Δεν υπάρχει τρόπος να αγνοήσεις τη στατιστική στο ποδόσφαιρο. Το Σάββατο στο Χαριλάου στον αγώνα με το Βόλο, ο Άρης είχε δύο σουτ από την περιοχή του αντιπάλου σε ένα σύνολο 15 τελικών προσπαθειών. Τα ίδια ακριβώς, δύο σουτ από την περιοχή του αντιπάλου, είχε και ο Βόλος.
Οι αριθμοί
Η ομάδα της Θεσσαλονίκης δοκίμασε δέκα σουτ εκτός περιοχής και μόνο ένα, με τη μπάλα στατική, βρήκε το στόχο.
Ο Άρης έκανε 45 λάθη, έξι παραπάνω από τον αντίπαλό του. Στο Χαριλάου περισσότερα έκανε μόνο απέναντι στον Ολυμπιακό, που όμως άσκησε πίεση κατά διαστήματα.
Εκτός έδρας τα ξεπέρασε μόνο στην Τούμπα, αλλά με τον ΠΑΟΚ να κάνει αρκετά ακόμη περισσότερα.
Δέχτηκε από το Βόλο που τον περίμενε έξω από την περιοχή 45 κλεψίματα, ενώ έκανε μόνο 25 ανακτήσεις κατοχής.
Δεχόμενος ένα γκολ από ένα τριπλό λάθος, μια πάσα πάνω σε αντίπαλο στο δικό του μισό, κάλυψη του πρώτου αντιπάλου που υποδέχτηκε τη μπάλα στην περιοχή του και αποτυχία σε δύο χρόνους να απομακρύνει πριν και μετά το πρώτο σουτ, ηττήθηκε μπροστά σε 20.000 κόσμο, μένοντας με τα παράπονα για τις διαιτητικές αποφάσεις που έπαιξαν για άλλη μια φορά σημαντικό ρόλο.
Τα διαιτητικά λάθη
Δεν παραγνωρίζουμε ότι:
α) Σ' ένα ματς που ο γηπεδούχος έχει την ευκαιρία να ισοφαρίσει αμέσως μόλις δεχτεί γκολ, η λογική εξέλιξη του αγώνα μετά από ενδεχόμενη ευτυχή κατάληξη του πέναλτι, είναι η κυριαρχία της ποιοτικότερης ομάδας που παίζει μπροστά στο κοινό της σε γεμάτο γήπεδο.
β) Η φάση μοιάζει με ένα ακόμη μήνυμα: Η αρχιτεκτονική του πρωταθλήματος που διανύουμε, θα δεχτεί ανεπανόρθωτη ρωγμή αν ο πέμπτος σε προϋπολογισμό έχει θέση στην τετράδα. Το «ίδιο» χέρι, δόθηκε πέναλτι στο ίδιο γήπεδο, λίγα χρόνια νωρίτερα, σε βάρος του Άρη.
γ) Αντίστοιχα, μια ακύρωση γκολ σε βάρος του γηπεδούχου το Σάββατο με τα κριτήρια της «επαφής» (κατά τον Λανουά) της ακύρωσης του γκολ που πέτυχε και δεν μέτρησε την αμέσως προηγούμενη αγωνιστική στο Αγρίνιο, επίσης θα επιδράσει υπέρ του αγωνιστικά ποιοτικότερου.
δ) Εν τέλει, έστω και στο φινάλε ενός ματς που «στραβώνει», ένα πέναλτι (σε δύο χρόνους) στον πρώτο σκόρερ της λίγκας, στη χειρότερη περίπτωση θα μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες για ισοφάριση και ίσως στην τελική ευθεία, με την ώθηση της κερκίδας, φέρει και προϋποθέσεις για ολική ανατροπή.
Πάρα πολλά για να είναι συμπτώσεις...
Αρκετά «δεν» και θολά μηνύματα
Ο Άρης, όμως, το Σάββατο επέτρεψε να συμβούν όλα αυτά όσο κι αν δεν ευθύνεται για το ότι συνέβησαν.
Πριν ξεκινήσει ο αγώνας: Ο πρώτος της βαθμολογίας, υποδέχεται το Βόλο στο Χαριλάου και έχει τουλάχιστον 20 χιλιάδες κόσμο στις κερκίδες. Περιμένει κανείς ότι ειδικά στο πρώτο 15λεπτο - 20λεπτο, θα είναι αφόρητα πιεστικός. Δεν ήταν.
Αποδείχτηκε ότι δεν ήταν και ψυχολογικά έτοιμος να παίξει ένα τέτοιο ματς, στην πραγματικότητα πολύ κρισιμότερο από όσο περιέγραφε η βαθμολογική θέση του αντιπάλου. Είτε ήταν αγχωμένος, είτε υποτίμησε τον αντίπαλο και εξεπλάγη από την εξέλιξη, ακριβώς το ίδιο κάνει.
Μετά από διακοπή για εθνικές ομάδες, έδειξε χαμηλές εντάσεις, δε βρηκε σχεδόν καθόλου ρυθμό, δεν έπεισε σε κανένα σημείο ότι θα βρει το μομέντουμ να κάνει την ανατροπή.
Δεν είχε φρεσκάδα εμφανίζοντας αργή ανάπτυξη και έλλειψη ιδεών, επιμένοντας να αποτυγχάνει να φτάσει απέναντι από την εστία επιτιθέμενος με πολύ λιγότερους από όσους αμύνονταν επί 90 λεπτά και με δεύτερη επιλογή, την πιο προβλέψιμη εναλλακτική, να φέρει τη μπάλα από το πλάι στην περιοχή.
Μόνο που με πέντε και έξι αμυνόμενους σε παράταξη, το να φτάσει αυτή στον Μορόν που περίμενε συνήθως στο δεύτερο δοκάρι ήταν απίθανο, έπρεπε να περάσει πρώτα από το μισό τουλάχιστον Βόλο...
Δεν ελήφθησαν και «ρίσκα». Ένας ακόμη παίκτης στον άξονα αντί ενός ακραίου αμυντικού, για παράδειγμα, μήπως και έτσι δημιουργούσε η ομάδα της Θεσσαλονίκης την αριθμητική υπεροχή που της χρειαζόταν σε συγκεκριμένες στιγμές, στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Το ίδιο το αρχικό σχήμα και η διαχείριση στην εξέλιξη του ματς εξέπεμψε θολό μήνυμα: Εκτός για πειθαρχικό παράπτωμα συνήθως σημαίνει... εκτός αγώνα. Αν η επιλογή είναι άλλη, τότε ένας παίκτης που αποδεδειγμένα και μετρήσιμα δίνει ισχύ στην προώθηση του παιχνιδιού, κερδίζοντας μπάλες και προσφέροντας μέτρα στο γήπεδο, μάλλον πρέπει να παίξει και η κουβέντα για το λάθος του, να γίνει μετά τον αγώνα.
Το ίδιο θολό μήνυμα, της πίεσης του αποτελέσματος σε αγώνα που στραβώνει δίνει και η αντικατάσταση Γκαρθία, του πιο ικανού στο ατομικό επίπεδο μέσου, πολύ δε περισσότερο όταν αυτό γίνεται για να δημιουργηθεί χώρος για τον Σαμόρα, που ούτε ρόλο στην ομάδα έχει κερδίσει, ούτε φυσικά ρυθμό απέκτησε ποτέ.
Ο Άρης όφειλε νε περιμένει ότι στο κατάμεστο Χαριλάου ο Βόλος θα κάνει το μόνο που θα του άφηνε ελπίδες: Διπλή ζώνη άμυνας σχεδόν στο όριο της περιοχής, μαρκάρισμα με προσαρμογές στους κινητήριους μοχλούς του άξονα και τον επιθετικό και προσπάθεια για μεταβάσεις αν έβρισκε ευκαιρία από αξιοποιήσιμο λάθος. Τα έκανε όλα.
Ο Άρης δε βελτίωσε και πάλι την επιδραστική συμμετοχή των ακραίων του (μπακ και εξτρέμ) στο αντίπαλο μισό, δεν είχε -και φαίνεται ότι χωρίς το Φαμπιάνο δύσκολα μπορεί να περιμένει- βοήθεια από έναν στόπερ στη μεσαία γραμμή στην ανάπτυξη του, δεν βρήκε τίποτα από τις λίγες στημένες σε καλές θέσεις μπάλες και αφού δεν γινόταν αλλιώς, για άλλη μια φορά, ο τρόπος θα ήταν ατομική ή συνδυαστική ενέργεια, ενός, δύο ή και των τριών Ισπανών του άξονα.
Στην ίδια αγωνιστική: Ο γηπεδούχος Ολυμπιακός έβαλε την κερκίδα στην εξίσωση από το πρώτο λεπτό και πίεσε την ΑΕΚ (που έχει θέματα στη διαχείριση του υπερφορτωμένου μεσοεπιθετικά ρόστερ της) στα όρια της περιοχής της. Και μπορεί να φωτίζεται το χατ τρικ του Ελ Κααμπί, αλλά και ένας γουίνγκερ (Ζέλσον) σκόραρε και ένας ακραίος (Ροντινέι) έδωσε έτοιμο γκολ στον φορ.
Ο ΠΑΟΚ γύρισε ματς στην Τρίπολη με μπροστάρηδες δυο ακραίους αμυντικούς του.
Ο Παναθηναϊκός πέρασε από το Αγρίνιο με τον αμυντικό του χαφ να σκοράρει μέσα από το σημείο του πέναλτι, στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων.
Ο Άρης δεν βρήκε μια τέτοια λύση σε ένα γήπεδο που γέμισε, έκανε κάθε προσπάθεια να τον βοηθήσει και περίμενε ένα έναυσμα για να εκραγεί υπέρ του.
Επιστροφή στις εργοστασιακές ρυθμίσεις
Το Σάββατο κλείνει ο πρώτος γύρος στη Νέα Φιλαδέλφεια, σε μια ιδιαίτερη συγκυρία συνεχόμενων αγώνων ανάμεσα στους δύο αντιπάλους, με την ΑΕΚ προερχόμενη από βαριά ήττα.
Σε όλα τα ντέρμπι μέχρι σήμερα, εκτός από το ότι υπήρξαν χώροι κι αυτό επιτρέπει το στιλ παιχνιδιού με το οποίο προχωρά ο Άρης, η ίδια η ομάδα της Θεσσαλονίκης με απόδοση και αποτελέσματα δείχνει οτι παρουσιάζεται καλύτερα προετοιμασμένη, είτε στο ψυχολογικό κομμάτι, είτε ακόμη και σε αυτό το «διάβασμα» του παιχνιδιού του αντιπάλου της.
Μια επιστροφή στις καλές εμφανίσεις και στα θετικά αποτελέσματα θα μαζέψει λίγο τις βαθμολογικές απώλειες και θα μαλακώσει την... τσατίλα της πτώσης από την κορυφή. Σε κάθε περίπτωση, το πρωτάθλημα έχει δρόμο ακόμη, ο Άρης το πρώτο που χρειάζεται είναι να βρουν όλοι στις τάξεις του, τις... εργοστασιακές ρυθμίσεις. Τις σταθερές που συνέβαλαν στο να βρεθεί στην κορυφή και εφόσον το κάνει θα είναι άμεσα ανταγωνιστικός.