Του Αλέξη Τσίπρα 

Προέδρου ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, τέως πρωθυπουργού

Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου αποτελούν ένα κρίσιμο ορόσημο για την πορεία της χώρας. Οι πολίτες καλούνται να αποφασίσουν το πώς φαντάζονται και θέλουν την πορεία των πραγμάτων τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Και αυτή τη στιγμή, ρεαλιστικά, υπάρχουν δύο προτάσεις που απηχούν δύο ανταγωνιστικά σχέδια για το μέλλον. 

Δεν πρόκειται για διαφορετικές εκδοχές διαχείρισης, αλλά για δύο διαφορετικούς τρόπους ανάλυσης και σχεδιασμού πάνω στο κρίσιμο ζήτημα της οικονομικής βιωσιμότητας και της αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας μας. 

Κατά συνέπεια, στις 25 Ιουνίου δεν διαλέγουμε απλώς ποιος θα κερδίσει και ποιος θα χάσει. Επιλέγουμε με κριτήριο το πώς θέλουμε να είναι η ζωή μας.

Η πρώτη πρόταση είναι της Νέας Δημοκρατίας, η οποία υπόσχεται συνέχιση της πολιτικής που γνωρίσαμε ανάμεσα στο 2019 και το 2023. 

Είναι μία πολιτική που συνοψίζεται στη λογική της «φτηνής ανάπτυξης». Το μέλλον δηλαδή της χώρας μας ταυτίζεται με την υποβάθμιση της εργασίας, την άρση των περιβαλλοντικών κανόνων, τη μονοσήμαντη επένδυση στην παροχή υπηρεσιών. 

Είναι ένα μοντέλο που ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης το χαρακτήρισε, εύστοχα, «κερδοσκοπικού οπορτουνισμού». 

Αυτή τη στιγμή, οι ξένες επενδύσεις στη χώρα μας δεν έχουν το χαρακτήρα μίας στρατηγικής επιλογής που δίνει ώθηση στην ελληνική οικονομία. 

Αντίθετα, πρόκειται για ένα πλέγμα εξαγοράς και ιδιωτικοποιήσεων, εκποίησης περιουσιών και άναρχης τουριστικής ανάπτυξης, που μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα. 

Πληρώσαμε ακριβά στο παρελθόν την ψευδεπίγραφη ανάπτυξη. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εκκινεί από το σημείο αυτό. Μία χώρα με τις εμπειρίες της Ελλάδας, που έχει περάσει μέσα από τις μυλόπετρες της κρίσης, οφείλει να σχεδιάσει το μέλλον της με γνώμονα τη θωράκιση και την ουσιαστική και βιώσιμη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. 

Εμάς δεν μας αρκεί η «φτηνή ανάπτυξη». Όχι μόνο γιατί έχει βαρύτατο κοινωνικό κόστος -όπως φανερώνει για παράδειγμα η έκρηξη του ιδιωτικού χρέους- αλλά γιατί ταυτόχρονα είναι ένα αναποτελεσματικό μοντέλο, που αναπαράγει τις στρεβλώσεις και τις παθογένειες του παρελθόντος. 

Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι, πάνω από όλα, η δομή του παραγωγικού της μοντέλου: μια οικονομία με σοβαρά δομικά προβλήματα που αναπαράγεται μέσα από την κρατική ενίσχυση συγκεκριμένων ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων, ενώ την ίδια στιγμή συρρικνώνεται ο πρωτογενής και ο δευτερογενής της τομέας. Στόχος μας λοιπόν, είναι ένα αναπτυξιακό άλμα. Και ποσοτικό, αλλά πρωτίστως ποιοτικό. 

Εμείς θέλουμε το 2027 η Ελλάδα να είναι μια χώρα που θα είναι σε πορεία παραγωγικής ανασυγκρότησης. Μία χώρα στην οποία θα μπορείς να ζεις καλύτερα.

Αυτή είναι μία πραγματική δυνατότητα. Η χώρα μας διαθέτει από ευρωπαϊκούς πόρους σημαντικά χρηματοδοτικά εργαλεία ύψους 70 δισεκατομμυρίων ευρώ. Στις 25 Ιουνίου θα πρέπει να αποφασίσουμε. Η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποίησε τους ευρωπαϊκούς πόρους -σε συνθήκες δημοσιονομικής χαλαρότητας- για την επιδότηση της ακρίβειας και της κερδοσκοπίας. 

Το δημόσιο χρήμα μοιράστηκε φαινομενικά στους πολίτες, αλλά στην πραγματικότητα συντήρησε τον πληθωρισμό σε υψηλά επίπεδα και κυρίως τροφοδότησε τα υπερκέρδη των εταιριών στην ενέργεια. Αν επικρατήσει στις εκλογές, ας μην έχουμε καμία αμφιβολία. 

Οι ευρωπαϊκοί πόροι, η ιστορική ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης, θα σκορπίσουν στους ανέμους των προκλητικών απευθείας αναθέσεων και της κρατικής επιχορήγησης μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. 

Η χώρα μας το 2027 θα είναι πιο ανίσχυρη στον διεθνή ανταγωνισμό, πιο ευάλωτη στις παγκόσμιες κρίσεις, πιο υποθηκευμένη έναντι του μέλλοντος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εκτός από το αυτονόητο και το κοινωνικά αναγκαίο -την φορολόγηση για παράδειγμα των υπερκερδών στην ενέργεια- έχει καταθέσει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που μετατρέπουν τα κοινοτικά κονδύλια σε εργαλείο ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. 

Στο έδαφος αυτό, προτείναμε επτά συγκεκριμένα βήματα, που έχουν στο επίκεντρό τους έναν νέο ρόλο για το κράτος και τις δημόσιες πολιτικές. Σε επαφή με τη σύγχρονη παγκόσμια συζήτηση, που μετά την εμπειρία της πανδημίας αναζητεί ένα κράτος-στρατηγό που σχεδιάζει, παρεμβαίνει και υλοποιεί, τα επτά αυτά βήματα εκκινούν από την ανασυγκρότηση του παραγωγικού μοντέλου και την ενίσχυση του εισοδήματος των πολιτών και απολήγουν στη θωράκιση των δημόσιων υποδομών (με έμφαση στην υγεία και την παιδεία) και την κοινωνική ασφάλεια για όλους σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας.

Αυτός είναι ο δρόμος για μία δίκαιη κοινωνία. Μία χώρα και μία κοινωνία που θα καταπολεμά τις ανισότητες, θα αυξάνει τον παραγόμενο πλούτο και θα έχει έγνοια αυτός να διαμοιράζεται δίκαια μεταξύ των πολιτών. 

Μία χώρα που θα παράγει και θα εξάγει. 

Μία χώρα που θα επενδύει στην αναγέννηση της αγροτικής παραγωγής και θα δίνει κίνητρα για παραγωγικές επενδύσεις που θα συμβάλλουν στην κοινωνική ευημερία. 

Μία χώρα στην οποία το κράτος θα είναι σύμμαχος του πολίτη στην καθημερινή του προσπάθεια για πρόοδο και ευημερία. Μία χώρα με κανόνες που θα ισχύουν για όλους. 

Μία χώρα που θα νοιάζεται για τους ανθρώπους της. Αυτή μπορεί να είναι η χώρα μας. Αρκεί να το αποφασίσουμε όλοι μαζί. Και το πρώτο βήμα, είναι η επιλογή μας στις 25 Ιουνίου. 

Σας καλώ να στηρίξετε το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. 

Σας καλώ να δώσετε, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές και πολιτικές σας καταβολές ή προτιμήσεις, τη μάχη για μία δίκαιη κοινωνία με ευημερία για όλους.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 18.06.2023