus. «Έχουμε αποφασίσει να φέρουμε στην επιφάνεια κομμάτια από συναυλίες που δεν παίζουμε. Τραγούδια από ένα πιο λαϊκόχρωμο κομμάτι του συγκροτήματος, τα οποία είχαν μείνει για χρόνια χωρίς να παιχτούν ποτέ ζωντανά και είναι πολύ ωραία. Διασκεδάζουμε πολύ αυτή την εμπειρία τώρα. Επίσης, έχουμε εντάξει στο πρόγραμμα και διασκευές άλλων δημιουργών», επισημαίνει το μέλος του σχήματος.

Τέλος, του ζητάμε να σχολιάσει όλα αυτά που αναφέρονται περί επαναπροσδιορισμού της δημοσιογραφίας σχετικά με το ζήτημα της Μαρινέλλας. «Η Μαρινέλλα είναι μια σπουδαία κυρία, όχι μόνο της ελληνικής μουσικής σκηνής. Την έχω γνωρίσει πολύ λίγο, έχουμε πει μόνο δύο κουβέντες αλλά ήταν αρκετές για να καταλάβω πόσο μεγάλη ψυχή και πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι. Το άλλο θέμα που θίγεις είναι ένα ζήτημα γενικό, δεν αφορά μόνο τη Μαρινέλλα. Θα χαθούμε αν αρχίσουμε να μιλάμε γι αυτό. Εγώ πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα αυτοπυρποληθούμε στο Σύνταγμα για μια σέλφι, αυτή είναι η γνώμη μου. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν τέτοιοι άνθρωποι νομίζοντας ότι σε έναν άλλο κόσμο, καμένοι, σε ένα παράλληλο σύμπαν θα δουν πάρα πολλά like και θα χαρούν με αυτό. Είναι μια εποχή που αν δεν έχει φτάσει εκεί, προς τα εκεί πάει», καταλήγει.

Πυξ Λαξ και Guests

«Αυτό που μας ενώνει»

Deus Music Experience

11/10

12/10 – Στέλιος Διονυσίου
18/10 – 19/10 Λάκης Παπαδόπουλος
25/10 – 26/10 Διονύσης Τσακνής, Βαγγέλης Γερμανός
01/11 – 02/11 Γιάννης Ζουγανέλης

Δημοσιεύτηκε στη Μακεδονία της Κυριακής 6 Οκτωβρίου 


«Θεωρώ αμαρτία να κλείνεις τους ορίζοντες σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης», λέει ο Φίλιππος Πλιάτσικας και αυτό είναι αλήθεια. Παρακολουθώντας και γνωρίζοντας καλά τους Πυξ Λαξ από την αρχή της πορείας τους, της κοινής, αλλά και μοναχικής, μπορώ να επαληθεύσω: Η αγάπη τους για τη μουσική είναι οικουμενική. Μπορεί να λατρεύουν τη ροκ, αλλά αγαπούν και το παραδοσιακό τραγούδι. Είναι ικανοί να δακρύσουν ακούγοντας γκόσπελ ή ένα μπλουζ από το Τενεσί παιγμένο από έναν μουσικό που βγάζει εκείνη τη στιγμή όλες τις δυσκολίες της ζωής στην κιθάρα του, ενώ τους προκαλεί έντονα συναισθήματα εξίσου το κλαρίνο του Πετρολούκα Χαλκιά ή ένα λαούτο που παίζει σε παραδοσιακούς νησιώτικους ρυθμούς. Με την ίδια συγκίνηση που θα αποδεχτούν όλα αυτά, θα τα μεταβολίσουν στη δική τους μουσική. «Δεν μπορούμε να κλειστούμε σε έναν μικρόκοσμο νεοβουκολικής επανάστασης. Γιατί αυτό μπορεί να είναι η ανάγκη του κρυφοαστικού πληθυσμού. Η περιχαράκωση γενικά σε ο,τιδήποτε και πολύ περισσότερο στη μουσική ή σε κάθε μορφή τέχνης για λόγους φοβικούς για λόγους πολιτικούς για λόγους εισπρακτικούς είναι αμαρτία», επισημαίνει ο γνωστός τραγουδοποιός και ερμηνευτής.

Ακολουθώντας αυτή τη φιλοσοφία οι Πυξ Λαξ ίσως να μπήκαν σε μεγάλες κόντρες, κατόρθωσαν όμως να συγκεντρώσουν ένα κοινό που διακρινόταν για την ποικιλομορφία του. Στις συναυλίες τους έβλεπες και βλέπεις χεβιμεταλάδες παρέα με ροκάδες και σκυλάδες παρέα με λάτρεις του έντεχνου να κινούνται στους ρυθμούς της μπάντας. Γιατί αυτός είναι ο τρόπος που και ο Πλιάτσικας και ο Στόκας ζουν και ακούν μουσική.

«Αυτό για τα φράγκα που διαβάζεις είναι για γέλια»

«Με κλωτσιές και με γροθιές» όπως δηλώνει ο τίτλος τους στην αρχαία ελληνική, ιδρύθηκαν το 1989 και έμειναν μαζί έως το 2004. Ακολούθησε μια μοναχική πορεία για τον καθένα, αλλά και ο θάνατος του μεγάλου αδελφού και εμπνευστή τους Μάνου Ξυδού. Τελικά, το 2018 ο Φίλιππος Πλιάτσικας και ο Μπάμπης Στόκας, παιδικοί φίλοι από οκτώ ετών και εκ Μενιδίου ορμώμενοι, αποφάσισαν να επανενωθούν. «Αυτό για τα φράγκα που διαβάζεις και το γράφουν για όλους τους καλλιτέχνες είναι για γέλια», απαντάει εμφατικά ο Πλιάτσικας για τις φήμες που τους θέλουν να ξαναβρίσκονται μαζί λόγω.. πονηρών αιτιών. «Στη δική μας τουλάχιστον περίπτωση αυτές οι αηδίες δεν ισχύουν. Καταρχάς η μπάντα ήταν στη χρυσή εποχή της όταν σταματήσαμε, γνωρίζοντας τι αφήνουμε πίσω. Αλλά ήταν για καλό γιατί και ο Μπάμπης και εγώ και ο Μάνος μέχρι να μας αποχαιρετήσει και να φύγει και να μας κοιτάει από ψηλά, κάναμε προσωπικά πράγματα που τα είχαμε ανάγκη, εκτονώθηκε αυτή η επιθυμία μας, είδαμε πράγματα μέσα στην μπάντα που δεν θα μπορούσαμε να δούμε, ξαναείδαμε από την αρχή θέματα, αλλά και πώς είναι να ξαναξεκινάς από την αρχή. Έτσι, διανύσαμε όλο αυτό το όμορφο αλλά γεμάτο δύσκολα συναισθήματα μονοπάτι. Είναι τόσο ωραία που ξαναβρεθήκαμε πια γνωρίζοντας αυτά που δεν ξέραμε, έχοντας αναπνεύσει και πάρει ανάσες σοβαρές και προσωπικές και καλλιτεχνικές. Αυτό δε που βιώνουμε από το 2018 και έπειτα είναι απίστευτο. Εμείς ειδικά, τα τελευταία χρόνια ζούμε το τέλος της δεκαετίας του ’90. Οι συναυλίες μας είναι όπως ήταν τότε. Όπου πάει η μπάντα γίνεται αυτή η λαϊκή συνεύρεση και συνάντηση. Με τον ίδιο νέο κόσμο, με όλες τις γενιές μέσα και με μια αγάπη που μας έχει κολλήσει στον τοίχο», τονίζει ο Φίλιππος Πλιάτσικας.

Για άλλα τρία διήμερα στη Θεσσαλονίκη

Τώρα, το συγκρότημα έρχεται στη Θεσσαλονίκη για άλλα τρία διήμερα (Παρασκευή – Σάββατο- προηγήθηκε το περασμένο), έχοντας ως καλεσμένους ανθρώπους του χώρου. Την αρχή έκανε ο Κώστας Τουρνάς, το επόμενο διήμερο θα είναι μαζί τους ο Στράτος Διονυσίου, ενώ ακολουθούν το μεθεπόμενο διήμερο οι Βαγγέλης Γερμανός και Διονύσης Τσακνής και το τελευταίο ο Γιάννης Ζουγανέλης.

Οι ίδιοι έχουν πολλά χρόνια να παίξουν ως συγκρότημα σε ένα κλειστό νυχτερινό μαγαζί όπως είναι το Deus. «Έχουμε αποφασίσει να φέρουμε στην επιφάνεια κομμάτια από συναυλίες που δεν παίζουμε. Τραγούδια από ένα πιο λαϊκόχρωμο κομμάτι του συγκροτήματος, τα οποία είχαν μείνει για χρόνια χωρίς να παιχτούν ποτέ ζωντανά και είναι πολύ ωραία. Διασκεδάζουμε πολύ αυτή την εμπειρία τώρα. Επίσης, έχουμε εντάξει στο πρόγραμμα και διασκευές άλλων δημιουργών», επισημαίνει το μέλος του σχήματος.

Τέλος, του ζητάμε να σχολιάσει όλα αυτά που αναφέρονται περί επαναπροσδιορισμού της δημοσιογραφίας σχετικά με το ζήτημα της Μαρινέλλας. «Η Μαρινέλλα είναι μια σπουδαία κυρία, όχι μόνο της ελληνικής μουσικής σκηνής. Την έχω γνωρίσει πολύ λίγο, έχουμε πει μόνο δύο κουβέντες αλλά ήταν αρκετές για να καταλάβω πόσο μεγάλη ψυχή και πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι. Το άλλο θέμα που θίγεις είναι ένα ζήτημα γενικό, δεν αφορά μόνο τη Μαρινέλλα. Θα χαθούμε αν αρχίσουμε να μιλάμε γι αυτό. Εγώ πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα αυτοπυρποληθούμε στο Σύνταγμα για μια σέλφι, αυτή είναι η γνώμη μου. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν τέτοιοι άνθρωποι νομίζοντας ότι σε έναν άλλο κόσμο, καμένοι, σε ένα παράλληλο σύμπαν θα δουν πάρα πολλά like και θα χαρούν με αυτό. Είναι μια εποχή που αν δεν έχει φτάσει εκεί, προς τα εκεί πάει», καταλήγει.

Πυξ Λαξ και Guests

«Αυτό που μας ενώνει»

Deus Music Experience

11/10

12/10 – Στέλιος Διονυσίου
18/10 – 19/10 Λάκης Παπαδόπουλος
25/10 – 26/10 Διονύσης Τσακνής, Βαγγέλης Γερμανός
01/11 – 02/11 Γιάννης Ζουγανέλης

Δημοσιεύτηκε στη Μακεδονία της Κυριακής 6 Οκτωβρίου 


ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία