Τη θυμάμαι χρόνια πίσω από ένα γραφείο να οργανώνει πλάνα, να φτιάχνει ατζέντες, να απαντάει σε τηλέφωνα να κλείνει ραντεβού και παράλληλα να τριγυρίζει στον εργασιακό μας χώρο εκπέμποντας και χαρίζοντας σε όλους μας τη θετική ενέργειά της.
Η Νατάσα Τσιτλακίδου, η δική μας Νατάσα των «Επιλογών», του μηνιαίου περιοδικού ποικίλης ύλης που εξέδιδε άλλοτε η «Μακεδονία της Κυριακής», ήταν η πολύτιμη γραμματειακή υποστήριξη διευθυντών σύνταξης και αρχισυντακτών του εντύπου επί μία περίπου δεκαετία.
Όταν ολοκληρώθηκε ο εκεί κύκλος της και ακολούθησε μια πορεία εκτός του συγκροτήματος μαθαίναμε ότι ήταν καλά, παντρεύτηκε και έκανε δύο υπέροχες κόρες.
Τώρα αυτές γίνονται η αφορμή να ασχοληθεί με το παραμύθι, κυκλοφορώντας μια δική της ιστορία με τίτλο «Οι τρεις κύριοι» (εκδόσεις Γρηγόρη).
Ηρωίδες της η Φοβούλα, η Πονούλα και η Γκρινιαρούλα, που συναντούν τους άλλους ήρωές της, τον κύριο Ονειρούλη, τον κύριο Γιατρούλη και τον κύριο Ευθυμούλη και γύρω από αυτό ακολουθούν διάφορα συμβάντα.
«Μέσα από τις κόρες μου ξαναβρήκα το παιδί που άλλοτε ήμουν»
Η ανάγκη της ίδιας να γράψει δεν προέκυψε έτσι ξαφνικά. «Από μικρή σκαρφιζόμουν ιστορίες και τις έλεγα στην παρέα μου, που με λαχτάρα περίμενε να τις ακούσει. Γύρω στα έντεκα είχα γράψει το πρώτο μου παραμύθι, το οποίο είχαν διαβάσει μόνο στενοί συγγενείς μου και είχαν ενθουσιαστεί. Μεσολάβησαν αρκετά χρόνια και διάφορες καταστάσεις, ώσπου, γνώρισα τον άντρα μου και δημιουργήσαμε τη δική μας οικογένεια. Μέσα από τις κόρες μου ξαναβρήκα το παιδί που κάποτε ήμουν. Γενικά ξαναβρήκα τον εαυτό μου. Τα παιδιά μου, μου έμαθαν ποια πραγματικά είναι «η Νατάσα» και ποια τα θέλω της. Θέλω να περνάω όμορφα, να νιώθω συναισθήματα ζεστά, να ταξιδεύω με το σώμα ή το νου μου σε μέρη που με γαληνεύουν και με ολοκληρώνουν σαν άνθρωπο. Ταξιδεύω παρέα με τους ήρωες μου, τους δίνω χαρακτηριστικά, τους ντύνω τους αισθάνομαι, βλέπω αυτά που βλέπουν και μαζί φτιάχνουμε ένα παραμύθι. Καταπιάνομαι με θέματα που απασχολούν τα παιδιά μου και κατ’ επέκταση όλα τα παιδιά. Θέλω να αισθάνονται ασφάλεια και να ξέρουν ότι πάντοτε υπάρχει τρόπος, σε κάθε δυσκολία που θα συναντήσουν στο διάβα τους, να βρουν το θετικό, το καλό τέλος, το «έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα», λέει στο makthes.gr η Νατάσα Τσιτλακίδου.
«Μια τέτοια περίοδος πρωτόγνωρη και δύσκολη μπορεί να είναι και άκρως δημιουργική»
Πρόκειται για μια πολύ γλυκιά δουλειά. Άλλωστε η ίδια θεωρεί πως η παιδική ψυχή είναι τόσο τρυφερή και αθώα που οτιδήποτε προσπαθήσει να την αγγίξει, πρέπει να είναι το ίδιο τρυφερό και αθώο. «Οι εικόνες που παίρνουν τα παιδιά μέσα από την τηλεόραση, το κινητό και τα tablet πολλές φορές είναι σκληρές, γεγονός που προκαλεί φοβίες, ανησυχίες και ανασφάλειες. Χάνουν την αυτοεκτίμησή τους. Και η αυτοεκτίμηση είναι μια έννοια ιερή. Η συνολική αίσθηση της εκτίμησης, της αξίας του εαυτού τους, να βρουν την ταυτότητά τους. Ένα καλό βιβλίο που περνάει μηνύματα, χωρίς να τα διατυμπανίζει, με τρυφερό τρόπο μέσα στις παιδικές ψυχές, με όμορφες εικόνες, με ήρωες όχι πάντοτε συμπαθητικούς, που θα καταφέρει εντέλει να εξάψει την φαντασία και τη δημιουργικότητα, θα μπορέσει να τονώσει και την αυτοεκτίμηση του παιδιού», επισημαίνει.
Μιλάει με την ωριμότητα αλλά και τη δύναμη μιας μάνας που είχε το κουράγιο να ολοκληρώσει αυτό το παραμύθι στην περίοδο της πρώτης φάσης της καραντίνας. «Με τον εικονογράφο, Ορέστη Παπακωνσταντίνου, μπορεί να μην μπορέσαμε να συναντηθούμε πρόσωπο με πρόσωπο, καταφέραμε όμως οι σκέψεις μας και το όραμά μας να ταυτιστούν. Επομένως μια τέτοια περίοδος, ομολογουμένως πρωτόγνωρη και δύσκολη, μπορεί να είναι και άκρως δημιουργική. Τα παιδιά θα έχουν περισσότερο χρόνο να έρθουν κοντά με ένα βιβλίο, ένα παραμύθι. Να το διαβάσουν, να το αφουγκραστούν, να περάσουν όμορφα μαζί. Εμείς οι ενήλικες οφείλουμε να μη χαθεί αυτή η μοναδική αίσθηση, δίνοντάς τους πάντοτε το καλό παράδειγμα. Πάντοτε να έχουμε δίπλα μας τον καλό μας φίλο, το βιβλίο. Τα παιδιά μέσα από τις εικόνες και τις ιστορίες ενός βιβλίου θα περάσουν από όμορφα μονοπάτια που θα τα οδηγήσουν στη γαλήνη, την ευγένεια και την αισιοδοξία», τονίζει.
«Η φαντασία δεν σταματά ποτέ»
Όσο για το αν έχει σκοπό να συνεχίσει τη συγγραφική της δράση απαντά: «Φυσικά η φαντασία δε σταματά ποτέ και πουθενά. Τα παραμύθια μου πριν τα γράψω, τα διηγούμαι στις κόρες μου, οι οποίες πολλές φορές παρεμβαίνουν και βάζουν και δικά τους στοιχεία μέσα τους. Όταν αισθανθώ ότι αυτό που άκουσαν τους αρέσει πραγματικά, όταν δω τα μάτια τους να λάμπουν και να έχουν πλάσει στο μυαλό τους, τους ήρωες, τους τόπους και την κάθε σκηνή, τότε πείθομαι ότι αξίζει να γραφτεί. Το χέρι μου ξεκινά να γράφει αβίαστα και έτσι άλλο ένα όμορφο δημιούργημα- όνειρο, παίρνει ζωή».
Το βιβλίο διατίθεται στη Θεσσαλονίκη στα βιβλιοπωλεία «Ιανός», «Μαλλιάρης» και «Ανίκουλα». Ο αναγνώστης μπορεί να το αναζητήσει διαδικτυακά σε μεγάλα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία ή στο δίκτυο πώλησης των εκδόσεων «Γρηγόρη». Τιμή: 12ευρώ.