Η κατάληψη του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν, εκτός από την αποσταθεροποίηση και την ανησυχία στην περιοχή, έφερε ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα της διαχείρισης του ορυκτού πλούτου της χώρας που διαδραματίζει κομβικό ρόλο στην παγκόσμια διαχείριση της «καθαρής ενέργειας». Το Αφγανιστάν παρόλο που είναι μια οικονομικά αδύναμη και φτωχή χώρα, δεν μπορούμε να πούμε ότι ισχύει το ίδιο και για το υπέδαφος της. Δημοσιεύματα της αμερικανικής «New York Times», τον Ιούνιο του 2010, κάνουν λόγο για άφθονες πηγές χαλκού και λιθίου στα υπόγεια της χώρας, με την αξία τους να υπολογίζεται σε 1 τρις δολάρια.

Η «Σαουδική Αραβία του λιθίου», όπως χαρακτηρίστηκε από το αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας, διαθέτει τεράστια κοιτάσματα σε λίθιο, το νούμερο ένα απαραίτητο ορυκτό για τα ηλεκτροκίνητα οχήματα και τις επαναφορτιζόμενες μπαταρίες που χρησιμοποιούνται σε πολλές ηλεκτρονικές συσκευές, ενώ αναμένεται να εκτοξευθεί η ζήτησή του 40 φορές περισσότερο από το 2020 μέχρι το 2040,σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενέργειας.

Το ζήτημα όμως που προκαλεί αναστάτωση είναι η διαχείριση, που θα γίνει από εδώ και έπειτα, του υπόγειου πλούτου από τους Ταλιμπάν, μιας και πλέον κρατούν στα χέρια τους μια τεράστια δύναμη την οποία θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν. Πόσο όμως αυτό είναι εφικτό;

Όλα αυτά τα χρόνια και λόγω των αλλεπάλληλων πολέμων τα κερδοφόρα κοιτάσματα έμειναν ανεκμετάλλευτα στα έγκατα της αφγανικής γης, καθώς η εξόρυξή τους μόνο περισσότερες διαμάχες θα δημιουργούσε στην ήδη πάσχουσα περιοχή. Σοβιετικοί ειδικοί, κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας τους στο Αφγανιστάν, είχαν προχωρήσει σε χαρτογραφήσεις ερευνώντας τα κοιτάσματα της χώρας. Όμως μετά την αποχώρησή τους και την επάνοδο των Ταλιμπάν, Αφγανοί αξιωματούχοι απέκρυψαν αυτά τα στοιχεία μέχρι και το 2001 που επενέβησαν οι αμερικανικές δυνάμεις στην περιοχή.

«Είχαµε τους χάρτες, όµως δεν υπήρξε συνέχεια, γιατί είχαµε πόλεµο επί 30-35 χρόνια», δήλωνε ο Αχµαντ Χουζάµπρε, αφγανός µηχανικός που εργαζόταν στο υπουργείο Ορυχείων τη δεκαετία του ΄70.

Σήμερα, με την εξουσία της χώρας στα χέρια των Ταλιμπάν το «παιχνίδι» αναμένεται να αλλάξει, όμως η διαχείριση ενός τεράστιου όγκου μεταλλεύματος, που για χρόνια δεν έχουν υπάρξει αποδοτικές συμφωνίες για την εξόρυξή του, σε μια χώρα κατακερματισμένη από τους πολυετείς πολέμους, χωρίς τις βασικές υποδομές που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν την εξόρυξη, σίγουρα δε θα είναι μια απλή υπόθεση που θα προσεγγίσει τους επενδυτές.

Ωστόσο η Κίνα ήδη έχει δείξει την πρόθεσή της να αναλάβει τη διαχείριση των εξορύξεων στην περιοχή του Αφγανιστάν κάτι που καιρό εποφθαλμιούσε, αλλά δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει λόγω της αμερικανικής παρουσίας στη χώρα. Τα κοιτάσματα του Αφγανιστάν για την Κίνα θα αποτελέσουν μια ακόμη κατάκτηση για την ασιατική χώρα που κρατά τα ηνία των αποθεμάτων των σπάνιων γαιών στον παγκόσμιο χάρτη και το μονοπώλιο της αγοράς.

Η επιφανειακά φτωχή χώρα της ασιατικής ηπείρου, στο υπέδαφός της, σύμφωνα με το περιοδικό «The Diplomat», το 2020, διαθέτει πλούσια κοιτάσματα σε λανθάνιο, νεοδύμιο, δημήτριο, καθώς και φλέβες αλουμινίου, χρυσού, άργυρου, ψευδάργυρου, υδράργυρου και λιθίου, που θα μπορούσαν να την καταστήσουν από τις πρώτες χώρες σε εξορύξεις μετάλλων αν βρισκόταν σε περίοδο ειρήνης. Όμως οι χρόνιες δοκιμασίες , οι πόλεμοι και οι έριδες έχουν αφήσει τη χώρα του Αφγανιστάν αποδυναμωμένη, σχεδόν ένα κουφάρι, και το λαό του να ζει στα όρια της πείνας και της εξαθλίωσης σε μια γη αμύθητης αξίας.

Με πληροφορίες από: in.gr, energypress.gr