AEI: μαθήματα από το σπίτι;
Θα ήταν ευχής έργο τα πανεπιστήμια να λειτουργήσουν κανονικά, με γεμάτα τα αμφιθέατρα. Αυτό να το ξεχάσουμε. Το ποσοστά των εμβολιασμένων νέων είναι πολύ χαμηλά και δεν επιτρέπουν παρόμοιο τόλμημα, γιατί περί τολμήματος θα επρόκειτο.
Η μία λύση είναι να διεξαχθούν μαθήματα μόνον με εμβολιασμένους φοιτητές. Προκύπτουν όμως μερικά πρακτικά προβλήματα. Ποιοι θα κάνουν τον έλεγχο και την ταυτοποίηση; Διοικητικοί υπάλληλοι; Εξωτερικοί συνεργάτες; Και πώς θα επιβληθούν σε όσους φοιτητές θελήσουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, παρ’ όλο που δεν έχουν εμβολιαστεί; Με την βία; Ή τελικά το μέτρο του ελέγχου θα εκφυλιστεί με σοβαρές υγειονομικές συνέπειες; Είναι δε βέβαιο, πως αυτό το ζήτημα του ελέγχου θα αποτελέσει μια πρώτης τάξεως αφορμή για τους μπαχαλάκηδες να δημιουργήσουν προβλήματα τάξης μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους. Θα επιδιώξουν να καταργήσουν τον νόμο στην πράξη. Γενικώς, αυτή η πρόταση για να παρακολουθήσουν μαθήματα μόνον οι εμβολιασμένοι φοιτητές, πάσχει.
Εξάλλου παρόμοιο ζήτημα τίθεται και για τους διδάσκοντες. Και μεταξύ αυτών υπάρχουν ανεμβολίαστοι. Τι θα γίνει με το μάθημα τους; θα υποστούν κυρώσεις γιατί δεν εμβολιάστηκαν; Και οι υπόλοιποι καθηγητές που για λόγους προσωπικής προφύλαξης επιθυμούν να διδάξουν με μάσκα, θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στην ακαδημαϊκή υποχρέωση τους; Δεν είναι εύκολο να διδάσκεις φορώντας την μάσκα.
Συνεπώς για το υπουργείο Παιδείας η τηλεδιδασκαλία είναι μονόδρομος. Θα αποφευχθούν εντάσεις και πιθανόν και συγκρούσεις. Αυτή η λύση βολεύει τους πάντες πλην των γνωστών ταραξιών. Τους στερεί πεδίον δόξης λαμπρόν.
Μία παράπλευρη συνέπεια είναι η μετάθεση για το μέλλον και της εμφάνισης της πανεπιστημιακής αστυνομίας, ένα θέμα που αναμφίβολα θα προκαλέσει συγκρούσεις μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους. Μόνον με την εξαγγελία της δημιουργίας αυτού του σώματος «βγήκαν μαχαίρια από τα θηκάρια».
Μα μια δεύτερη χρονιά με μαθήματα και εξετάσεις εξ αποστάσεως δεν θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στο επίπεδο των σπουδών; Στις εξετάσεις, μετά βεβαιότητος ναι, θα έχει. Αλλά σε παρόμοιες καταστάσεις κρίσεων υπάρχει ιεράρχηση των λύσεων που υπάρχουν πάνω στο τραπέζι. Το υπουργείο Παιδείας δεν έχει να επιλέξει μεταξύ μιας καλής και μιας λιγότερο καλής λύσης, αλλά μεταξύ μιας κακής και μιας κάκιστης. Το ζητούμενο για την κοινωνία είναι τα πανεπιστήμια να μην γίνουν χώροι υπερμετάδοσης του ιού, καθώς η παραλλαγή της covid είναι πιο επιθετική και συνεπώς πιο επικίνδυνη. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με το χαμηλό δείκτη εμβολιασμού των νέων καθιστά τα ΑΕΙ χώρους υψηλού κινδύνου.
Νομίζω πως το υπουργείο Παιδείας θα αχθεί εκ των πραγμάτων σε αυτήν την λύση. Το ζητούμενο είναι να την προωθήσει έγκαιρα, ώστε αφενός να υπάρξει ο ενδεδειγμένος προγραμματισμός και αφετέρου να αποφευχθούν οι τριβές. Βέβαια, ανοικτό παραμένει ένα ακανθώδες πρόβλημα. Τώρα που επιστρέφουν οι φοιτητές τι θα γίνει με τα πάρτι και τις σχετικές μαζικές εκδηλώσεις μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους; Είναι κάτι που ο πρύτανης μαζί με τις εισαγγελικές αρχές θα πρέπει από τώρα να προγραμματίσουν την αντιμετώπιση του. Γιατί το να μην γίνονται μαθήματα αλλά να γίνονται πάρτι αναπαράγει το πρόβλημα.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 29 Αυγούστου 2021
