Δυο μήνες μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαϊδη και τη συγκλονιστική επιστολή που άφησε πίσω του εκφράζοντας την επιθυμία του να δημοπρατηθούν τα μετάλλιά του προκειμένου τα χρήματα να δοθούν σε παιδιά που το έχουν ανάγκη, η σύζυγός του Δώρα Τσαμπάζη προχώρησε σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση.
«Έκλαιγα και ταυτόχρονα αισθανόμουν υπερήφανη για τον άνθρωπο που είχα κοντά μου. Ευχήθηκα να μη χρειαστεί να τη δημοσιεύσω παρόλο που οι ελπίδες μας είχαν εξανεμιστεί. Μου είχε πει αν φύγει να τη δημοσιεύσω…. Το τεράστιο κύμα αγάπης που δεχθήκαμε ήταν που ανακούφισε την ψυχή μας» ανέφερε η Δώρα Τσαμπάζη στην πρώτη της τηλεοπτική συνέντευξη μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη στην εκπομπή “Mega Stories”.
«Το πρώτο μας ραντεβού ήταν από τα κλασικά πρώτα άβολα ραντεβού… Υπήρχε πάρα πολύ χιούμορ και διάδραση… Πολύ γρήγορα καταλάβαμε ότι αυτή η χημεία διπλασιάζεται και πάνω στον μήνα καταλάβαμε ότι θέλουμε να είμαστε μαζί, Σιγά σιγά άφηνε αντικείμενα σπίτι μου μέχρι που ήρθε με μια βαλίτσα και με ρώτησε αν μπορεί να δίνει κι εκείνος χρήματα για το ενοίκιο» εξομολογήθηκε για τη γνωριμία τους και την πρώτη περίοδο της σχέσης τους.
«Η ασθένεια μπορεί να ήρθε όταν γεννιόταν ο γιος μας γιατί τις πρώτες ενοχλήσεις τις είχε όταν ο γιος μου ήταν τριών μηνών….» είπε σε άλλο σημείο περιγράφοντας τα πρώτα συμπτώματα που είχε ο Ολυμπιονίκης μέχρι την τελική διάγνωση.
Φανερά συγκινημένη, η Δώρα Τσαμπάζη μιλά και για την περίοδο που χρειάστηκε να έρθουν στην Αθήνα προκειμένου ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης να παλέψει για τη ζωή του.
«Εκεί ήταν το σοκ. Έπρεπε να φύγουμε πολύ γρήγορα στην Αθήνα, Νοικιάσαμε ένα σπίτι απέναντι από το νοσοκομείο… Θήλαζα και έστελνα με τα ΚΤΕΛ το γάλο στον μικρό… Εκεί συνειδητοποιήσαμε τι θα πει οικογένεια.,, Ο Αλέξανδρος αγωνιζόταν για τη ζωή του και εγώ μια μάχη για να έχει το παιδί μου να φάει. Στην αρχή είχαμε όλοι πάρα πολλή δύναμη… Ο Αλέξανδρος ήταν ο πιο προσγειωμένος. Όλοι λέγαμε “έλα μωρέ θα τα καταφέρεις” εκείνος μας έλεγε, “δε περνάω γρίπη, μπορεί και να μην τα καταφέρω”…. Ο ίδιος αντιμετώπιζε τον καρκίνο, όπως τους αντιπάλους στο Tae Kwon Do. Έπρεπε να περάσει πολύς καιρός για να καταλάβω ότι η στάση του ήταν η προετοιμασία για το τέλος και δεν ήταν ηττοπάθεια» είπε.
«Μετά τον Αύγουστο του 2022. Την επιθυμία να δώσει τα μετάλλια την είχε εκφράσει πολύ νωρίτερα, έλεγε ότι αν γίνει καλά θέλει να τα δώσει. Μετά, όταν άρχισε να προχωρά η ασθένεια έλεγε ότι αν δεν γίνει καλά θέλει να τα δώσει… Τον Σεπτέμβριο ολοκλήρωσε την επιστολή του…» δήλωσε σε άλλο σημείο η Δώρα Τσαμπάζη προσθέτοντας, «Το χαμόγελό του δεν το έχασε, έκανε πλάκα μέχρι το τέλος, έπαιζε με τα παιδιά όσο μπορούσε… Ήταν όμως συνειδητοποιημένος, ήξερε ότι δε θα τα καταφέρει, μας το έλεγε.
Για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν όλη αυτή την κατάσταση τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της η Δώρα Τσαμπάζη ανέφερε, «Δεν πέρασα το στάδιο οργής αλλά έζησα όλα τα “γιατί”… Ο Αλέξανδρος όμως, δεν το είπε ποτέ αυτό… Αυτό που μου είχε πει, είναι ότι αν ήταν να πέσει ένας κλήρος στην οικογένειά μας, και έπρεπε κάποιος να τραβήξει το μικρότερο κλαδάκι, αυτός έπρεπε να το τραβήξει και κανείς άλλος. Αυτό ήταν η ωραιότερη ερωτική εξομολόγηση που μου έχει κάνει».
«Μου έχουν πει πολλοί ότι είμαι πολύ αξιοπρεπής στον τρόπο που διαχειρίζομαι το πένθος μου. Δεν το καταλαβαίνω… Ήμουν στο σταυροδρόμι ή να εκτιμήσω όσα ζήσαμε και θα νιώθω ευτυχισμένη για όλα αυτά ή θα ζήσω δυστυχισμένη για όσα δεν θα μπορέσω να ζήσω… Για μένα φέτος το χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν κάθε μπάλα και ένα καρφί… Η κόρη μου κατάλαβε ότι ήμουν θλιμμένη και, εντελώς αυθόρμητα με αγκάλιασε και μου είπε “μαμά, σου υπόσχομαι ότι αυτά θα είναι τα πιο όμορφα Χριστούγεννα”» είπε μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της.
Για τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη, όμως, μίλησαν με πολύ τρυφερά λόγια ο Γρηγόρης Αρναούτογλου με την Μαρία Μπεκατώρου, συναθλητές και φίλοι του αλλά και ο προπονητής του Κώστας Τζιδημόπουλος ο οποίος παραδέχτηκε ότι ακόμα δεν έχει ξεπεράσει την απώλειά του.
«Άργησε να μου μιλήσει για το πρόβλημα υγείας του» παραδέχτηκε ο προπονητής του Αλέξανδρου Νικολαΐδη ο οποίος με δάκρυα στα μάτια συνέχισε, «Μου είπε να μην ανησυχώ και ότι θα το ξεπεράσουμε και εγώ του είπα, “έχουμε άλλον έναν γύρο Αλέξανδρε, πάμε να τον πάρουμε”. είναι ο μόνος αντίπαλος που δεν κατάφερε να νικήσει… Ο Αλέξανδρος ήταν οικογένεια για μένα. Ήταν ένα από τα παιδιά μου».