11/04/2024 13:41
Άδειες είναι οι βερυκοκιές σε Ημαθία και Πέλλα, με τις προβλέψεις για τη φετινή παραγωγή στην Ελλάδα, να είναι από δυσοίωνες έως πολύ άσχημες, αφού οι εκτιμήσεις δίνουν μείωση άνω του 50%, που σε ορισμένες ποικιλίες θα φτάσει στο 80%- 100%.
Ο μεγαλύτερος εχθρός για τους παραγωγούς, είναι η κλιματική αλλαγή, η οποία άρχισε “να δείχνει τα δόντια της”, πριν μία δεκαετία. Σήμερα πλέον, η Νάουσα , στη βόρεια Ελλάδα, έχει παρόμοιες κλιματικές συνθήκες με τη βόρεια Μούρθια, που βρίσκεται στα νότιο- ανατολικά της Ισπανίας, ενώ η Πελοπόννησος γίνεται κλιματικά κάτι σαν τη δυτική Ανδαλουσία, που αντικρύζει, πέρα από το Γιβραλτάρ, τη βόρεια Αφρική.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες γεωργοί επιδεινώνονται με ταχύτατους ρυθμούς και όλα δείχνουν ότι θα πρέπει να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των ποικιλιών της βερυκοκιάς, αφού πλέον η ‘Μπεμπέκο, που κυριάρχησε για περίπου 50 χρόνια στη χώρας μας, βγαίνει εκ των πραγμάτων εκτός πεδίου.
Τα παραπάνω τονίσθηκαν στο πλαίσιο του Συνεδρίου για το Βερύκοκο, που πραγματοποιείται στη διάρκεια της Freskon 2024, από Έλληνες και άλλους Ευρωπαίους ερευνητές, όπως και καλλιεργητές του συγκεκριμένου φρούτου, που στηρίζει τον εξαγωγικό κλάδο των νωπών αλλά και των μεταποιημένων πυρηνόκαρπων φρούτων.
Μάλιστα η ερευνήτρια κα. Παυλίνα Δρογούδη, τόνισε ότι το 2024 θα είναι μία ακόμη καταστροφική χρονιά, καθώς τα δένδρα είναι άδεια, όπως συνέβη το 2020 αλλά και το 2023.
Η κα. Δρογούδη, Διευθύντρια Ερευνών, Ινστιτούτο Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, απέδωσε την παρατηρούμενη ακαρπία, στο ζεστό χειμώνα αλλά και στις βροχές που επί μιάμιση εβδομάδα έπεφταν κατά την περίοδο της επικονίασης, για να προσθέσει, ότι “πρέπει να ερευνήσουμε, με διεπιστημονική συνεργασία, τι μπορούμε να καλλιεργήσουμε και σε ποιές περιοχές”
Με την αύξηση της θερμοκρασίας, στην περιοχή της Νάουσας καταγράφηκε μείωση της συσσώρευσης του ψύχους κατά -10%, κάτι που αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για τις καλλιέργειες.
Ο κ. Κώστας Μαρκοβίτης, καλλιεργητής βερύκοκου από τον Άγιο Γεώργιο Ημαθίας, υποστήριξε ότι σήμερα, η κλιματική αλλαγή είναι η Νο1 απειλή για τους αγρότες, με την έλλειψη εργατικών χεριών και το υψηλό κόστος παραγωγής, να πέφτουν στη σειρά κατάταξης των προβλημάτων του αγροτικού κόσμου.
Υπάρχουν αυτογόνιμες ποικιλίες βερυκοκιάς, που δεν έχουν δώσει παραγωγή για 3-4 χρόνια, όπως είπε, ενώ η φετινή χρονιά θα είναι προβληματική και για την παραγωγή δαμάσκηνου.
Για τον κ. Μαρκοβίτη, η Ελλάδα , μαζί με την Γαλλία, είναι οι Ευρωπαϊκές χώρες που παράγουν τα γευστικότερα βερύκοκα, αλλά η Ελλάδα υστερεί , σε σύγκριση με την Ισπανία και την Ιταλία, στο κομμάτι της έρευνας και των βελτιωτικών παρεμβάσεων στην καλλιέργεια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η CEBAS-CSIC, το ινστιτούτο της Νότιας Μούρθια, ασχολείται τα τελευταία 30 χρόνια, ερευνητικά και πειραματικά με τις ποικιλίες της βερυκοκιάς, που είναι καλύτερα προσαρμοσμένες σε συνθήκες μειωμένου ψύχους, υδατικών πόρων και, ανθεκτικές στις ασθένειες.
Μάλιστα, όπως είπε ο ερευνητής του CEBAS, David Ruiz, τα συμπεράσματα των ερευνών αυτών μπορούν να φανούν χρήσιμα και στην περίπτωση της Ελλάδας, αφού η Νάουσα έχει πλέον κλιματολογικές συνθήκες παρόμοιες με τη νοτιοανατολική Ισπανία.
Άδειες είναι οι βερυκοκιές σε Ημαθία και Πέλλα, με τις προβλέψεις για τη φετινή παραγωγή στην Ελλάδα, να είναι από δυσοίωνες έως πολύ άσχημες, αφού οι εκτιμήσεις δίνουν μείωση άνω του 50%, που σε ορισμένες ποικιλίες θα φτάσει στο 80%- 100%.
Ο μεγαλύτερος εχθρός για τους παραγωγούς, είναι η κλιματική αλλαγή, η οποία άρχισε “να δείχνει τα δόντια της”, πριν μία δεκαετία. Σήμερα πλέον, η Νάουσα , στη βόρεια Ελλάδα, έχει παρόμοιες κλιματικές συνθήκες με τη βόρεια Μούρθια, που βρίσκεται στα νότιο- ανατολικά της Ισπανίας, ενώ η Πελοπόννησος γίνεται κλιματικά κάτι σαν τη δυτική Ανδαλουσία, που αντικρύζει, πέρα από το Γιβραλτάρ, τη βόρεια Αφρική.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες γεωργοί επιδεινώνονται με ταχύτατους ρυθμούς και όλα δείχνουν ότι θα πρέπει να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των ποικιλιών της βερυκοκιάς, αφού πλέον η ‘Μπεμπέκο, που κυριάρχησε για περίπου 50 χρόνια στη χώρας μας, βγαίνει εκ των πραγμάτων εκτός πεδίου.
Τα παραπάνω τονίσθηκαν στο πλαίσιο του Συνεδρίου για το Βερύκοκο, που πραγματοποιείται στη διάρκεια της Freskon 2024, από Έλληνες και άλλους Ευρωπαίους ερευνητές, όπως και καλλιεργητές του συγκεκριμένου φρούτου, που στηρίζει τον εξαγωγικό κλάδο των νωπών αλλά και των μεταποιημένων πυρηνόκαρπων φρούτων.
Μάλιστα η ερευνήτρια κα. Παυλίνα Δρογούδη, τόνισε ότι το 2024 θα είναι μία ακόμη καταστροφική χρονιά, καθώς τα δένδρα είναι άδεια, όπως συνέβη το 2020 αλλά και το 2023.
Η κα. Δρογούδη, Διευθύντρια Ερευνών, Ινστιτούτο Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, απέδωσε την παρατηρούμενη ακαρπία, στο ζεστό χειμώνα αλλά και στις βροχές που επί μιάμιση εβδομάδα έπεφταν κατά την περίοδο της επικονίασης, για να προσθέσει, ότι “πρέπει να ερευνήσουμε, με διεπιστημονική συνεργασία, τι μπορούμε να καλλιεργήσουμε και σε ποιές περιοχές”
Με την αύξηση της θερμοκρασίας, στην περιοχή της Νάουσας καταγράφηκε μείωση της συσσώρευσης του ψύχους κατά -10%, κάτι που αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για τις καλλιέργειες.
Ο κ. Κώστας Μαρκοβίτης, καλλιεργητής βερύκοκου από τον Άγιο Γεώργιο Ημαθίας, υποστήριξε ότι σήμερα, η κλιματική αλλαγή είναι η Νο1 απειλή για τους αγρότες, με την έλλειψη εργατικών χεριών και το υψηλό κόστος παραγωγής, να πέφτουν στη σειρά κατάταξης των προβλημάτων του αγροτικού κόσμου.
Υπάρχουν αυτογόνιμες ποικιλίες βερυκοκιάς, που δεν έχουν δώσει παραγωγή για 3-4 χρόνια, όπως είπε, ενώ η φετινή χρονιά θα είναι προβληματική και για την παραγωγή δαμάσκηνου.
Για τον κ. Μαρκοβίτη, η Ελλάδα , μαζί με την Γαλλία, είναι οι Ευρωπαϊκές χώρες που παράγουν τα γευστικότερα βερύκοκα, αλλά η Ελλάδα υστερεί , σε σύγκριση με την Ισπανία και την Ιταλία, στο κομμάτι της έρευνας και των βελτιωτικών παρεμβάσεων στην καλλιέργεια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η CEBAS-CSIC, το ινστιτούτο της Νότιας Μούρθια, ασχολείται τα τελευταία 30 χρόνια, ερευνητικά και πειραματικά με τις ποικιλίες της βερυκοκιάς, που είναι καλύτερα προσαρμοσμένες σε συνθήκες μειωμένου ψύχους, υδατικών πόρων και, ανθεκτικές στις ασθένειες.
Μάλιστα, όπως είπε ο ερευνητής του CEBAS, David Ruiz, τα συμπεράσματα των ερευνών αυτών μπορούν να φανούν χρήσιμα και στην περίπτωση της Ελλάδας, αφού η Νάουσα έχει πλέον κλιματολογικές συνθήκες παρόμοιες με τη νοτιοανατολική Ισπανία.
ΣΧΟΛΙΑ