Η Ζαρίφα Γκαφάρι η νεότερη γυναίκα δήμαρχος στο Αφγανιστάν ένιωσε τη βία των Ταλιμπάν από παιδί. Γεννήθηκε το 1992 στην Καμπούλ. Ο πατέρας ήταν ο Αμπντούλ Γουασί Γκαφάρι, συνταγματάρχης του Αφγανικού Στρατού και διοικητής στο Σώμα Ειδικών Επιχειρήσεων. Έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των μαχητών, μπροστά στο σπίτι της οικογένειας στην Καμπούλ στις 5 Νοεμβρίου 2020. Η Ζαρίφα το μεγαλύτερο από τα οκτώ αδέλφια της οικογένειας δε φοβήθηκε ποτέ τους Ταλιμπάν, ούτε όταν ήταν παιδί… Εμαθε όμως γρήγορα να τους ξεγελάει και να επιβιώνει. Όταν ήταν τεσσάρων ετών, οι Ταλιμπάν ήρθαν στην εξουσία στο Αφγανιστάν. Μεγαλώνοντας δεν συμβιβάστηκε. Εκοβε τα μαλλιά της κοντά, ντυνόταν με τζιν και μπλουζάκια. Έμαθε όμως να καλύπτεται γρήγορα και να «χάνεται» κάτω από παραδοσιακά ενδύματα των γυναικών του Αφγανιστάν όταν βρισκόταν κοντά στους Ταλιμπάν. Δε σταμάτησε ποτέ τις σπουδές της και τις ολοκλήρωσε στο Πανεπιστήμιο Παντζάμπ, στην Ινδία. Τον Ιούλιο του 2018 έγινε η νεότερη δήμαρχος της πόλης Μαϊντάν Σαχρ στο Αφγανιστάν.
Οι απειλές των τοπικών φυλάρχων δεν την πτόησαν απλά καθυστέρησαν κατά εννιά μληνες την ανάληψη των καθηκόντων της. Την πρώτη της μέρα ως δήμαρχος, μια ομάδα ανδρών της επιτέθηκε, έσπασαν το γραφείο της, την προειδοποίησαν να παραιτηθεί από τη θέση. Αυτή όμως δε λύγισε. Αντιμετώπισε απειλές για θάνατο από τους Ταλιμπάν και το Ισλαμικό Κράτος αλλά και τρεις απόπειρες δολοφονίας της από τις οποίες γλύτωσε την τελευταία στιγμή. Η Ζαρίφα έγινε πρότυπο για πολλές γυναίκες στο Αφγανιστάν και σ΄ όλο τον κόσμο. Οι απόπειρες εναντίον της ,την πείσμωσαν. Μετά τη δολοφονία του πατέρα της, τα έβαλε ανοιχτά με τους Ταλιμπάν. «Είναι οι Ταλιμπάν. Δεν με θέλουν στο Μαϊντάν Σαχρ. Γι 'αυτό σκότωσαν τον μπαμπά μου» έλεγε δημόσια.
Τον Αύγουστο του 2021, με τους Ταλιμπάν να έχουν καταλάβει σχεδόν όλη τη χώρα η Ζαρίφα ανακοίνωσε ότι δεν θα φύγει από τη χώρα. Στις 15 Αυγούστου 2021, μετά την πτώση της Καμπούλ στους Ταλιμπάν, είπε: «Κάθομαι εδώ και περιμένω να έρθουν. Δεν υπάρχει κανείς να βοηθήσει εμένα ή την οικογένειά μου. Απλώς κάθομαι μαζί τους σύζυγος. Και θα έρθουν για ανθρώπους σαν εμένα και θα με σκοτώσουν» είπε. Μετά την ανάληψη της κυβέρνησης του Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν στα μέσα Αυγούστου 2021, έφυγε από τη χώρα, για να γλυτώσει άλλη μια δολοφονική απόπειρα. Εφτασε στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στη Βόννη της Γερμανίας, για να συνεχίσει τον αγώνα της κατά της τυραννίας των Ταλιμπάν.
Μέχρι να βρεθεί ασφαλής όμως μακριά από την Καμπούλ η Ζαρίφα έζησε μια δραματική εβδομάδα. Όλα έδειχναν πως η Καμπούλ θα πέσει αμαχητί στα χέρια των Ταλιμπάν την περασμένη Κυριακή. Η Ζαρίφα Γκαφάριπου έχει επιβιώσει από τρεις απόπειρες δολοφονίας ψάχνει μια σανίδα σωρτηρίας…Η διήγησή της συγκλονίζει. «Περπατώ στην πόλη για τρεις ώρες. Τα μαγαζιά είναι κλειστά. Προσπαθώ να αγοράσω μια βίζα για 450 ευρώ για την Ινδία και αεροπορικά εισιτήρια, περίπου 550 ευρώ» λέει.
Το βράδυ της Δευτέρας, η Ζαρίφα εγκαταλείπει το διαμέρισμά της και κρύβεται με φίλους με τη μητέρα της και τα πέντε αδέλφια της. Οι Ταλιμπάν θέτουν σταδιακά την πόλη υπό τον έλεγχό τους και ξεσπά το χάος.
Το πρωί της Τετάρτης γράφει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «Αυτοί (οι Ταλιμπάν) ήταν εκεί, στο διαμέρισμά μου. Κατέστρεψαν τα πάντα, έβαλαν φωτιά στο σπίτι μας και έκλεψαν το αυτοκίνητό μου. Τώρα με ψάχνουν».
Μετά από δεκάδες συνομιλίες, εκείνη και ο σύζυγός της βρίσκονται στη λίστα εκκένωσης των Γερμανών εκείνο το απόγευμα. Υποτίθεται ότι θα μπορέσουν να φτάσουν στο στρατιωτικό τμήμα του αεροδρομίου της Καμπούλ. Ο δρόμος όμως είναι κλειστός. Οι Ταλιμπάν δεν αφήνουν πλέον τους Αφγανούς να περάσουν. Και ένα απελπισμένο πλήθος συσσωρεύεται ήδη στην είσοδο. Οι δυνάμεις ασφαλείας θέλουν να διώξουν τους ανθρώπους με χειροβομβίδες κρότου λάμψης και προειδοποιητικούς πυροβολισμούς.
Αλλά ξαφνικά τας πράγματα αλλάζουν. Είναι ώρα ισλαμικής προσευχής το απόγευμα. Δύο αυτοκίνητα με υποστηρικτές σταματούν μπροστά στην πόρτα της. Μεταφέρουν τη Ζαρίφα την οικογένειά της μέσω της πόλης στο αεροδρόμιο: «Μας άφησαν να βγούμε κοντά στην πύλη». Δε μπορούν όμως να μπουν… Καλεί έναν φίλο της στην τουρκική πρεσβεία. «Είπε ότι θα μου στείλει ένα αυτοκίνητο». Η συνεννόηση γίνεται. Λίγο αργότερα βρίσκεται στους αποκλεισμένους χώρους του αεροδρομίου. Μετά την απογείωση η αγωνία για τη ζωή της και τη ζωή των δικλων της παίρνει τέλος. «Μόλις τώρα πετάω στο Ισλαμαμπάντ και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη» γράφει…