Γεννήθηκε στη Χαλκιδική και μεγάλωσε στην πόλη της Θεσσαλονίκης η επαγγελματίας executive chef Στέλλα Σπανού. Η ίδια όμως μαζί με τους γονείς της επισκέπτονταν πολύ συχνά τον τόπο καταγωγής τους την Ορμύλια για να περάσουν ένα όμορφο Σαββατοκύριακο, ξέγνοιαστα καλοκαίρια, γιορτές και αργίες.
Εκεί στο σπίτι τους στο χωριό, όπως αναφέρει το Xalikidikipolitiki.com η μικρή τότε Στέλλα Σπανού παρακολουθούσε σε κάθε ευκαιρία την γιαγιά της να μαγειρεύει και να δημιουργεί στη κουζίνα εκλεκτά εδέσματα. Ήταν τότε που η Στέλλα ένιωσε το πρώτο της χτυποκάρδι για την γαστρονομία και θαυμασμό για τα αρώματα και τις γεύσεις που μπορεί να σου ξυπνήσει ακόμη και ένα απλό, καθημερινό, κυρίως όμως παραδοσιακό φαγητό από τα χέρια της πολυαγαπημένης της γιαγιάς. Ο παππούς της στο χωριό ήταν ψαράς και η γαστρονομία είχε πάντα σημαντική θέση στην οικογένειά τους.
Τα γιορτινά, ακόμη και τα κυριακάτικα τραπέζια τους είχαν διάρκεια και συνοχή βάσει εκλεκτών εδεσμάτων, έτσι πάντα έδινε ιδιαίτερη σημασία στη γεύση και την ποιότητα του φαγητού, ενώ παρατηρούσε με απόλυτη προσοχή τη γιαγιά της και τα υλικά που χρησιμοποιούσε τότε εκείνη για να τους μαγειρέψει. Ακόμα και σήμερα θεωρεί το φαγητό σημαντικό κομμάτι της διασκέδασής μας.
«Το φαγητό ήταν πάντα σημείο αναφοράς της οικογένειας και της ζωής μου από τότε που με θυμάμαι. Πάντα μαζευόμασταν σε οικογενειακά τραπέζια -ειδικά στο χωριό- και εκεί όλα ήταν προσεγμένα έως την παραμικρή λεπτομέρεια. Έδινα σημασία ακόμη και στα πιο απλά πράγματα. Για να καταλάβετε χαιρόμουν κάθε φορά που ο παππούς μου έπιανε στα δίχτυα του φρέσκα ψάρια και τα έφερνε στο σπίτι. Παρατηρούσα τη γιαγιά μου πως τα μαγείρευε, τα υλικά που χρησιμοποιούσε και εντυπωσιαζόμουν. Στο χωριό κυριαρχούσε η απλότητα στο πιάτο και στην πρωτη ύλη.
Και ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που όλα τα πιάτα της γιαγιάς έβγαιναν πεντανόστιμα», αναφέρει η Χαλκιδικιώτισσα σεφ Στέλλα Σπανού για τις παιδικές της μνήμες από το χωριό της την Ορμύλια και την απαρχή της αγάπης της και τον ενδιαφέρον της για το μαγικό κόσμο της γαστρονομίας.
«Στην οικογένειά μου αγαπούσαμε το καλό φαγητό»
Κάθε φορά που ερχόταν στην Χαλκιδική στον τόπο καταγωγής της, η Στέλλα Σπανού φρόντιζε να έχει άμεση επαφή με τη φύση και τη δημιουργία. Μάζευε χόρτα, μύδια, αχινούς, ξεχώριζε το εκλεκτό ελαιόλαδο του τόπου της, το μέλι και τις ελιές του. Ήταν τότε που καταλάβαινε πραγματικά ότι αυτός ο τόπος, η Χαλκιδική είχε πολλά να προσφέρει στην παράδοση και τη γαστρονομία:
«Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που γεννήθηκα στη Χαλκιδική, έναν έφορο τόπο γεμάτο αγροκτήματα όπου καλλιεργούν οπωροκηπευτικά, ένα τόπο που περιβρέχεται από θάλασσα, ένα πραγματικό ψαρότοπο. Η αφθονία των γεύσεων, τα πολλά τοπικά-παραδοσιακά προϊόντα διαμόρφωσαν τον ουρανίσκο μου. Στην οικογένεια μου όλοι αγαπούσαν το καλό φαγητό και μου μετέδωσαν την αγάπη τους για αυτό. Αυτό ήταν που με ώθησε και στη πραγματικότητα να σκεφτώ πολύ σοβαρά πως ήθελε να γίνω τελικά μαγείρισσα», ομολογεί η ίδια.
Η γνωστή πλέον και πολυτάλαντη σεφ έχει κρατήσει σαν φυλαχτό εκείνα τα αγαπημένα πιάτα της γιαγιάς της που της θυμίζουν έντονα την παιδική της ηλικία και τα ξέγνοιαστα-ανέμελα χρόνια στο χωριό της:
«Το φαγητό που μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία είναι το μοσχαράκι το κοκκινιστό με γαρύφαλο και τηγανίτες πατάτες. Η γιαγιά μου ήταν καταπληκτική μαγείρισσα και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό πιάτο που θυμάμαι από μικρή να το φτιάχνει και το οποίο με ακολουθεί ακόμα. Θυμάμαι έντονα το παραδοσιακό ψήμα του Πάσχα με το κατσικάκι, τα παστά του παππού μου, τον μπακαλιάρο με τις σταφίδες, αλλά και τα ψάρια, τα φρέσκα ψάρια που τηγάνιζε η γιαγιά μου με αγάπη και με εκλεκτό ντόπιο ελαιόλαδο», εξιστορεί η κυρία Σπανού η οποία παρέμεινε προσηλωμένη και ανθεκτική στις τοπικές και παραδοσιακές μεθόδους μαγειρικής.
Η ίδια απόφοιτος της σχολής τουριστικών επιχειρήσεων και εργαζόμενη στον τουριστικό κλάδο αποφάσισε και έχοντας μετακομίσει στην πόλη της Ξάνθης πως οι σπουδές στη μαγειρική ήταν μονόδρομος.
Έτσι ξεκίνησε ένα μαγικό ταξίδι στη γαστρονομία που κρατά πλέον 20 χρόνια και απ ότι φαίνεται στο βλέμμα της σεφ είναι το πάθος της:
«Αφού εργάστηκα στον τουριστικό τομέα , ύστερα από πολλά χρόνια με κέρδισε το πάθος για τη δημιουργία των γεύσεων. Σπούδασα μαγειρική και ενεργά, μετά το πέρας των σπουδών μου ασχολήθηκα με έντονο ζήλο πάνω στον τομέα αυτό. Οι σπουδές μου στον τουριστικό κλάδο μπήκαν αυτόματα σε δεύτερη μοίρα αφού η δημιουργία και η καλλιτεχνία με ακολουθούσαν από τότε … από την παιδική μου ηλικία», λέει