26/12/2024 20:00
Η Τανζανία, με πληθυσμό περίπου 62.000.000, είναι από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Είχα την ευκαιρία να την επισκεφτώ πριν από αρκετά χρόνια, για τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ και να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι την τραγική κατάσταση που ζούσε η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού.
Έλληνες ιεραπόστολοι έχτιζαν εκκλησίες, σχολεία και ιατρεία για τη σωτηρία των ανθρώπων. Η μεγαλύτερη ανάγκη τους ήταν η πρόσβαση σε καθαρό νερό, γι’ αυτό και Έλληνες κυρίως δωρητές, από διάφορα μέρη του κόσμου, έστελναν χρήματα για να ανοίξουν πηγάδια στις εσχατιές της Τανζανίας
Τα ρακένδυτα παιδιά βλέποντας εμάς τους «πλούσιους λευκούς», έτρεχαν για να τους δώσουμε καραμέλες ή οτιδήποτε άλλο τρόφιμο είχαμε. Η κατάσταση ήταν τραγική. Δεν θα ξεχάσω τους ασθενείς σε ένα νοσοκομείο του Νταρ Ες Σαλαάμ, όπου νοσηλεύονταν τρεις-τρεις σε κάθε μονόκλινο κρεβάτι.
Πρόσφατα βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη ο μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως και έξαρχος Ανατολικής Τανζανίας κ. Δημήτριος Ζαχαρέγκας. Τον παρακάλεσα να μας μιλήσει για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε αυτή τη χώρα της Ανατολικής Αφρικής.
Αρχικά, Σεβασμιότατε, πείτε μας ένα μικρό βιογραφικό σας για να σας γνωρίσουν οι αναγνώστες μας. Πού γεννηθήκατε, τι σπουδές κάνατε;
Γεννήθηκα στον Σοχό Θεσσαλονίκης το 1965. Οι γονείς μου το 1967 μετοίκησαν στη Θεσσαλονίκη και έτσι ολοκλήρωσα το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο, σε σχολεία της Άνω Τούμπας (Ιπποδρομείου) και της Κάτω Τούμπας (Παπάφη-Κλεάνθους). Στη συνέχεια σπούδασα στην Εκκλησιαστική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και κατόπιν στο ΑΠΘ στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης-Ποιμαντικό τμήμα. Επίσης παρακολούθησα μαθήματα στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια υπηρέτησα την στρατιωτική μου θητεία στο Υγειονομικό Σώμα.
Το 1989 εντάχθηκα στην ιεραποστολική μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Θάρρι της Ρόδου, με γέροντα τον ιεραπόστολο Αρχιμανδρίτη Αμφιλόχιο Τσούκο, ο οποίος είναι πνευματικό παιδί του Αγίου Αμφιλοχίου Μακρή της Πάτμου και πνευματικός αδελφός της Αγίας Γαβριηλίας της Λέρου, της Παπαγιάννη, της ιεραποστόλου των Ινδιών και της Κένυας. Ταυτόχρονα εργαζόμουν ως δάσκαλος και εθελοντικά ως κατηχητής στα χωριά της Νοτίου Ρόδου (Λάρδος, Λίνδος, Λάερμα, Πυλώνας, Ασκληπειό).
Πώς ασχοληθήκατε με την ιεραποστολή;
Το 1992 ο Άγιος Παΐσιος, σε μία από τις πολλές επισκέψεις μου στο Άγιον Όρος, με προέτρεψε και μου έδωσε την ευλογία του να διακονήσω στην ιεραποστολή των Ινδιών. Με την ευχή του Αγίου Παΐσιου ξεκίνησα για τις Ινδίες κοντά στον π. Ιγνάτιο Σταυρονικητιανό και τη μοναχή Νεκταρία Παραδείση, όπου έζησα και διακόνησα μέχρι το 2000. Θυμάμαι ότι 7 Αυγούστου 1992 με την αδερφή Νεκταρία, δώσαμε τα πρώτα ποτήρια γάλα στα παιδιά των σκουπιδιών! Έτσι ξεκίνησε το συσσίτιο με γάλα και βιταμινούχα μπισκότα και από εκείνη την ημέρα μέχρι σήμερα μας αξίωσε ο Θεός, να προσφέρουμε με την βοήθεια των αδελφών μας από την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αγγλία, την Γερμανία, την Ιταλία και την Αμερική εκατομμύρια ποτήρια γάλα στα παιδιά που κοιμούνται νηστικά κάθε βράδυ σε κάποια γωνιά του δρόμου.
Το 2000 όμως η κυβέρνηση των Ινδιών με έναν νόμο απαγόρευσε την χριστιανική ιεραποστολή και έτσι μας απέλασαν όλους, με αποτέλεσμα να βρεθώ στην Αφρική. Αφού πρώτα υπηρέτησα για λίγους μήνες την ιεραποστολή στις Φιλιππίνες, στην πρωτεύουσα Μανίλα και στο νησί Μασμπάτε, στα βάθη του ειρηνικού ωκεανού.
Θέλατε από μικρός να ασχοληθείτε με την ιεραποστολή;
Από μικρό παιδί, μαθητής δημοτικού, είχα έναν πόνο στην καρδιά για τα παιδιά που πέθαιναν από την πείνα στην Αφρική, την εποχή εκείνη στην Αιθιοπία και στην Μπιάφρα. Το όνειρό μου ήταν να ανακατεύω το γάλα και να ταΐζω τα πεινασμένα παιδιά. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν μικρό παιδί συγκέντρωνα αποκόμματα εφημερίδων από παιδιά ετοιμοθάνατα από την πείνα. Με τη βοήθεια λοιπόν της Παναγίας μας εργάσθηκα από το 1992 εθελοντικά στην Ινδία, στην Ορθόδοξη ιεραποστολή στην Καλκούτα και στην Βομβάη, ενώ ταυτόχρονα είχα χειροτονηθεί μοναχός στη Ρόδο και το 1999, από τον ιεραπόστολο μητροπολίτη Χονγκ Κονγκ κ. Νικήτα, Διάκονος και Ιερέας.
Ενώ βοηθούσα παράλληλα ως εθελοντής και στο έργο της Μητέρας Τερέζας, στο πρώτο σπίτι «Αγάπης» της Μητέρας Τερέζας δίπλα στον ποταμό Γάγγη, όπου υπηρετούσα τους λεπρούς. Θυμάμαι τότε είχαμε μία τσιμπίδα και βγάζαμε τα σκουλήκια από τις πληγές των λεπρών και στη συνέχεια κόβαμε τα νεκρά κρέατα και βάζαμε τα κατάλληλα φάρμακα για να σταματήσει η λέπρα! Ήμασταν πολλά νέα παιδιά από όλο τον κόσμο στην διακονία των λεπρών.
Πότε πήγατε στην Τανζανία και τι προβλήματα αντιμετωπίσατε εκεί;
Όπως σας είπα, το 2000 όλοι οι ιεραπόστολοι αναγκασθήκαμε να εγκαταλείψουμε τις Ινδίες. Έτσι μετά από πρόσκληση του Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Πέτρου Ζ’, βρέθηκα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ως υπεύθυνος του γραφείου Τύπου και δημοσίων σχέσεων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Για δύο χρόνια συνόδευσα τον Πατριάρχη Πέτρο σε πάρα πολλές ιεραποστολικές περιοδείες, σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, γνωρίζοντας έτσι τόσο την ανατολική, όσο και τη δυτική Αφρική. Το 2002, με πρόταση του μακαριστού Πατριάρχου, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας με εξέλεξε παμψηφεί μητροπολίτη Καμερούν.
Το 2004 μετά το τραγικό ατύχημα με το Σινούκ, ο νέος ιεραπόστολος Πατριάρχης μας κ. Θεόδωρος Β’ με τοποθέτησε στην ιερά μητρόπολη Ειρηνουπόλεως, η οποία με έδρα το Νταρ Ες Σαλαάμ περιελάμβανε την Τανζανία και τις Σεϋχέλλες νήσους. Σήμερα 20 χρόνια μετά, με την πρόοδο της Ορθοδόξου ιεραποστολής, δημιουργήθηκαν και δύο Επισκοπές στην Κεντρική και Δυτική Τανζανία αντίστοιχα.
Το έργο σας στην Τανζανία εκτός από θεολογικό είναι και ανθρωπιστικό;
Όταν έφτασα στην Τανζανία βρήκα έναν ιεραποστολικό ναό, έναν ιερέα και 350 αφρικανούς Ορθοδόξους. Αμέσως με την βοήθεια του Θεού και των συνεργατών μου από τη Θεσσαλονίκη κυρίως, αλλά και την Ρόδο και την Κύπρο, ξεκίνησα την ιεραποστολή. Σήμερα με την βοήθεια της Παναγιάς μας έχω βαπτίσει 65.000 Ορθοδόξους χριστιανούς, ανάμεσά τους περισσότερους από 10.000 μουσουλμάνους.
Επίσης χειροτόνησα 45 νέους ιερείς, ανάμεσά τους 41 Τανζανούς, δύο Έλληνες, έναν Σέρβο και έναν Εβραίο, ενώ χτίσαμε 37 νέους ιερούς ναούς, τρία ιεραποστολικά κέντρα, τρία ορφανοτροφεία, 12 κλινικές, οκτώ σχολεία (5 δημοτικά και 3 γυμνάσια) με 12.500 μαθητές και ανοίξαμε 92 πηγάδια και γεωτρήσεις, σε μία χώρα όπου τα παιδιά πεθαίνουν για ένα ποτήρι καθαρό νερό.
Και να φανταστείτε δηλαδή ότι, με τη βοήθεια του Θεού, έχουμε προσφέρει καθαρό νερό σε 500.000 ανθρώπους, δηλαδή υδροδοτήσαμε μία περιοχή όσο ολόκληρη η Κρήτη! Και μιλάω στον πληθυντικό γιατί όλα αυτά δεν τα έκανα μόνος μου, αυτά τα 20 χρόνια που βρίσκομαι στην Τανζανία ήρθαν κοντά μου περισσότεροι από 290 εθελοντές Επίσκοποι, όπως ο μητροπολίτης Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, ιερείς όπως ο π. Αγαθόνικος Νικολαΐδης, ο π. Φώτιος Χατζηαντωνίου (τώρα Επίσκοποι), πολλοί μοναχοί, μοναχές, ιατροί, νοσηλεύτριες, εκπαιδευτικοί, αρχιτέκτονες ακόμη και οικοδόμοι! Αλλά και δημοσιογράφοι από την Ρουμανία, την Κύπρο και την Ελλάδα, όπως εσείς κ. Ασλανίδη, αλλά και η συμπατριώτισσα μου Χρύσα Σάμου.
Πόσοι Έλληνες υπάρχουν σήμερα στην Τανζανία;
Σήμερα δυστυχώς στην Τανζανία, μετά την επανάσταση του 1972 και λόγω της μεγάλης προόδου της Ελλάδος μας, έχουν απομείνει λιγότεροι από 100 Έλληνες από την Κρήτη, την Σάμο, την Πάτρα, την Ίμβρο και την Κύπρο μας, διασκορπισμένοι σε πέντε διαφορετικές περιοχές και σε τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους. Ασχολούνται κυρίως με το εμπόριο, με ξενοδοχειακά, με εστιατόρια και με την ανοικοδόμηση, αλλά έχουμε και αγρότες με μεγάλες φάρμες που καλλιεργούν τα φρούτα μάνγκο και καπνά! Η άριστα οργανωμένη Ελληνική Κοινότητα στηρίζει την ιεραποστολή και ταυτόχρονα προσπαθεί να κρατήσει όσα δημιούργησαν οι χιλιάδες Έλληνες που πέρασαν τα τελευταία 100 χρόνια από την Τανζανία.
Τον τελευταίο καιρό προσπαθούμε να βρούμε έναν δάσκαλο από την Ελλάδα συνταξιούχο ή εν ενέργεια που θα έρθει κοντά μας να διδάξει στα περίπου 15 ελληνόπουλα την ελληνική γλώσσα, τη μουσική και τους παραδοσιακούς χορούς μας.
Ταυτόχρονα η Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως διδάσκει την ελληνική γλώσσα στους ιθαγενείς Ορθόδοξους Χριστιανούς, ειδικότερα στους 41 ιερείς και στους 70 αναγνώστες που έχω χειροθετήσει, μέσω της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής και στις 40 χορωδίες, με περίπου 800 μέλη, που έχουν δημιουργηθεί σε διάφορες ενορίες.
Την περίοδο που ήρθαμε την Τανζανία υπήρχε σοβαρό πρόβλημα με τη θνησιμότητα των παιδιών και τα νοσοκομεία υπολειτουργούσαν. Υπάρχει ακόμη αυτό το πρόβλημα;
Όταν έφτασα στην Τανζανία πριν 20 χρόνια η κατάσταση ήταν τραγική, κάθε ημέρα πέθαιναν περισσότερα από 3.000 παιδιά από τροπικές ασθένειες, ελονοσία, χολέρα ακόμη και από ανεμοβλογιά. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση ευτυχώς έχει βελτιωθεί. Με νέα νοσοκομεία, κλινικές, αγροτικά ιατρεία, ενώ το κράτος έχει διάφορα προγράμματα εμβολιασμών, αλλά ταυτόχρονα και η Ορθόδοξη ιεραποστολή έχουμε το πρόγραμμα εμβολιασμού για την ανεμοβλογιά.
Δυστυχώς στην Τανζανία τα παιδιά ακόμη πεθαίνουν από ανεμοβλογιά και το εμβόλιο στοιχίζει μόνο 3 ευρώ! Τα τελευταία χρόνια με το πρόγραμμα εμβολιασμών δύο φορές το χρόνο έχουμε εμβολιάσει περίπου 60.000 μικρά παιδιά και ενήλικες και προχωρούμε. Πριν από λίγες ημέρες το Νοέμβριο του 2024 εμβολιάσαμε ακόμη 3.000 παιδιά και ενήλικες. Και είναι μεγάλη ευλογία ότι αυτό το εμβόλιο της ανεμοβλογιάς καλύπτει και τη νέα τροπική ασθένεια της ευλογιάς των πιθήκων.
Υπήρχαν κάποια ιατρεία που λειτουργούσαν με εθελοντές γιατρούς από την Ελλάδα. Σήμερα επισκέπτονται την περιοχή Έλληνες γιατροί;
Στα 12 «Ορθόδοξα Ιατρεία» που με τη βοήθεια των αδελφών μας από την Ελλάδα και την Κύπρο χτίσαμε, σε διάφορες περιοχές της Τανζανίας, κατά διαστήματα έχουν έρθει δεκάδες ιατροί και νοσηλευτές από την Ελλάδα την Ρουμανία, αλλά και από την Αγγλία και προσέφεραν εθελοντική εργασία. Δυστυχώς με την οικονομική κρίση και κυρίως τα τελευταία χρόνια με την επιδημία του κορονοϊού, ελάχιστοι εθελοντές έρχονται στην Αφρική. Παρόλα αυτά οι 12 Ορθόδοξες κλινικές μας λειτουργούν με ιθαγενείς ιατρούς και νοσηλεύτριες, αφού με τη βοήθεια του Θεού αυτά τα 20 χρόνια έχουμε βοηθήσει να σπουδάσουν περισσότερες από 110 ορθόδοξες νέες κοπέλες νοσηλεύτριες.
Όσοι Έλληνες θέλουν να βοηθήσουν πώς μπορούν να το κάνουν;
Αν κάποιος θέλει να έλθει εθελοντής στην ιεραποστολή μας, εμείς καλύπτουμε την φιλοξενία, όμως οι εθελοντές πρέπει να πληρώσουν τα εισιτήρια τους και να έχουν κάποια χρήματα για τη διατροφή τους και την βοήθεια των παιδιών, αφού παντού θα συναντούν παιδιά ξυπόλητα και ρακένδυτα! Η καλύτερη περίοδος για τον εθελοντισμό είναι το καλοκαίρι της Ελλάδος, δηλαδή από τον Μάιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο, διότι εδώ είμαστε στον Ισημερινό οπότε αυτούς τους μήνες είναι ο χειμώνας της Αφρικής. Τώρα παραδείγματος χάρη τα Χριστούγεννα η θερμοκρασία φτάνει μέχρι και τους 50 °C!
Επίσης κάποιος μπορεί να βοηθήσει και από την Ελλάδα μέσω των ομάδων ιεραποστολής που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη, στη Χαλκιδική, στις Σέρρες, στη Βέροια, στη Ρόδο, στην Κρήτη, στην Κύπρο και φυσικά και με επικοινωνία μαζί μου.
Εάν θέλει κάποιος μπορεί να μας βοηθήσει οικονομικά καταθέτοντας χρήματα στον λογαριασμό:
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΕΙΡΗΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
146/296160-13
IBAN: GR2801101460000014629616013
SWIFT: (BIC) ETHNGRAA
ή στην
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Μακένζι Κινγκ 6 - Θεσσαλονίκη
για την Ιερά Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως
ή Facebook: Orthodox Mission of Tanzania
Τι στόχους έχετε για τη νέα χρονιά;
Για το 2025 ξεκινήσαμε να χτίζουμε την 38η εκκλησία, αυτή της Αγίας Βαρβάρας και Αγίας Μαρίνας, στην περιοχή της πόλεως Μορογκόρο, μία πόλη που βρίσκεται στην ανατολική Τανζανία και σε μία καθαρά μουσουλμανική περιοχή, όπου τον τελευταίο καιρό με συστηματική κατήχηση έχουμε βαφτίσει περισσότερους από 800 μουσουλμάνους!
Επίσης βάλαμε θεμέλιο λίθο για να δημιουργηθεί το πρώτο «Ορθόδοξο Χωριό» αυτό του Αγίου Νικήτα. Σε μία έκταση οκτώ στρεμμάτων έχουμε χτίσει τον ιερό ναό της Αγίας Αικατερίνης, το Ορθόδοξο ορφανοτροφείο της Παναγίας Ευαγγελιστρίας, την Ορθόδοξη κλινική του Αγίου Νεκταρίου (δωρεά του Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου), ενώ δίπλα είναι και το δημοτικό σχολείο του Αγίου Ιακώβου με 1.200 μαθητές και τώρα στο «Ορθόδοξο Χωριό του Αγίου Νικήτα» όπου θα χτισθούν 20 σπιτάκια και θα φιλοξενούμε 20 οικογένειες που έχουν χάσει τον πατέρα τους ή γεροντάκια που έχουν μείνει μόνοι τους στη ζωή. Είναι ένα πολύ σημαντικό έργο αγάπης και ένα όνειρο που είχα από πολλά χρόνια. Από τότε που υπηρετούσα ως εθελοντής κοντά στην Μητέρα Τερέζα και έβλεπα την δημιουργία των χριστιανικών χωριών στην ειδωλολατρική Ινδία.
Κλείνοντας, τι ευχή κάνετε για τη νέα χρονιά;
Εύχομαι εκ βάθους καρδιάς «Ευλογημένα Χριστούγεννα» με υγεία, επιτυχίες και πνευματική καρποφορία στους ευγενείς συμπατριώτες μου. Εμείς που ζούμε μακριά, να ξέρετε ότι είμαστε περήφανοι για τη Μακεδονία μας και τα επιτεύγματα σας.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 22.12.2204
Η Τανζανία, με πληθυσμό περίπου 62.000.000, είναι από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Είχα την ευκαιρία να την επισκεφτώ πριν από αρκετά χρόνια, για τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ και να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι την τραγική κατάσταση που ζούσε η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού.
Έλληνες ιεραπόστολοι έχτιζαν εκκλησίες, σχολεία και ιατρεία για τη σωτηρία των ανθρώπων. Η μεγαλύτερη ανάγκη τους ήταν η πρόσβαση σε καθαρό νερό, γι’ αυτό και Έλληνες κυρίως δωρητές, από διάφορα μέρη του κόσμου, έστελναν χρήματα για να ανοίξουν πηγάδια στις εσχατιές της Τανζανίας
Τα ρακένδυτα παιδιά βλέποντας εμάς τους «πλούσιους λευκούς», έτρεχαν για να τους δώσουμε καραμέλες ή οτιδήποτε άλλο τρόφιμο είχαμε. Η κατάσταση ήταν τραγική. Δεν θα ξεχάσω τους ασθενείς σε ένα νοσοκομείο του Νταρ Ες Σαλαάμ, όπου νοσηλεύονταν τρεις-τρεις σε κάθε μονόκλινο κρεβάτι.
Πρόσφατα βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη ο μητροπολίτης Ειρηνουπόλεως και έξαρχος Ανατολικής Τανζανίας κ. Δημήτριος Ζαχαρέγκας. Τον παρακάλεσα να μας μιλήσει για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε αυτή τη χώρα της Ανατολικής Αφρικής.
Αρχικά, Σεβασμιότατε, πείτε μας ένα μικρό βιογραφικό σας για να σας γνωρίσουν οι αναγνώστες μας. Πού γεννηθήκατε, τι σπουδές κάνατε;
Γεννήθηκα στον Σοχό Θεσσαλονίκης το 1965. Οι γονείς μου το 1967 μετοίκησαν στη Θεσσαλονίκη και έτσι ολοκλήρωσα το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο, σε σχολεία της Άνω Τούμπας (Ιπποδρομείου) και της Κάτω Τούμπας (Παπάφη-Κλεάνθους). Στη συνέχεια σπούδασα στην Εκκλησιαστική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και κατόπιν στο ΑΠΘ στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης-Ποιμαντικό τμήμα. Επίσης παρακολούθησα μαθήματα στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια υπηρέτησα την στρατιωτική μου θητεία στο Υγειονομικό Σώμα.
Το 1989 εντάχθηκα στην ιεραποστολική μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Θάρρι της Ρόδου, με γέροντα τον ιεραπόστολο Αρχιμανδρίτη Αμφιλόχιο Τσούκο, ο οποίος είναι πνευματικό παιδί του Αγίου Αμφιλοχίου Μακρή της Πάτμου και πνευματικός αδελφός της Αγίας Γαβριηλίας της Λέρου, της Παπαγιάννη, της ιεραποστόλου των Ινδιών και της Κένυας. Ταυτόχρονα εργαζόμουν ως δάσκαλος και εθελοντικά ως κατηχητής στα χωριά της Νοτίου Ρόδου (Λάρδος, Λίνδος, Λάερμα, Πυλώνας, Ασκληπειό).
Πώς ασχοληθήκατε με την ιεραποστολή;
Το 1992 ο Άγιος Παΐσιος, σε μία από τις πολλές επισκέψεις μου στο Άγιον Όρος, με προέτρεψε και μου έδωσε την ευλογία του να διακονήσω στην ιεραποστολή των Ινδιών. Με την ευχή του Αγίου Παΐσιου ξεκίνησα για τις Ινδίες κοντά στον π. Ιγνάτιο Σταυρονικητιανό και τη μοναχή Νεκταρία Παραδείση, όπου έζησα και διακόνησα μέχρι το 2000. Θυμάμαι ότι 7 Αυγούστου 1992 με την αδερφή Νεκταρία, δώσαμε τα πρώτα ποτήρια γάλα στα παιδιά των σκουπιδιών! Έτσι ξεκίνησε το συσσίτιο με γάλα και βιταμινούχα μπισκότα και από εκείνη την ημέρα μέχρι σήμερα μας αξίωσε ο Θεός, να προσφέρουμε με την βοήθεια των αδελφών μας από την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αγγλία, την Γερμανία, την Ιταλία και την Αμερική εκατομμύρια ποτήρια γάλα στα παιδιά που κοιμούνται νηστικά κάθε βράδυ σε κάποια γωνιά του δρόμου.
Το 2000 όμως η κυβέρνηση των Ινδιών με έναν νόμο απαγόρευσε την χριστιανική ιεραποστολή και έτσι μας απέλασαν όλους, με αποτέλεσμα να βρεθώ στην Αφρική. Αφού πρώτα υπηρέτησα για λίγους μήνες την ιεραποστολή στις Φιλιππίνες, στην πρωτεύουσα Μανίλα και στο νησί Μασμπάτε, στα βάθη του ειρηνικού ωκεανού.
Θέλατε από μικρός να ασχοληθείτε με την ιεραποστολή;
Από μικρό παιδί, μαθητής δημοτικού, είχα έναν πόνο στην καρδιά για τα παιδιά που πέθαιναν από την πείνα στην Αφρική, την εποχή εκείνη στην Αιθιοπία και στην Μπιάφρα. Το όνειρό μου ήταν να ανακατεύω το γάλα και να ταΐζω τα πεινασμένα παιδιά. Θυμάμαι ότι όταν ήμουν μικρό παιδί συγκέντρωνα αποκόμματα εφημερίδων από παιδιά ετοιμοθάνατα από την πείνα. Με τη βοήθεια λοιπόν της Παναγίας μας εργάσθηκα από το 1992 εθελοντικά στην Ινδία, στην Ορθόδοξη ιεραποστολή στην Καλκούτα και στην Βομβάη, ενώ ταυτόχρονα είχα χειροτονηθεί μοναχός στη Ρόδο και το 1999, από τον ιεραπόστολο μητροπολίτη Χονγκ Κονγκ κ. Νικήτα, Διάκονος και Ιερέας.
Ενώ βοηθούσα παράλληλα ως εθελοντής και στο έργο της Μητέρας Τερέζας, στο πρώτο σπίτι «Αγάπης» της Μητέρας Τερέζας δίπλα στον ποταμό Γάγγη, όπου υπηρετούσα τους λεπρούς. Θυμάμαι τότε είχαμε μία τσιμπίδα και βγάζαμε τα σκουλήκια από τις πληγές των λεπρών και στη συνέχεια κόβαμε τα νεκρά κρέατα και βάζαμε τα κατάλληλα φάρμακα για να σταματήσει η λέπρα! Ήμασταν πολλά νέα παιδιά από όλο τον κόσμο στην διακονία των λεπρών.
Πότε πήγατε στην Τανζανία και τι προβλήματα αντιμετωπίσατε εκεί;
Όπως σας είπα, το 2000 όλοι οι ιεραπόστολοι αναγκασθήκαμε να εγκαταλείψουμε τις Ινδίες. Έτσι μετά από πρόσκληση του Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Πέτρου Ζ’, βρέθηκα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ως υπεύθυνος του γραφείου Τύπου και δημοσίων σχέσεων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Για δύο χρόνια συνόδευσα τον Πατριάρχη Πέτρο σε πάρα πολλές ιεραποστολικές περιοδείες, σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, γνωρίζοντας έτσι τόσο την ανατολική, όσο και τη δυτική Αφρική. Το 2002, με πρόταση του μακαριστού Πατριάρχου, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας με εξέλεξε παμψηφεί μητροπολίτη Καμερούν.
Το 2004 μετά το τραγικό ατύχημα με το Σινούκ, ο νέος ιεραπόστολος Πατριάρχης μας κ. Θεόδωρος Β’ με τοποθέτησε στην ιερά μητρόπολη Ειρηνουπόλεως, η οποία με έδρα το Νταρ Ες Σαλαάμ περιελάμβανε την Τανζανία και τις Σεϋχέλλες νήσους. Σήμερα 20 χρόνια μετά, με την πρόοδο της Ορθοδόξου ιεραποστολής, δημιουργήθηκαν και δύο Επισκοπές στην Κεντρική και Δυτική Τανζανία αντίστοιχα.
Το έργο σας στην Τανζανία εκτός από θεολογικό είναι και ανθρωπιστικό;
Όταν έφτασα στην Τανζανία βρήκα έναν ιεραποστολικό ναό, έναν ιερέα και 350 αφρικανούς Ορθοδόξους. Αμέσως με την βοήθεια του Θεού και των συνεργατών μου από τη Θεσσαλονίκη κυρίως, αλλά και την Ρόδο και την Κύπρο, ξεκίνησα την ιεραποστολή. Σήμερα με την βοήθεια της Παναγιάς μας έχω βαπτίσει 65.000 Ορθοδόξους χριστιανούς, ανάμεσά τους περισσότερους από 10.000 μουσουλμάνους.
Επίσης χειροτόνησα 45 νέους ιερείς, ανάμεσά τους 41 Τανζανούς, δύο Έλληνες, έναν Σέρβο και έναν Εβραίο, ενώ χτίσαμε 37 νέους ιερούς ναούς, τρία ιεραποστολικά κέντρα, τρία ορφανοτροφεία, 12 κλινικές, οκτώ σχολεία (5 δημοτικά και 3 γυμνάσια) με 12.500 μαθητές και ανοίξαμε 92 πηγάδια και γεωτρήσεις, σε μία χώρα όπου τα παιδιά πεθαίνουν για ένα ποτήρι καθαρό νερό.
Και να φανταστείτε δηλαδή ότι, με τη βοήθεια του Θεού, έχουμε προσφέρει καθαρό νερό σε 500.000 ανθρώπους, δηλαδή υδροδοτήσαμε μία περιοχή όσο ολόκληρη η Κρήτη! Και μιλάω στον πληθυντικό γιατί όλα αυτά δεν τα έκανα μόνος μου, αυτά τα 20 χρόνια που βρίσκομαι στην Τανζανία ήρθαν κοντά μου περισσότεροι από 290 εθελοντές Επίσκοποι, όπως ο μητροπολίτης Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, ιερείς όπως ο π. Αγαθόνικος Νικολαΐδης, ο π. Φώτιος Χατζηαντωνίου (τώρα Επίσκοποι), πολλοί μοναχοί, μοναχές, ιατροί, νοσηλεύτριες, εκπαιδευτικοί, αρχιτέκτονες ακόμη και οικοδόμοι! Αλλά και δημοσιογράφοι από την Ρουμανία, την Κύπρο και την Ελλάδα, όπως εσείς κ. Ασλανίδη, αλλά και η συμπατριώτισσα μου Χρύσα Σάμου.
Πόσοι Έλληνες υπάρχουν σήμερα στην Τανζανία;
Σήμερα δυστυχώς στην Τανζανία, μετά την επανάσταση του 1972 και λόγω της μεγάλης προόδου της Ελλάδος μας, έχουν απομείνει λιγότεροι από 100 Έλληνες από την Κρήτη, την Σάμο, την Πάτρα, την Ίμβρο και την Κύπρο μας, διασκορπισμένοι σε πέντε διαφορετικές περιοχές και σε τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους. Ασχολούνται κυρίως με το εμπόριο, με ξενοδοχειακά, με εστιατόρια και με την ανοικοδόμηση, αλλά έχουμε και αγρότες με μεγάλες φάρμες που καλλιεργούν τα φρούτα μάνγκο και καπνά! Η άριστα οργανωμένη Ελληνική Κοινότητα στηρίζει την ιεραποστολή και ταυτόχρονα προσπαθεί να κρατήσει όσα δημιούργησαν οι χιλιάδες Έλληνες που πέρασαν τα τελευταία 100 χρόνια από την Τανζανία.
Τον τελευταίο καιρό προσπαθούμε να βρούμε έναν δάσκαλο από την Ελλάδα συνταξιούχο ή εν ενέργεια που θα έρθει κοντά μας να διδάξει στα περίπου 15 ελληνόπουλα την ελληνική γλώσσα, τη μουσική και τους παραδοσιακούς χορούς μας.
Ταυτόχρονα η Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως διδάσκει την ελληνική γλώσσα στους ιθαγενείς Ορθόδοξους Χριστιανούς, ειδικότερα στους 41 ιερείς και στους 70 αναγνώστες που έχω χειροθετήσει, μέσω της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής και στις 40 χορωδίες, με περίπου 800 μέλη, που έχουν δημιουργηθεί σε διάφορες ενορίες.
Την περίοδο που ήρθαμε την Τανζανία υπήρχε σοβαρό πρόβλημα με τη θνησιμότητα των παιδιών και τα νοσοκομεία υπολειτουργούσαν. Υπάρχει ακόμη αυτό το πρόβλημα;
Όταν έφτασα στην Τανζανία πριν 20 χρόνια η κατάσταση ήταν τραγική, κάθε ημέρα πέθαιναν περισσότερα από 3.000 παιδιά από τροπικές ασθένειες, ελονοσία, χολέρα ακόμη και από ανεμοβλογιά. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση ευτυχώς έχει βελτιωθεί. Με νέα νοσοκομεία, κλινικές, αγροτικά ιατρεία, ενώ το κράτος έχει διάφορα προγράμματα εμβολιασμών, αλλά ταυτόχρονα και η Ορθόδοξη ιεραποστολή έχουμε το πρόγραμμα εμβολιασμού για την ανεμοβλογιά.
Δυστυχώς στην Τανζανία τα παιδιά ακόμη πεθαίνουν από ανεμοβλογιά και το εμβόλιο στοιχίζει μόνο 3 ευρώ! Τα τελευταία χρόνια με το πρόγραμμα εμβολιασμών δύο φορές το χρόνο έχουμε εμβολιάσει περίπου 60.000 μικρά παιδιά και ενήλικες και προχωρούμε. Πριν από λίγες ημέρες το Νοέμβριο του 2024 εμβολιάσαμε ακόμη 3.000 παιδιά και ενήλικες. Και είναι μεγάλη ευλογία ότι αυτό το εμβόλιο της ανεμοβλογιάς καλύπτει και τη νέα τροπική ασθένεια της ευλογιάς των πιθήκων.
Υπήρχαν κάποια ιατρεία που λειτουργούσαν με εθελοντές γιατρούς από την Ελλάδα. Σήμερα επισκέπτονται την περιοχή Έλληνες γιατροί;
Στα 12 «Ορθόδοξα Ιατρεία» που με τη βοήθεια των αδελφών μας από την Ελλάδα και την Κύπρο χτίσαμε, σε διάφορες περιοχές της Τανζανίας, κατά διαστήματα έχουν έρθει δεκάδες ιατροί και νοσηλευτές από την Ελλάδα την Ρουμανία, αλλά και από την Αγγλία και προσέφεραν εθελοντική εργασία. Δυστυχώς με την οικονομική κρίση και κυρίως τα τελευταία χρόνια με την επιδημία του κορονοϊού, ελάχιστοι εθελοντές έρχονται στην Αφρική. Παρόλα αυτά οι 12 Ορθόδοξες κλινικές μας λειτουργούν με ιθαγενείς ιατρούς και νοσηλεύτριες, αφού με τη βοήθεια του Θεού αυτά τα 20 χρόνια έχουμε βοηθήσει να σπουδάσουν περισσότερες από 110 ορθόδοξες νέες κοπέλες νοσηλεύτριες.
Όσοι Έλληνες θέλουν να βοηθήσουν πώς μπορούν να το κάνουν;
Αν κάποιος θέλει να έλθει εθελοντής στην ιεραποστολή μας, εμείς καλύπτουμε την φιλοξενία, όμως οι εθελοντές πρέπει να πληρώσουν τα εισιτήρια τους και να έχουν κάποια χρήματα για τη διατροφή τους και την βοήθεια των παιδιών, αφού παντού θα συναντούν παιδιά ξυπόλητα και ρακένδυτα! Η καλύτερη περίοδος για τον εθελοντισμό είναι το καλοκαίρι της Ελλάδος, δηλαδή από τον Μάιο μέχρι και τον Σεπτέμβριο, διότι εδώ είμαστε στον Ισημερινό οπότε αυτούς τους μήνες είναι ο χειμώνας της Αφρικής. Τώρα παραδείγματος χάρη τα Χριστούγεννα η θερμοκρασία φτάνει μέχρι και τους 50 °C!
Επίσης κάποιος μπορεί να βοηθήσει και από την Ελλάδα μέσω των ομάδων ιεραποστολής που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη, στη Χαλκιδική, στις Σέρρες, στη Βέροια, στη Ρόδο, στην Κρήτη, στην Κύπρο και φυσικά και με επικοινωνία μαζί μου.
Εάν θέλει κάποιος μπορεί να μας βοηθήσει οικονομικά καταθέτοντας χρήματα στον λογαριασμό:
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΕΙΡΗΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
146/296160-13
IBAN: GR2801101460000014629616013
SWIFT: (BIC) ETHNGRAA
ή στην
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Μακένζι Κινγκ 6 - Θεσσαλονίκη
για την Ιερά Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως
ή Facebook: Orthodox Mission of Tanzania
Τι στόχους έχετε για τη νέα χρονιά;
Για το 2025 ξεκινήσαμε να χτίζουμε την 38η εκκλησία, αυτή της Αγίας Βαρβάρας και Αγίας Μαρίνας, στην περιοχή της πόλεως Μορογκόρο, μία πόλη που βρίσκεται στην ανατολική Τανζανία και σε μία καθαρά μουσουλμανική περιοχή, όπου τον τελευταίο καιρό με συστηματική κατήχηση έχουμε βαφτίσει περισσότερους από 800 μουσουλμάνους!
Επίσης βάλαμε θεμέλιο λίθο για να δημιουργηθεί το πρώτο «Ορθόδοξο Χωριό» αυτό του Αγίου Νικήτα. Σε μία έκταση οκτώ στρεμμάτων έχουμε χτίσει τον ιερό ναό της Αγίας Αικατερίνης, το Ορθόδοξο ορφανοτροφείο της Παναγίας Ευαγγελιστρίας, την Ορθόδοξη κλινική του Αγίου Νεκταρίου (δωρεά του Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου), ενώ δίπλα είναι και το δημοτικό σχολείο του Αγίου Ιακώβου με 1.200 μαθητές και τώρα στο «Ορθόδοξο Χωριό του Αγίου Νικήτα» όπου θα χτισθούν 20 σπιτάκια και θα φιλοξενούμε 20 οικογένειες που έχουν χάσει τον πατέρα τους ή γεροντάκια που έχουν μείνει μόνοι τους στη ζωή. Είναι ένα πολύ σημαντικό έργο αγάπης και ένα όνειρο που είχα από πολλά χρόνια. Από τότε που υπηρετούσα ως εθελοντής κοντά στην Μητέρα Τερέζα και έβλεπα την δημιουργία των χριστιανικών χωριών στην ειδωλολατρική Ινδία.
Κλείνοντας, τι ευχή κάνετε για τη νέα χρονιά;
Εύχομαι εκ βάθους καρδιάς «Ευλογημένα Χριστούγεννα» με υγεία, επιτυχίες και πνευματική καρποφορία στους ευγενείς συμπατριώτες μου. Εμείς που ζούμε μακριά, να ξέρετε ότι είμαστε περήφανοι για τη Μακεδονία μας και τα επιτεύγματα σας.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 22.12.2204
ΣΧΟΛΙΑ