Με αφορμή την 90η γέννηση του σκηνοθέτη, το Φεστιβάλ ιχνηλατεί μια συναρπαστική διαδρομή μιας φιλμογραφίας που ξεκίνησε με μεγάλο θαυμασμό και συνεχίστηκε με πολλές διακυμάνσεις.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος προβλήθηκε χθες, Δευτέρα, η «Παρένθεση» (1966), μια μεταβατική ταινία, όπως χαρακτηρίστηκε, σε σενάριο Γιώργου Κιτσόπουλου και μουσική Νίκου Μαμαγκάκη.
Την προβολή ακολούθησε συζήτηση με την Παναγιώτα Μήνη, αναπληρώτρια καθηγήτρια της σχολής Κινηματογράφου του Πανεπιστημίου Κρήτης και την σημαντικότερη, και μοναδική όπως πρόσθεσε η ίδια, ερευνήτρια του έργου του σκηνοθέτη.
Πριν την συζήτηση όμως, οι θεατές έλαβαν χαιρετισμό από τους πρωταγωνιστές της ταινίας, Αλεξάνδρας Λαδικού και Άγγελου Αντωνόπουλου. Η πρώτη, αν και σκόπευε να παραστεί στην εκδήλωση, τελικά δεν τα κατάφερε και αντ' αυτού αποφάσισε να κάνει στο κοινό μια... έκπληξη. Όπως είπε ο συντονιστής προγράμματος Γιάννης Παλαβός που παρουσίασε την εκδήλωση, η 90χρονη ηθοποιός ζήτησε να μοιραστεί στους θεατές μια κόλλα Α4 με μια επιστολή που είχε στείλει η ίδια στον Τάκη Κανελλόπουλο το 1997. Μάλιστα ζήτησε να διαβαστούν εκ μέρους της, στο μικρόφωνο, οι δύο τελευταίες παράγραφοι.
Η επιστολή της Αλεξάνδρας Λαδικού στον Τάκη Κανελλόπουλο
Ο Άγγελος Αντωνόπουλος, με τη σειρά του, εμφανίστηκε στο κοινό με ένα μαγνητοσκοπημένο μήνυμα από το σπίτι του στην Αθήνα, και μίλησε για την σχέση του με τον σκηνοθέτη. Θυμάται ότι η σχέση τους ήταν δημιουργική, ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος, ρομαντικός που ήξερε πολύ καλά τι κάνει. «Είχε πολλή επιμονή στο θέμα του φωτισμού και της ατμόσφαιρας. Χειριζόταν το θέμα με πολλή προσωπική προετοιμασία» είπε χαρακτηριστικά.
Παναγιώτα Μήνη: «Ταινία... πολλών φορών, πολύ εύκολη και πολύ δύσκολή ταυτόχρονα»
Η κ. Μήνη, η οποία αφιέρωσε μια δεκαετία από τη ζωή της στο έργο του σκηνοθέτη και έχει γράψει το βιβλίο «Η κινηματογραφική μορφή του πόνου και της οδυνηρής αναπόλησης. Ο μοντερνισμός του Τάκη Κανελλόπουλου» τόνισε πως ακόμα και τώρα που ξαναείδε την ταινία, για πολλοστή φορά, παρατήρησε νέα στοιχεία.
«Είναι ταινία... πολλών φόρων για να καταλάβεις τα παιχνίδια της μνήμης του χρόνου, του ονείρου και της φαντασίας» εξήγησε η κ. Μήνη. «Η ταινία έχει πολύ ιδιαίτερη αφηγηματική τεχνική. Είναι πολύ απλή και ταυτόχρονα πολύ δύσκολη ταινία. Πρέπει να μπεις στη διαδικασία των αναμνήσεων και των φανταστικών υποθέσεων μιας ανολοκληρωτης αγάπης. Φανταστείτε ότι ο Κανελλόπουλος όταν την έκανε ήταν μόλις 35».
Όπως ανέφερε η κ. Μήνη η «Παρένθεση» αφήνει πίσω της επιδράσεις της Ανατολικής Ευρώπης και υποδηλώνει το πέρασμά του σκηνοθέτη στον δυτικό μοντερνισμό. «Ασχολείται πολύ με τον χρόνο όπως πολλοί σκηνοθέτες της εποχής. Νομίζω συνομιλεί συνειδητά μαζί τους» σημείωσε.
Ακολούθησε εποικοδομητική συζήτηση, κυρίως με φοιτητές της Σχολής Κινηματογράφου του ΑΠΘ, η οποία είχε ως επίκεντρο το κατά πόσο η εν λόγω ταινία μπορεί να «αγγίξει» διαφορετικές ηλικίες και με ποιον τρόπο.
«Επιτέλους, μέσα από το 64ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Τάκης Κανελλόπουλος έρχεται στο προσκήνιο όπως του αξίζε» κατέληξε η κ. Μήνη.
Αναλυτικά οι ταινίες του Τάκη Κανελλόπουλου που προβάλλονται στο Φεστιβάλ εδώ.
Δείτε το πρόγραμμα προβολών του 64ου ΦΚΘ εδώ.