03/12/2018 12:41
Η Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών Θεσσαλονίκης το ακαδημαϊκό έτος 1957 - 1958 υποδέχθηκε τους πρώτους 272 φοιτητές. Τους πρώτους μήνες η σχολή φιλοξενήθηκε σε κτίριο των οδών Κομνηνών με Φραγκλίνου Ρούσβελτ (σημερινή Μητροπόλεως), ενώ τα προβλήματα στο κτίριο οδήγησαν το ίδρυμα στην αλλαγή της έδρας του. Το 1958 - 1959, έχοντας ήδη ανωτατοποιηθεί και μετονομασθεί σε Ανωτάτη Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών Θεσσαλονίκης, στεγάστηκε σε κτίριο της λεωφόρο Νίκης. Στη συνέχεια και επί 21 χρόνια στεγάστηκε στην οδό Αγίας Σοφίας 3, απέναντι από τη Μητρόπολη. Από το 1960 άρχισαν οι ενέργειες εξεύρεσης οικοπέδου για την ανέγερση ιδιόκτητου κτιρίου και το 1985 θεμελιώθηκαν οι νέες εγκαταστάσεις στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το Πανεπιστήμιο. Η Πέπη Κιουπτσή - Αμασόγλου, φοροτεχνικός, που είχε εισαχθεί το 1964 στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή, γυρίζει το χρόνο πίσω και αφηγείται τα συναισθήματα των φοιτητών. «Ήμουν φοιτήτρια όταν η Βιομηχανική Σχολή ήταν στην παραλιακή οδό, ήταν ένα νεοκλασικό κτίριο ωραία μεν αλλά απογοητευτικό για εμάς, γιατί ήμασταν έξω από την πανεπιστημιούπολη και ήμασταν δυσαρεστημένοι τότε με τους όρους λειτουργίας του» περιγράφει η ίδια, φέρνοντας στο μυαλό της τα φοιτητικά της χρόνια. Καθώς ετοιμάζει την ομιλία της στο αμφιθέατρο του ΠΑΜΑΚ, λέει με χαμόγελο «πέρασαν 60 χρόνια από τότε, η σημερινή ημέρα μας θυμίζει πολλά και κυρίως το πού βρίσκεται σήμερα το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, που παρουσιάζει διεθνώς αναγνωρισμένο σπουδαίο έργο».
Το κτίριο της οδού Αγίας Σοφίας (απέναντι από τη Μητρόπολη) στο οποίο στεγάστηκε η ΑΒΣΘ από το 1968 έως το 1991.
* Φωτογραφία από το επετειακό λεύκωμα «Πανεπιστήμιο Μακεδονίας - 60χρόνια δημιουργικής προσφοράς».
Αναμνήσεις των πρώτων φοιτητών
Ο αριθμός των φοιτητών από τους 272 κατά τον πρώτο χρόνο διπλασιάστηκε τα επόμενα χρόνια (623 το 1960) και ο αριθμός αυτός είχε μία συνεχώς αυξανόμενη πορεία, η οποία τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70 έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις. Οι πρώτοι απόφοιτοι όπως μαρτυρά η διαδρομή τους έγιναν περιζήτητοι και ανέλαβαν υψηλές θέσεις στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Όπως αποκαλύπτει στη «ΜτΚ» ο Αντώνης Κεχαγιάς, οικονομολόγος και ένας από τους φοιτητές της πρώτης χρονιάς λειτουργίας της τότε Ανωτέρας Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών το 1957-58, «οι απόφοιτοι της Ανωτάτης Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών από παιδιά γίναμε μεγάλοι άνθρωποι, με γνώσεις, ανεβήκαμε πολλά σκαλοπάτια, ανταποκριθήκαμε στη ζωή με πολλά εφόδια που είχαμε πάρει από τη σχολή και βγήκαμε πλέον ως πτυχιούχοι και επάξια καταλάβαμε πολλές υψηλές θέσεις στο δημόσιο και ως ελεύθεροι επαγγελματίες». Ο ίδιος, χωρίς να κρύβει τη συγκίνησή του για την επέτειο των 60 χρόνων από την ίδρυση του Ιδρύματος, μιλάει για τα πρώτα χρόνια της σχολής και τους αγώνες που έδωσαν τότε οι φοιτητές για την αναβάθμισή της. «Η μέρα αυτή μας πηγαίνει ακριβώς 60 χρόνια πίσω, διότι εγώ είμαι από τους πρώτους που μπήκαμε στη σχολή 1957 - 1958, τότε ήταν Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών Θεσσαλονίκης και κατόπιν ενεργειών και κινητοποιήσεων κατορθώσαμε μαζί με το Επιμελητήριο να κάνουμε τη σχολή ανωτάτη».
Η Πέπη Κιουπτσή - Αμασόγλου, φοροτεχνικός, που είχε εισαχθεί το 1964 στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή.
Ο Αντώνης Κεχαγιάς, οικονομολόγος και ένας από τους φοιτητές της πρώτης χρονιάς λειτουργίας της τότε Ανωτέρας Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών το 1957-58.
Το ΠΑΜΑΚ στη νέα εποχή
Μετά την περίοδο της δικτατορίας, η σχολή αποσαφήνισε τα χαρακτηριστικά της και την κατεύθυνσή της στις οικονομικές επιστήμες. «Η μεγάλη αλλαγή έγινε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν μαζί με τη μετεγκατάσταση δημιουργήθηκαν τα νέα τμήματα και άλλαξε το όνομα της σχολής σε Πανεπιστήμιο Μακεδονίας», όπως εξηγεί στη «ΜτΚ» ο πρύτανης του ΠΑΜΑΚ Στέλιος Κατρανίδης. Από τους παλαιότερους καθηγητές ο ίδιος, θυμάται τη μετάβαση της σχολής, τη δημιουργία των νέων τμημάτων που σφράγισαν την ταυτότητα του ιδρύματος. «Είμαι από τη γενιά που πρόλαβε να διδάξει στα παλιά τα κτίρια, νομίζω ότι είχα την τύχη και τη χαρά να ζήσω αυτήν την αλλαγή και τη μετάβαση σ’ αυτό που σήμερα λέμε Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το ΠΑΜΑΚ πρωτοπόρησε όχι μόνο με τα καινούργια του τμήματα, αλλά ήταν και από τα πρώτα πανεπιστήμια στην Ελλάδα που δημιούργησε προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, τα οποία νομίζω είναι αυτά που σφράγισαν και το χαρακτήρα του στα χρόνια που ακολούθησαν».
Ο ίδιος αναφέρεται και στη νέα σελίδα που ανοίγεται στην ιστορία του ιδρύματος, επισημαίνοντας πως «σήμερα είμαστε μπροστά σε νέες προκλήσεις, ζούμε σ’ έναν διεθνοποιημένο κόσμο, ανταγωνιζόμαστε όχι μόνο τα πανεπιστήμια της χώρας μας, αλλά και εκείνα του εξωτερικού και με αυτήν την έννοια οφείλουμε να βελτιώνουμε καθημερινά την ποιότητα των σπουδών μας, τα προγράμματά μας και την έρευνα την οποία κάνουμε ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι». Οι στιγμές της ιστορίας του ΠΑΜΑΚ ξεδιπλώνονται στο επετειακό λεύκωμα για τα 60 χρόνια λειτουργίας του Πανεπιστημίου, που έχει επιμεληθεί ο πρώην πρύτανης του ΠΑΜΑΚ Ιωάννης Τσεκούρας.
Την σελιδοποίηση και την τυπογραφική επιμέλεια του λευκώματος είχαν οι Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
* Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 2 Δεκεμβρίου 2018
Η Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών Θεσσαλονίκης το ακαδημαϊκό έτος 1957 - 1958 υποδέχθηκε τους πρώτους 272 φοιτητές. Τους πρώτους μήνες η σχολή φιλοξενήθηκε σε κτίριο των οδών Κομνηνών με Φραγκλίνου Ρούσβελτ (σημερινή Μητροπόλεως), ενώ τα προβλήματα στο κτίριο οδήγησαν το ίδρυμα στην αλλαγή της έδρας του. Το 1958 - 1959, έχοντας ήδη ανωτατοποιηθεί και μετονομασθεί σε Ανωτάτη Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών Θεσσαλονίκης, στεγάστηκε σε κτίριο της λεωφόρο Νίκης. Στη συνέχεια και επί 21 χρόνια στεγάστηκε στην οδό Αγίας Σοφίας 3, απέναντι από τη Μητρόπολη. Από το 1960 άρχισαν οι ενέργειες εξεύρεσης οικοπέδου για την ανέγερση ιδιόκτητου κτιρίου και το 1985 θεμελιώθηκαν οι νέες εγκαταστάσεις στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το Πανεπιστήμιο. Η Πέπη Κιουπτσή - Αμασόγλου, φοροτεχνικός, που είχε εισαχθεί το 1964 στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή, γυρίζει το χρόνο πίσω και αφηγείται τα συναισθήματα των φοιτητών. «Ήμουν φοιτήτρια όταν η Βιομηχανική Σχολή ήταν στην παραλιακή οδό, ήταν ένα νεοκλασικό κτίριο ωραία μεν αλλά απογοητευτικό για εμάς, γιατί ήμασταν έξω από την πανεπιστημιούπολη και ήμασταν δυσαρεστημένοι τότε με τους όρους λειτουργίας του» περιγράφει η ίδια, φέρνοντας στο μυαλό της τα φοιτητικά της χρόνια. Καθώς ετοιμάζει την ομιλία της στο αμφιθέατρο του ΠΑΜΑΚ, λέει με χαμόγελο «πέρασαν 60 χρόνια από τότε, η σημερινή ημέρα μας θυμίζει πολλά και κυρίως το πού βρίσκεται σήμερα το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, που παρουσιάζει διεθνώς αναγνωρισμένο σπουδαίο έργο».
Το κτίριο της οδού Αγίας Σοφίας (απέναντι από τη Μητρόπολη) στο οποίο στεγάστηκε η ΑΒΣΘ από το 1968 έως το 1991.
* Φωτογραφία από το επετειακό λεύκωμα «Πανεπιστήμιο Μακεδονίας - 60χρόνια δημιουργικής προσφοράς».
Αναμνήσεις των πρώτων φοιτητών
Ο αριθμός των φοιτητών από τους 272 κατά τον πρώτο χρόνο διπλασιάστηκε τα επόμενα χρόνια (623 το 1960) και ο αριθμός αυτός είχε μία συνεχώς αυξανόμενη πορεία, η οποία τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70 έλαβε εκρηκτικές διαστάσεις. Οι πρώτοι απόφοιτοι όπως μαρτυρά η διαδρομή τους έγιναν περιζήτητοι και ανέλαβαν υψηλές θέσεις στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Όπως αποκαλύπτει στη «ΜτΚ» ο Αντώνης Κεχαγιάς, οικονομολόγος και ένας από τους φοιτητές της πρώτης χρονιάς λειτουργίας της τότε Ανωτέρας Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών το 1957-58, «οι απόφοιτοι της Ανωτάτης Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών από παιδιά γίναμε μεγάλοι άνθρωποι, με γνώσεις, ανεβήκαμε πολλά σκαλοπάτια, ανταποκριθήκαμε στη ζωή με πολλά εφόδια που είχαμε πάρει από τη σχολή και βγήκαμε πλέον ως πτυχιούχοι και επάξια καταλάβαμε πολλές υψηλές θέσεις στο δημόσιο και ως ελεύθεροι επαγγελματίες». Ο ίδιος, χωρίς να κρύβει τη συγκίνησή του για την επέτειο των 60 χρόνων από την ίδρυση του Ιδρύματος, μιλάει για τα πρώτα χρόνια της σχολής και τους αγώνες που έδωσαν τότε οι φοιτητές για την αναβάθμισή της. «Η μέρα αυτή μας πηγαίνει ακριβώς 60 χρόνια πίσω, διότι εγώ είμαι από τους πρώτους που μπήκαμε στη σχολή 1957 - 1958, τότε ήταν Ανωτέρα Σχολή Βιομηχανικών Σπουδών Θεσσαλονίκης και κατόπιν ενεργειών και κινητοποιήσεων κατορθώσαμε μαζί με το Επιμελητήριο να κάνουμε τη σχολή ανωτάτη».
Η Πέπη Κιουπτσή - Αμασόγλου, φοροτεχνικός, που είχε εισαχθεί το 1964 στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή.
Ο Αντώνης Κεχαγιάς, οικονομολόγος και ένας από τους φοιτητές της πρώτης χρονιάς λειτουργίας της τότε Ανωτέρας Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών το 1957-58.
Το ΠΑΜΑΚ στη νέα εποχή
Μετά την περίοδο της δικτατορίας, η σχολή αποσαφήνισε τα χαρακτηριστικά της και την κατεύθυνσή της στις οικονομικές επιστήμες. «Η μεγάλη αλλαγή έγινε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν μαζί με τη μετεγκατάσταση δημιουργήθηκαν τα νέα τμήματα και άλλαξε το όνομα της σχολής σε Πανεπιστήμιο Μακεδονίας», όπως εξηγεί στη «ΜτΚ» ο πρύτανης του ΠΑΜΑΚ Στέλιος Κατρανίδης. Από τους παλαιότερους καθηγητές ο ίδιος, θυμάται τη μετάβαση της σχολής, τη δημιουργία των νέων τμημάτων που σφράγισαν την ταυτότητα του ιδρύματος. «Είμαι από τη γενιά που πρόλαβε να διδάξει στα παλιά τα κτίρια, νομίζω ότι είχα την τύχη και τη χαρά να ζήσω αυτήν την αλλαγή και τη μετάβαση σ’ αυτό που σήμερα λέμε Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Το ΠΑΜΑΚ πρωτοπόρησε όχι μόνο με τα καινούργια του τμήματα, αλλά ήταν και από τα πρώτα πανεπιστήμια στην Ελλάδα που δημιούργησε προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, τα οποία νομίζω είναι αυτά που σφράγισαν και το χαρακτήρα του στα χρόνια που ακολούθησαν».
Ο ίδιος αναφέρεται και στη νέα σελίδα που ανοίγεται στην ιστορία του ιδρύματος, επισημαίνοντας πως «σήμερα είμαστε μπροστά σε νέες προκλήσεις, ζούμε σ’ έναν διεθνοποιημένο κόσμο, ανταγωνιζόμαστε όχι μόνο τα πανεπιστήμια της χώρας μας, αλλά και εκείνα του εξωτερικού και με αυτήν την έννοια οφείλουμε να βελτιώνουμε καθημερινά την ποιότητα των σπουδών μας, τα προγράμματά μας και την έρευνα την οποία κάνουμε ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι». Οι στιγμές της ιστορίας του ΠΑΜΑΚ ξεδιπλώνονται στο επετειακό λεύκωμα για τα 60 χρόνια λειτουργίας του Πανεπιστημίου, που έχει επιμεληθεί ο πρώην πρύτανης του ΠΑΜΑΚ Ιωάννης Τσεκούρας.
Την σελιδοποίηση και την τυπογραφική επιμέλεια του λευκώματος είχαν οι Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
* Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 2 Δεκεμβρίου 2018
ΣΧΟΛΙΑ