ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

Αγγλία - Γαλλία: Η ιστορία ενός ντέρμπι που έχει τις ρίζες του στον... Μεσαίωνα (βίντεο)

Η αντιπάθεια μεταξύ των δύο λαών είναι διαχρονική και ο σημερινός προημιτελικός του Μουντιάλ δεν έχει μόνον αγωνιστικό ενδιαφέρον

 10/12/2022 15:30

Αγγλία - Γαλλία: Η ιστορία ενός ντέρμπι που έχει τις ρίζες του στον... Μεσαίωνα (βίντεο)

Βασίλης Μόσχου

Έχουν περάσει 40 χρόνια από την τελευταία φορά που η Αγγλία και η Γαλλία βρέθηκαν αντιμέτωπες στο πλαίσιο της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου και η αποψινή (21:00) αναμέτρησή τους εξάπτει τη φαντασία εκατομμυρίων φιλάθλων, που περιμένουν πώς και πώς τη σύγκρουση μεταξύ δύο εκ των πιο ταλαντούχων ομάδων του φετινού Μουντιάλ.

Το 1982, στα γήπεδα της Ισπανίας, η τρομερή Γαλλία των Πλατινί, Ζιρές, Τιγκανά και Ροστό ήταν το μεγάλο φαβορί, αλλά τα «λιοντάρια» έκαναν την έκπληξη επικρατώντας 3-1 με ηγέτη τον μεγάλο Μπράιαν Ρόμπσον, που είχε πετύχει δύο γκολ. 

Οι Άγγλοι βέβαια δεν πέρασαν τον όμιλο, σε αντίθεση με τους «τρικολόρ» που έφτασαν έως τα ημιτελικά. Η πρώτη αγγλογαλλική μάχη σε Μουντιάλ ήταν πάντως η αναμέτρηαη του 1966 στο «Γουέμπλεϊ». 

1966.jpg

Οι οικοδεσπότες του σερ Άλφ Ράμσι είχαν επικρατήσει 2-0 με δύο γκολ του Ρότζερ Χαντ, λίγες μέρες πριν κατακτήσουν το μοναδικό τρόπαιο της ιστορίας τους. Η νίκη αυτή, μολονότι είχε επιτευχθεί επί μίας Γαλλίας που δεν συγκαταλεγόταν στα φαβορί της διοργάνωσης, είχε πανηγυριστεί δεόντως από τους Άγγλους. 

Την εποχή εκείνη στο τιμόνι της γαλλικής δημοκρατίας βρισκόταν ο στρατηγός Ντε Γκολ, ο οποίος δεν έκρυβε την αντιπάθειά τους προς τους Άγγλους και έθετε συνεχώς εμπόδια στην ένταξη της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. 

Η ποδοσφαιρική νίκη του 1966 ήταν λοιπόν μία ευκαιρία για τον αγγλικό Τύπο να ξεσπαθώσει εναντίον του εμβληματικού Γάλλου ηγέτη. Το αποψινό ματς πάντως, που θεωρητικά έχει ως φαβορί την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία, είναι η πρώτη μάχη σε νοκ άουτ φάση Μουντιάλ και το ενδιαφέρον είναι εντονότερο από ποτέ. 

Η μάχη του Χέιστινγκς, η Ζαν ντ΄Αρκ και η αιώνια κόντρα δύο λαών που δεν μοιάζουν σε τίποτα

Παρά τη γεωγραφική εγγύτητα, είναι κοινό μυστικό ότι οι Άγγλοι και οι Γάλλοι δεν συμπάθησαν ποτέ αλλήλους. Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς η ρίζα της έχθρας εντοπίζεται στην εισβολή των Νορμανδών στην Αγγλία, το 1066 μ.Χ. και τη νίκη τους στη μεγάλη μάχη του Χέιστινγκς, μία από τις αιματηρότερες στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Γιγαντώθηκε όμως στη διάρκεια του εκατονταετούς πολέμου (1337–1453), στα χρόνια δηλαδή του ύστερου Μεσαίωνα. Αν υπάρχει μία ιστορική μορφή που προσωποποιεί το διαχρονικό μίσος των Γάλλων για τους Άγγλους είναι η Αγία της Καθολικής Εκκλησίας και εθνική ηρωίδα τους, Ζαν Ντ’ Αρκ. 

Η Ιωάννα της Λωραίνης μεγάλωσε στο αγρόκτημα της οικογένειάς της χωρίς να μάθει γραφή και ανάγνωση και σύμφωνα με τον θρύλο, σε ηλικία 12 ετών άρχισε να ακούει τις φωνές του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, της Αγίας Μαργαρίτας και της Αγίας Αικατερίνης, που την καλούσαν να εκπληρώσει τη Θεία αποστολή της, ήτοι να απελευθερώσει τη χώρα της από τους Άγγλους και να βοηθήσει τον διάδοχο του γαλλικού θρόνου, Κάρολο, να στεφθεί βασιλιάς. 

Κάπως έτσι αποφάσισε να κόψει τα μαλλιά της κοντά, να ντυθεί σαν άντρας και να πάρει τα όπλα εναντίον της Αγγλίας. Το 1429 οι Άγγλοι κατέλαβαν το Παρίσι και όλες τις γαλλικές περιοχές βόρεια της Λωραίνης και ο Ερρίκος ο έκτος της Αγγλίας αξίωσε τον γαλλικό θρόνο.

Μετά από μεγάλη προσπάθεια, η Ζαν Ντ’ Αρκ έπεισε τον Γάλλο βασιλιά να της εξασφαλίσει στρατό για να πολεμήσει τους εισβολείς και στη μάχη της Ορλεάνης, τον Μάιο του 1429, πέτυχε μία συντριπτική νίκη σε βάρος των Άγγλων, εξελισσόμενη έτσι σε εθνικό σύμβολο.  

Το 1430 όμως συνελήφθη από Βουργούνδιους στρατιώτες, που υπήρξαν σύμμαχοι των Άγγλων και στις 30 Μαΐου 1431, αφού δικάστηκε από εκκλησιαστικό δικαστήριο, θανατώθηκε στην πυρά ως αιρετική. 

Η ιστορία αυτή έχει στοιχειώσει τις σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας και όσο παράξενο κι αν ακούγεται, αποτελεί το ιστορικό υπόβαθρο μίας έχθρας που, έστω και με άλλη μορφή υπάρχει ακόμη και σήμερα και που, όπως φαίνεται, δεν θα ξεθωριάσει ποτέ. 

Η αντιπάθεια έχει να κάνει πάντως και με τις τεράστιες διαφορές των δύο λαών σε επίπεδο στιλ και νοοτροπίας. Η συμμαχία τους στους δύο παγκοσμίους πολέμους ήταν αναγκαστική, αφού προείχε η αντιμετώπιση της γερμανικής απειλής. 

Για τους φανατικούς εθνικιστές (που δεν είναι λίγοι) και των δύο πλευρών, λοιπόν, μία νίκη στον αποψινό προημιτελικό του Μουντιάλ θα είναι κάτι πολύ περισσότερο από αθλητική επιτυχία. Θα είναι η απόδειξη της ανωτερότητας έναντι του... προαιώνιου εχθρού.

Έχουν περάσει 40 χρόνια από την τελευταία φορά που η Αγγλία και η Γαλλία βρέθηκαν αντιμέτωπες στο πλαίσιο της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου και η αποψινή (21:00) αναμέτρησή τους εξάπτει τη φαντασία εκατομμυρίων φιλάθλων, που περιμένουν πώς και πώς τη σύγκρουση μεταξύ δύο εκ των πιο ταλαντούχων ομάδων του φετινού Μουντιάλ.

Το 1982, στα γήπεδα της Ισπανίας, η τρομερή Γαλλία των Πλατινί, Ζιρές, Τιγκανά και Ροστό ήταν το μεγάλο φαβορί, αλλά τα «λιοντάρια» έκαναν την έκπληξη επικρατώντας 3-1 με ηγέτη τον μεγάλο Μπράιαν Ρόμπσον, που είχε πετύχει δύο γκολ. 

Οι Άγγλοι βέβαια δεν πέρασαν τον όμιλο, σε αντίθεση με τους «τρικολόρ» που έφτασαν έως τα ημιτελικά. Η πρώτη αγγλογαλλική μάχη σε Μουντιάλ ήταν πάντως η αναμέτρηαη του 1966 στο «Γουέμπλεϊ». 

1966.jpg

Οι οικοδεσπότες του σερ Άλφ Ράμσι είχαν επικρατήσει 2-0 με δύο γκολ του Ρότζερ Χαντ, λίγες μέρες πριν κατακτήσουν το μοναδικό τρόπαιο της ιστορίας τους. Η νίκη αυτή, μολονότι είχε επιτευχθεί επί μίας Γαλλίας που δεν συγκαταλεγόταν στα φαβορί της διοργάνωσης, είχε πανηγυριστεί δεόντως από τους Άγγλους. 

Την εποχή εκείνη στο τιμόνι της γαλλικής δημοκρατίας βρισκόταν ο στρατηγός Ντε Γκολ, ο οποίος δεν έκρυβε την αντιπάθειά τους προς τους Άγγλους και έθετε συνεχώς εμπόδια στην ένταξη της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. 

Η ποδοσφαιρική νίκη του 1966 ήταν λοιπόν μία ευκαιρία για τον αγγλικό Τύπο να ξεσπαθώσει εναντίον του εμβληματικού Γάλλου ηγέτη. Το αποψινό ματς πάντως, που θεωρητικά έχει ως φαβορί την παγκόσμια πρωταθλήτρια Γαλλία, είναι η πρώτη μάχη σε νοκ άουτ φάση Μουντιάλ και το ενδιαφέρον είναι εντονότερο από ποτέ. 

Η μάχη του Χέιστινγκς, η Ζαν ντ΄Αρκ και η αιώνια κόντρα δύο λαών που δεν μοιάζουν σε τίποτα

Παρά τη γεωγραφική εγγύτητα, είναι κοινό μυστικό ότι οι Άγγλοι και οι Γάλλοι δεν συμπάθησαν ποτέ αλλήλους. Σύμφωνα με πολλούς ιστορικούς η ρίζα της έχθρας εντοπίζεται στην εισβολή των Νορμανδών στην Αγγλία, το 1066 μ.Χ. και τη νίκη τους στη μεγάλη μάχη του Χέιστινγκς, μία από τις αιματηρότερες στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Γιγαντώθηκε όμως στη διάρκεια του εκατονταετούς πολέμου (1337–1453), στα χρόνια δηλαδή του ύστερου Μεσαίωνα. Αν υπάρχει μία ιστορική μορφή που προσωποποιεί το διαχρονικό μίσος των Γάλλων για τους Άγγλους είναι η Αγία της Καθολικής Εκκλησίας και εθνική ηρωίδα τους, Ζαν Ντ’ Αρκ. 

Η Ιωάννα της Λωραίνης μεγάλωσε στο αγρόκτημα της οικογένειάς της χωρίς να μάθει γραφή και ανάγνωση και σύμφωνα με τον θρύλο, σε ηλικία 12 ετών άρχισε να ακούει τις φωνές του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, της Αγίας Μαργαρίτας και της Αγίας Αικατερίνης, που την καλούσαν να εκπληρώσει τη Θεία αποστολή της, ήτοι να απελευθερώσει τη χώρα της από τους Άγγλους και να βοηθήσει τον διάδοχο του γαλλικού θρόνου, Κάρολο, να στεφθεί βασιλιάς. 

Κάπως έτσι αποφάσισε να κόψει τα μαλλιά της κοντά, να ντυθεί σαν άντρας και να πάρει τα όπλα εναντίον της Αγγλίας. Το 1429 οι Άγγλοι κατέλαβαν το Παρίσι και όλες τις γαλλικές περιοχές βόρεια της Λωραίνης και ο Ερρίκος ο έκτος της Αγγλίας αξίωσε τον γαλλικό θρόνο.

Μετά από μεγάλη προσπάθεια, η Ζαν Ντ’ Αρκ έπεισε τον Γάλλο βασιλιά να της εξασφαλίσει στρατό για να πολεμήσει τους εισβολείς και στη μάχη της Ορλεάνης, τον Μάιο του 1429, πέτυχε μία συντριπτική νίκη σε βάρος των Άγγλων, εξελισσόμενη έτσι σε εθνικό σύμβολο.  

Το 1430 όμως συνελήφθη από Βουργούνδιους στρατιώτες, που υπήρξαν σύμμαχοι των Άγγλων και στις 30 Μαΐου 1431, αφού δικάστηκε από εκκλησιαστικό δικαστήριο, θανατώθηκε στην πυρά ως αιρετική. 

Η ιστορία αυτή έχει στοιχειώσει τις σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας και όσο παράξενο κι αν ακούγεται, αποτελεί το ιστορικό υπόβαθρο μίας έχθρας που, έστω και με άλλη μορφή υπάρχει ακόμη και σήμερα και που, όπως φαίνεται, δεν θα ξεθωριάσει ποτέ. 

Η αντιπάθεια έχει να κάνει πάντως και με τις τεράστιες διαφορές των δύο λαών σε επίπεδο στιλ και νοοτροπίας. Η συμμαχία τους στους δύο παγκοσμίους πολέμους ήταν αναγκαστική, αφού προείχε η αντιμετώπιση της γερμανικής απειλής. 

Για τους φανατικούς εθνικιστές (που δεν είναι λίγοι) και των δύο πλευρών, λοιπόν, μία νίκη στον αποψινό προημιτελικό του Μουντιάλ θα είναι κάτι πολύ περισσότερο από αθλητική επιτυχία. Θα είναι η απόδειξη της ανωτερότητας έναντι του... προαιώνιου εχθρού.

ΣΧΟΛΙΑ

Επιλέξτε Κατηγορία