Η ομάδα βόλεϊ του ΠΑΟΚ έζησε μία «μαγική» εβδομάδα, που σημαδεύτηκε από την κατάκτηση του κυπέλλου στην Καλαμάτα και την πρόκριση στον τελικό του πρωταθλήματος, όπου ο Δικέφαλος θα αντιμετωπίσει εκ νέου τον Ολυμπιακό. Μία από τις ηγετικές μορφές της ομάδας είναι ο Αλέξανδρος Ράπτης, που αναγνωρίστηκε καθολικά ως ο κορυφαίος του τελικού με τους ερυθρόλευκους.

Σε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στη «ΜτΚ», ο διεθνής ακραίος του Δικεφάλου μιλά για τη μάλλον... αθόρυβη πορεία προς την κατάκτηση του κυπέλλου, για τους τελικούς του πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό, αλλά και για την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα, ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου.

Η κατάκτηση του κυπέλλου ήταν μία αγωνιστική υπέρβαση ή ένας εφικτός στόχος στον οποίο εξαρχής πιστεύατε;

«Η κατάκτηση του κυπέλλου ήρθε ως αποτέλεσμα της σκληρής και μεθοδικής δουλειάς που γίνεται από την αρχή της σεζόν. Η ομάδα είχε αρκετούς νέους παίκτες και χρειάστηκε χρόνο για να αποκτήσει ομοιογένεια και να βγάλει την ποιότητά της στο γήπεδο.

Η βελτίωση είναι διαρκής και είναι βέβαιο ότι θα γίνουμε ακόμη καλύτεροι. Μπορεί στο ρόστερ μας να μην υπάρχουν τα μεγάλα ονόματα του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού, αλλά αποδείξαμε ότι, επί της ουσίας, δεν υστερούμε σε ταλέντο.

Η αγωνιστική ποιότητα δεν είναι όμως το μόνο προσόν αυτής της ομάδας. Το κλίμα στα αποδυτήρια είναι εξίσου σημαντικό. Οι μεταξύ μας σχέσεις είναι εξαιρετικές. Είμαστε μία παρέα που απολαμβάνει αυτό που κάνει. Δεν το συναντάς συχνά αυτό. Σας λέω χωρίς δεύτερη σκέψη ότι θα μοιραζόμουν με οποιονδήποτε από τους συμπαίκτες μου το δωμάτιο του ξενοδοχείου.

Δεν υπάρχει παίκτης που θα λειτουργούσε εγωιστικά και θα έβαζε το προσωπικό του συμφέρον πάνω από την ομάδα. Προσέξτε τι συμβαίνει στη διάρκεια των αγώνων. Πιο πολύ χαιρόμαστε για την επιτυχημένη ενέργεια του συμπαίκτη μας, παρά για τη δική μας. Είμαστε ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης κι αυτό φάνηκε και στα κρίσιμα ματς του Κυπέλλου».

Μετά το κύπελλο, πόσο ψηλά μπαίνει ο πήχυς για τον ΠΑΟΚ; Είναι ρεαλιστική η προσδοκία κατάκτησης και του πρωταθλήματος;

«Η κατάκτηση του κυπέλλου ήταν μία πολύ σημαντική στιγμή για όλους μας. Μπορεί στο ξεκίνημα της σεζόν να μην θεωρούμασταν φαβορί για τη διεκδίκηση τίτλων, αλλά εμείς ξέραμε ποιες είναι οι δυνατότητές μας και πιστεύαμε ότι η ομάδα θα είναι ανταγωνιστική.

Το κύπελλο δεν καλύπτει πάντως τις φιλοδοξίες μας. Δεν σταματάμε εδώ. Δεν θα αρκεστούμε στην κατάκτησή του. Θέλουμε να πάρουμε και το πρωτάθλημα και πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Έχουμε τον χρόνο που απαιτείται ώστε να ξεκουραστούμε και να εμφανιστούμε πανέτοιμοι στους τελικούς. Δεν υποτιμώ το πλεονέκτημα της έδρας αλλά δεν νομίζω ότι είναι καθοριστικό. Δεν είναι η έδρα αυτή που θα καθορίσει το τελικό αποτέλεσμα.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν έχουμε ανάγκη τη βοήθεια του δικού μας κόσμου, στο Παλατάκι. Κάθε κραυγή, κάθε σύνθημα, είναι μία ώθηση στην ομάδα να παίξει καλύτερα και να φτάσει πιο κοντά στον στόχο. Τα παιχνίδια θα είναι δύσκολα. Το ότι νικήσαμε τον Ολυμπιακό στον τελικό του κυπέλλου δεν προεξοφλεί την επικράτησή μας και στο πρωτάθλημα. Οι τελικοί του πρωταθλήματος είναι μία τελείως διαφορετική υπόθεση.

Παίζουμε πολύ καλό βόλεϊ αλλά δεν θέλουμε να καταγραφούμε απλώς και μόνον ως μία ομάδα που προσφέρει θέαμα. Μπορεί να λέμε ότι στη ζωή μετρά περισσότερο το ταξίδι και όχι τόσο ο τελικός προορισμός, αλλά στον αθλητισμό τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι νίκες και οι τίτλοι γράφουν το όνομά σου στην ιστορία».

Σας έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο σας υποδέχθηκε ο κόσμος στο ματς της Τούμπας με την ΑΕΚ;

«Αυτό που ζήσαμε στην Τούμπα, στον αγώνα με την ΑΕΚ, ήταν υπέροχο. Για να πω την αλήθεια δεν περίμενα μία τόσο ενθουσιώδη υποδοχή. Ήταν μία ευχάριστη έκπληξη ότι πολλοί φίλαθλοι ήξεραν ποιος είμαι και με φώναζαν με το όνομά του. Στο χέρι μας είναι να φέρουμε αυτόν τον κόσμο στο γήπεδο. Να του δώσουμε κίνητρο να παρακολουθήσει βόλεϊ και να γεμίσει το Παλατάκι.

Δεν τρέφω, βέβαια, αυταπάτες. Ξέρω ότι αν κάποιος έχει να επιλέξει ανάμεσα σε ένα ματς του ποδοσφαιρικού Champions League και έναν ευρωπαϊκό αγώνα βόλεϊ, πιθανότατα θα διαλέξει το ποδόσφαιρο. Αυτό δεν ισχύει μόνον στην Ελλάδα, αλλά παντού. Ο κόσμος έχει δείξει όμως ότι εκτιμά την προσπάθειά μας και αν εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, θα τον έχουμε κοντά μας».

Στον τελικό του Κυπέλλου ήσουν ο κορυφαίος. Πώς βλέπεις την εξέλιξη της καριέρας σου; Η μεταγραφή στο εξωτερικό είναι μέσα στις φιλοδοξίες σου;

«Μέσα από την Εθνική ομάδα έχω διαπιστώσει πόσο όμορφη εμπειρία είναι να παίζεις κόντρα σε μεγάλους αθλητές από χώρες με σπουδαία παράδοση στο βόλεϊ. Θα ήθελα λοιπόν, κάποια στιγμή, να ζήσω την εμπειρία της συμμετοχής σε ένα σημαντικό πρωτάθλημα του εξωτερικού.

Αυτός όμως είναι ένας μακρινός στόχος. Δεν είναι κάτι που με απασχολεί σε αυτήν τη φάση. Για μένα υπάρχει τώρα μόνον ο ΠΑΟΚ και θέλω να συμβάλω ώστε η ομάδα να πετύχει όλους τους στόχους της. Είναι πολύ έντονο το δέσιμο που αισθάνομαι με αυτόν τον σύλλογο. Από την πρώτη στιγμή όλοι οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ και ο κόσμος της ομάδας, με υποδέχτηκαν ως δικό τους παιδί. Δεν θα μπορούσα να έχω κάνει καλύτερη επιλογή και αισθάνομαι περήφανος που φορώ αυτήν τη φανέλα».

Σε λιγότερο από δύο μήνες έχουμε βουλευτικές εκλογές. Είσαι πολιτικοποιημένος; Θα πας να ψηφίσεις;

«Φυσικά και θα πάω να ψηφίσω. Καταλαβαίνω ότι πολύς κόσμος, κυρίως νέοι άνθρωποι, αισθάνονται απογοήτευση και έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η συμμετοχή στις εκλογές είναι λίγο πολύ μάταιη, αφού τίποτα δεν αλλάζει. Αν και αντιλαμβάνομαι τους λόγους που προκαλούν την απογοήτευση, δεν συμμερίζομαι την αίσθηση ματαιότητας που οδηγεί στην αποχή.

Για να γίνει μία μεγάλη αλλαγή πρέπει πρώτα να γίνουν πολλές μικρότερες και η ψήφος του καθενός μας μπορεί να φέρει μία μικρή αλλαγή στα πράγματα. Πιστεύω πως όλοι οι πολίτες, προφανώς και οι νέοι, οι άνθρωποι της δικής μου γενιάς, πρέπει να συμμετάσχουν στις εκλογές του Μαΐου. Η αποχή άλλωστε μπορεί να ερμηνευθεί και ως συνενοχή, αφού δεν προσπαθείς καν να αλλάξεις τα πράγματα προς μία καλύτερη κατεύθυνση. Μπορεί να μην υπάρχουν τέλειες λύσεις αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μένουμε αμέτοχοι. Ο καθένας από μας πρέπει να σκεφτεί και να επιλέξει όχι το ιδανικό, αλλά αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στις ιδέες του, αυτό που είναι πιο συμβατό με τις απόψεις και την οπτική του.

Πριν από αρκετά χρόνια, σε πολύ νεαρή ηλικία, είχα κατέβει και σε μία διαδήλωση. Ήμουν τόσο μικρός που δεν θυμάμαι καν για ποιο θέμα διαδηλώναμε. Τώρα πια δεν πολυπιστεύω στις διαδηλώσεις, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποιοι θα προσπαθήσουν να προκαλέσουν επεισόδια. Δεν θα ρίσκαρα τη σωματική μου ακεραιότητα και την καριέρα μου για τη συμμετοχή σε διαδηλώσεις που σχεδόν πάντα επισκιάζονται από τη βία, τις καταστροφές και τα επεισόδια με την Αστυνομία. Το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε στα χέρια μας είναι η ψήφος και πρέπει να το αξιοποιήσουμε».

Η τραγωδία στα Τέμπη άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπεις τα πράγματα; Σε έκανε, για παράδειγμα, να αναρωτηθείς αν ένας νέος άνθρωπος, όπως εσύ, αξίζει να ζει στην Ελλάδα;

«Καταρχάς θέλω να εκφράσω τα συλλυπητήριά μου στους οικείους των ανθρώπων που χάθηκαν. Είναι τραγικό αυτό που συνέβη. Αυτό το τρένο το έχω πάρει κι εγώ πολλές φορές για να πάω στην Αθήνα ή στην Πάτρα, προκειμένου να επισκεφτώ την αδελφή μου και τους γονείς μου. Θα μπορούσα να είμαι κι εγώ σε αυτό το τρένο, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι βέβαιος ότι τα μέσα ενημέρωσης μάς βοηθούν να μάθουμε όλη την αλήθεια σχετικά με τα αίτια του δυστυχήματος. Άλλος καταλογίζει την ευθύνη στη σημερινή κυβέρνηση, άλλος μιλά για διαχρονικά λάθη. Δεν είναι εύκολο να καταλήξεις σε ένα ασφαλές συμπέρασμα για το τι ακριβώς έγινε και ποιος φέρει τη βασική ευθύνη.

Πάντως, αγαπώ πολύ την Ελλάδα και είμαι περήφανος για την καταγωγή μου. Αυτό δεν αλλάζει ό,τι κι αν συμβεί. Δεν θα σκεφτόμουν λοιπόν να εγκαταλείψω τη χώρα μου. Το ζητούμενο είναι κάνουμε όλοι ό,τι περνά από το χέρι μας ώστε να βελτιώσουμε τα πράγματα εδώ, στην Ελλάδα».

* Δημοσιεύτηκε στη «Μακεδονία της Κυριακής» στις 9/4/2023