ΑΠΟΨΕΙΣ

Έχουμε μπει στην τελική ευθεία για την εκκίνηση του Μετρό και, όπως όλα δείχνουν, σε 5 εβδομάδες από σήμερα οι πολίτες και οι επισκέπτες της Θεσσαλονίκης, που σήμερα γιορτάζει, θα μπορούν να μετακινούνται με τον υπόγειο. Το έργο κράτησε πολύ, δημιούργησε μεγάλες εντάσεις και ίσως θα ήταν σωστό κάποια στιγμή, όταν πια τα βαγόνια στις ράγες θα κινούνται κανονικά και το Μετρό θα έχει γίνει πια μια καθημερινότητα, να κάνουμε έναν απολογισμό ως προς το «γιατί» όλων αυτών των καθυστερήσεων.

Σίγουρα έφταιξαν οι πολλές τεχνικές δυσκολίες, το ότι στο έργο μπλέχτηκαν και μεγάλα συμφέροντα, το ότι η περιβόητη απόσταση μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, που πολλές φορές δυσκολεύει την πορεία ενός έργου, δε βοήθησε, ενώ δε θα πρέπει να ξεχνάμε και τις δικές μας ευθύνες ως πόλη και ως πολίτες για τους καυγάδες που στήθηκαν στην πορεία υλοποίησης του έργου. Είπαμε όμως, η συζήτηση για το «γιατί» χρειάστηκε 18 χρόνια, για το Μετρό, ας γίνει αργότερα. Σήμερα να δούμε τη θετική πλευρά που φέρνει η ολοκλήρωση του έρχου και ότι το ποτήρι είναι μισογεμάτο.

Αξίζει πάντως να κρατήσουμε κάτι που δεν έχει να κάνει ούτε με τεχνικά χαρακτηριστικά ούτε με χρηματοδοτήσεις ούτε με πολιτικές διαφωνίες ούτε με την ελλιπή αποκέντρωση στη χώρα, αλλά ούτε και με τις παθογένειες που καταγράφονται στις σχέσεις της Θεσσαλονίκης με την Αθήνα. Πρόκειται για τη μοναδικότητα, τη σπουδαιότητα αλλά και τη βαρύτητα που απέκτησε το έργο στην πορεία του χρόνου. Το Μετρό ήταν πάντα το νούμερο 1: αποτελούσε το μόνιμο πρώτο θέμα που έμπαινε στη δημόσια συζήτηση της Θεσσαλονίκης, αλλά και στην ατζέντα των διαπραγματεύσεων της πόλης με την Αθήνα, κυριαρχούσε παντού και επισκίαζε όλα τα άλλα. Έτσι, αν κάτι μένει για το μέλλον, είναι το δίδαγμα ότι πολλές φορές «καλό είναι ένα μεγάλο έργο, αλλά καλύτερα τα μικρά εργάκια». Κάτι έχουν να μας πουν εδώ οι φορείς που είχαν μπλεχτεί στην υποθαλάσσια της Θεσσαλονίκης, ένα έργο που επίσης επισκίασε για ένα διάστημα τα πάντα, δίχασε την πόλη και τελικά παραπέμφθηκε στις καλένδες.

Αυτό έχει μία σημασία για το τι έρχεται για τη Θεσσαλονίκη μετά το Μετρό. Μία μεγάλη ιδέα ή ένα βασικό κυρίαρχο στοίχημα δεν υπάρχει. Οι κυβερνητικές προτεραιότητες περιλαμβάνουν πολλά. Από την επέκταση του Μετρό και τα δύο νέα νοσοκομεία της πόλης, μέχρι την αναβάθμιση του λιμανιού και του σιδηροδρομικού δικτύου και την ενίσχυση της καινοτομίας της Θεσσαλονίκης. Ένα «ταρατατζούμ» και ένα «ουάου» έργο σαν το μετρό δεν υπάρχει και αυτό είναι καλό.

Αν δεν αλλάξει αυτό θα έχουμε μόνο κέρδη για τη Θεσσαλονίκη.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 26-27.10.2024