Σημεία από τη σημερινή συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα:

Κάθε πολιτικός μπορεί να βρίσκει τον τρόπο που επιθυμεί είτε για να προστατεύει την αξιοπρέπειά του είτε για να αυτογελοποιηθεί. Σήμερα νομίζω η κ. Μενδώνη επέλεξε το δεύτερο. Έφτασε στο στάδιο της αυτογελοιοποίησης.

Ο κ. Λιγνάδης είναι σκηνοθέτης και ηθοποιός, αλλά την τέχνη της υποκριτικής σήμερα μας την έδωσε απλόχερα η κα Μενδώνη, αν και αρχαιολόγος.

Της πήρε βέβαια λίγο παραπάνω για να ανακαλύψει ότι ο κ. Λιγνάδης είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος.

Δεν τον γνώριζε καθόλου, άλλωστε, ούτε ο κ. Μητσοτάκης τον γνώριζε.

Αναρωτιέμαι πώς αυτός ο άνθρωπος είδε φως και μπήκε μόνος του...

Κάποιος όμως τον έβαλε. Κάποιος κατήργησε το νόμο της Μυρσίνης Ζορμπά του Μάη του ’19, αμέσως, τον Ιούλιο-Αύγουστο, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας. Για να δώσει με ανάθεση σε αυτόν τον άνθρωπο την καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού.

Άρα πόσο υποκριτικό είναι όλο αυτό;

Πόσο μεγάλη αξία θα είχε αυτό που έκανε σήμερα η κ. Μενδώνη αν το έκανε πριν από ένα μήνα;

Αν με το που βρήκαν όλη αυτή τη δύναμη ψυχής αυτοί οι άνθρωποι να ανοίξουν το στόμα τους, δεν έσπευδε να το κουκουλώσει όλο αυτό;

Αν δεν έσπευδε να διαβεβαιώνει με γραπτή της δήλωση τέσσερις ημέρες πριν αναγκαστεί σε παραίτηση ο κ. Λιγνάδης, ότι δεν υπάρχει κανένα μα κανένα θέμα και δεν ασχολείται με φήμες;

Αν δεν είχαμε στις 6 του Φλεβάρη την παραίτηση Λιγνάδη και ταυτόχρονα το «ραβασάκι» στην αίθουσα σύνταξης της δημόσιας τηλεόρασης να λένε ΄προς θεού, μην βάζετε φωτογραφίες του κ. Λιγνάδη με τον Μητσοτάκη και την Μενδώνη;

Γιατί αυτοί είναι «οι άλλοι».

Αν δεν είχαν 15 ημέρες που είχε πέσει γραμμή όχι μόνο στη δημόσια τηλεόραση αλλά και στην πλειονότητα των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης να μην αναφέρεται το όνομα αυτού του ανθρώπου μπας και περάσει όλο αυτό το πράγμα στα κρυφά;

Αν δεν είχαμε και ρεπορτάζ σε ιδιωτικούς σταθμούς -και είναι πράγματι ανατριχιαστικό αυτό-που ήθελαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι για το «τίποτα» κατηγορείται ένας σκηνοθέτης;

Σκηνοθέτης έλεγαν, το όνομά του κανείς δεν ήξερε να το προφέρει.

Και έρχεται τώρα να μας πει η κα Μενδώνη ότι είναι επικίνδυνος τελικά ο κ. Λιγνάδης.

Πραγματικά η υποκρισία έχει και ένα όριο.

Εγώ αναγκάστηκα να βγω πριν από μια εβδομάδα περίπου, το Σάββατο, με μια δημόσια ανάρτησή μου. Ζήτησα την παραίτηση της κ. Μενδώνη και ζήτησα από τον κ. Μητσοτάκη να αναλάβει την ευθύνη. Λέγοντας μάλιστα ότι δεν είναι αδίκημα να είσαι φίλος ενός ανθρώπου που αποδεικνύεται ότι είναι επικίνδυνος...

Αλλά βγες και πάρε την ευθύνη και πες: ως εδώ η φιλία μας, αλλά όταν κατηγορείσαι για τέτοιες εγκληματικές πράξεις, διότι ο βιασμός ανηλίκου δεν είναι παίξε-γέλασε.

Εγώ προσωπικά ανατριχιάζω. Έχουμε παιδιά. Δεν είναι παίξε-γέλασε αυτή η βαναυσότητα. Βγες, λοιπόν και πες.

Διότι γνωρίζαμε όλοι τη προσπάθεια να κουκουλωθεί από τα μέσα ενημέρωσης και αυτή την απόπειρα που γινόταν με απειλές απέναντι στους καταγγέλλοντες, στους δικηγόρους, στους δημοσιογράφους να βγεις και να πεις «εδώ μια κόκκινη γραμμή».

Αυτή λοιπόν η απόπειρα κουκουλώματος, αυτή η απόπειρα του κυβερνητικού εκπροσώπου που πραγματικά είναι θλιβερή, να βγαίνει και να κομπιάζει και να μην μπορεί να πει το όνομά του, λες και δεν έχει όνομα και να ισχυρίζεται ότι παραιτήθηκε για προσωπικούς λόγους.

Ποιοι είναι προσωπικοί οι λόγοι;

Η παιδοφιλία;

Είναι προσωπικοί λόγοι οι βιασμοί; Δεν αφορούν το κοινωνικό σύνολο;

Ελπίζω και εύχομαι η δικαιοσύνη να κάνει αυτό που πρέπει. Και να κάνει αυτό που πρέπει διότι υποπτεύομαι ότι αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να αφορά μονάχα τον κ. Λιγνάδη.

Αν υπάρχει κάποιο κύκλωμα παιδεραστίας, αν υπάρχει κάποιο κύκλωμα trafficking πρέπει να φτάσει o κόμπος στο χτένι.