ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΡΘΡΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αννέτα Καββαδία: Η συνύπαρξη δεν ήταν δύσκολη, ήταν πλέον αδύνατη

Βαγγέλης Στολάκης20 Νοεμβρίου 2023

Για μία απόφαση δύσκολη αλλά αναγκαία αφού όπως υποστηρίζει δεν μπορούσε να συμφωνήσει «με τη μετάλλαξη που επιχειρεί η νέα ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ» έκανε λόγο στη «ΜτΚ» η πρώην βουλευτής και δημοσιογράφος Αννέτα Καββαδία που αποχώρησε από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μαζί με άλλα στελέχη της «Ομπρέλας» πριν λίγες ημέρες.

Η κ. Καββαδία ασκεί σκληρή κριτική στον Στέφανο Κασσελάκη, ενώ μιλώντας για τη στάση του Αλέξη Τσίπρα χαρακτηρίζει την σιωπή του «λάθος». Αποκαλύπτει επίσης ότι είναι σε εξέλιξη διεργασίες για τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα.

Πόσο δύσκολη όχι μόνο πολιτικά αλλά και προσωπικά ήταν η απόφαση να αποχωρήσετε την περασμένη Κυριακή από το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το κόμμα του οποίου μεταξύ άλλων υπήρξατε βουλευτής;

Ήταν, αναμφίβολα, μία δύσκολη απόφαση. Υπηρέτησα τις αριστερές αξίες και τις κοινωνικές ανάγκες από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, για πολλά χρόνια. Στο διάστημα αυτό, συμπορεύτηκα με άξιους και άξιες συντρόφους και συντρόφισσες, και οδηγήσαμε τον ΣΥΡΙΖΑ από τα πολύ μικρά εκλογικά ποσοστά στην ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας, σε μια περίοδο μάλιστα ιδιαιτέρως δύσκολη, με την οικονομία στο όριο της κατάρρευσης εξαιτίας των πολιτικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. 

Κάναμε λάθη, κάναμε συμβιβασμούς, πήραμε αποφάσεις που δεν θέλαμε, οι πολίτες υποχρεώθηκαν σε πολύ μεγάλες θυσίες, υπερασπιστήκαμε όμως τους πιο ευάλωτους και παραδώσαμε την Ελλάδα όρθια και με το χρέος ρυθμισμένο. Ήταν μία μακριά διαδρομή, με πολλές συγκινησιακά φορτισμένες στιγμές, που έπρεπε όμως -έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα- να επανατοποθετηθεί σε άλλες ράγες καθώς δεν ήταν δυνατόν να συμφωνήσω με τη μετάλλαξη που επιχειρεί η νέα ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Επιλέξατε την αποχώρηση στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής και δεν περιμένατε το Συνέδριο του κόμματος. Ήταν τόσο δύσκολη η συνύπαρξη στην Κουμουνδούρου; Ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να πάρει θέση;

Φάνηκε από την πρώτη στιγμή ανάληψης της νέας ηγεσίας ότι το Συνέδριο δεν αποτελούσε προτεραιότητά τους. Ζητήσαμε να γίνει, όπως είχε αποφασιστεί, το Νοέμβριο και με διάφορες αστείες δικαιολογίες το ανέβαλαν -ασχέτως αν οι εξελίξεις τούς υποχρεώνουν στην πραγματοποίησή του. Αλλά και στην Κεντρική Επιτροπή, η ελεγχόμενη -όπως αποδείχθηκε- πλειοψηφία του προεδρείου, αρνήθηκε -με το έτσι θέλω- να προτάξει ως θέμα συζήτησης και να βάλει σε ψηφοφορία τόσο την πρόταση Κασσελάκη περί δημοψηφίσματος για τις διαγραφές όσο και την εναντίον του προεδρείου πρόταση μομφής που καταθέσαμε. 

Η εντελώς διχαστική και προσβλητική ομιλία του νέου προέδρου στην έναρξη της συνεδρίασης, έδειξε τους σχεδιασμούς που συγκεκριμένοι κύκλοι εξυφαίνουν και επιβεβαίωσε όσα ήδη είχαμε διαπιστώσει από τις πρώτες στιγμές της νέας προεδρίας. Η συνύπαρξη δεν ήταν δύσκολη, ήταν πλέον αδύνατη. Πώς να συνυπάρξεις με κάποιον που μιλά για «άρρωστο κόμμα», «πέμπτη φάλαγγα» και «αποπαρασίτωση», αναφερόμενος σε στελέχη που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στους κοινωνικούς αγώνες; 

Η απαξίωση συντρόφων, καταστατικών ρητρών, εκλεγμένων κομματικών οργάνων και ψηφισμένων διαδικασιών, η βίαιη μετάλλαξη του κόμματος στα πρότυπα των αμερικανών Democrats, πιστοποιεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ του κ. Κασσελάκη δεν μπορεί να αποτελεί κόμμα της Αριστεράς. Όσο για τη στάση του Αλέξη Τσίπρα όλο αυτό το διάστημα, κρίνεται, όπως άλλωστε κρινόμαστε όλες και όλοι. Ακούστηκαν, κατά τη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, πράγματα για τα οποία, προσωπικά, θεωρώ πως όφειλε να τοποθετηθεί, χωρίς να παραβιάσει την ουδετερότητά του. Επέλεξε να μην το κάνει. Σιώπησε ακόμα και όταν ο Στ. Κασσελάκης επιτέθηκε σε βασικές επιλογές της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου ως πρωθυπουργού. Εκτιμώ πως αυτή η σιωπή ήταν λάθος.

Στο υστερόγραφο του κειμένου της αποχώρησής σας αναφέρετε «Δεν θα ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα» με την Αριστερά. Ποιοι είναι οι αποδέκτες;

Στη χώρα υπάρχει ένα ισχυρό και διαπλεκόμενο κατεστημένο που θέλει να εξακολουθήσει να λυμαίνεται τον πλούτο της χωρίς εμπόδια. Η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, η λαϊκή του υποστήριξη, ήταν καρφί στο μάτι για το κατεστημένο αυτό. Έτσι, σταθερή του επιδίωξη ήταν και είναι η εξουδετέρωση μίας Αριστεράς που δεν αρκείται απλώς στη διαμαρτυρία αλλά επιδιώκει να κυβερνήσει, να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού υπέρ των εργαζομένων -στο σήμερα, όχι υποσχόμενη ένα σοσιαλιστικό παράδεισο μετά από χίλια χρόνια. Αυτό, λοιπόν, το κατεστημένο προειδοποιήσαμε στο κείμενό μας ότι δεν έχει ξεμπερδέψει μαζί μας.

Θα υπάρξουν κι άλλες αποχωρήσεις στελεχών της «Ομπρέλας»; Επίσης, αναμένετε αποχώρηση κι άλλων βουλευτών; Πόσο κοντά είστε με αυτούς κι από τι θα εξαρτηθεί πιθανή μελλοντική συνεργασία σας;

Καθημερινά γνωστοποιούνται αθρόες αποχωρήσεις στελεχών από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ήταν κάτι αναπόφευκτο. Δεν θέλω να μιλήσω για τις αποφάσεις που θα πάρουν άλλοι και άλλες βουλευτές και βουλεύτριες. Γεγονός είναι ότι υπάρχουν συνεχείς συνομιλίες με πολύ κόσμο, εντός και εκτός Κοινοβουλίου, μία μεγάλη «κινητικότητα» όπως θα λέγαμε στη δημοσιογραφική γλώσσα. Η Ριζοσπαστική Αριστερά θα συγκροτηθεί, όχι επειδή το λέμε εμείς αλλά γιατί την έχει ανάγκη η κοινωνία. Και σε αυτήν την Αριστερά θα στρατευθούν όσοι νιώθουν την ανάγκη της. Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι πολλοί, πολλές, πολλά.

Ο κ. Κασσελάκης ζήτησε από τον κ. Τσακαλώτο και την κ. Πέρκα να παραδώσουν τις έδρες τους. Ορθώς; Και γιατί; Πόσο δύσκολο θα είναι να ασκείτε αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ;

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η Πέτη Πέρκα εκλέχθηκαν στη Βουλή προτάσσοντας το πρόγραμμα που ως ΣΥΡΙΖΑ είχαμε συντάξει και απευθύνει στο εκλογικό σώμα. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι θα συνεχίσουν τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα δεσμευμένοι από το πρόγραμμα αυτό, κάνοντας αντιπολίτευση όχι σε πρώην συνοδοιπόρους αλλά στην εξαιρετικά επικίνδυνη και αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ. Απέναντι στον κύριο Μητσοτάκη θέλουμε να συγκροτήσουμε όχι απλά την κοινωνική άμυνα αλλά και την κοινωνική αντεπίθεση. Αυτός είναι ο εχθρός μας.

Στελέχη της «Ομπρέλας» όπως ο κ. Βίτσας ήδη μιλούν για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα. Είναι έτοιμο το νέο κόμμα, πότε θα ανακοινωθεί και ποια τα χαρακτηριστικά του; Φαντάζομαι η πρώτη μάχη που θα δοθεί θα είναι αυτή των ευρωεκλογών.

Όλα χρειάζονται το χρόνο τους. Ένας νέος πολιτικός φορέας για να είναι χρήσιμος πρέπει να είναι γερά γειωμένος, να συνδυάζει το όραμα με την καθημερινή πρακτική. Διεργασίες υπάρχουν. Και σίγουρα οι ευρωεκλογές, όπως και κάθε εκλογική μάχη, είναι οδόσημο στην πορεία που θέλουμε να χαράξουμε.

Σε επίπεδο συνεργασιών, με ποια κόμματα από τα υπάρχοντα θα μπορούσατε να συμπλεύσετε και με ποιο τρόπο; Ο κ. Τσακαλώτος δεν απέκλεισε πρόσφατα συνεργασία ακόμα και με το ΠΑΣΟΚ.

Σε επιμέρους ζητήματα νομίζω ότι μπορούμε να συνεργαστούμε με πάρα πολλές δυνάμεις. Σε αυτό το επίπεδο, στο επιμέρους, αναφέρθηκε και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με την ουσιώδη διευκρίνιση ότι στην όποια συνεργασία προσερχόμαστε με ξεκάθαρη την ταυτότητα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η σύμπλευση που ρωτάτε θα έρθει και αυτή, αλλά θα έρθει από τα κάτω, όχι από τα πάνω. Η σύμπλευση θα επιτευχθεί όταν θα αποδειχθεί απαραίτητη, και θα μείνουν έξω από αυτήν όσοι επιμένουν να μην αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που δεν χτυπούν απλώς την πόρτα αλλά είναι ήδη μέσα στο δωμάτιο. Και αναφέρομαι όχι μόνο στους οικονομικούς κινδύνους -με την πλειοψηφία να αναγκάζεται συνεχώς να περιορίζει τα ήδη περιορισμένα έξοδά της. Αναφέρομαι και στους κινδύνους που απειλούν τη Δημοκρατία στη χώρα, αναφέρομαι στην κλιματική καταστροφή, αναφέρομαι στα πολλαπλά αδιέξοδα της νεολαίας. Μακρύς ο κατάλογος, πολλαπλές οι προκλήσεις.

*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 19.11.2023

This page might use cookies if your analytics vendor requires them.