Σε μια εποχή που επιβάλλει αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων και καθιστά απαγορευτικά τα χάδια και τις αγκαλιές, τα οποία λείπουν πολύ από όλους μας, ίσως είναι η στιγμή να αναλογιστούμε το μέγεθος αλλά και τη σημασία τους.
Την αξία αυτών των μικρών και καθημερινών πραγμάτων για την καθημερινότητά μας υπογραμμίζει η τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Κωνσταντίνα Πάλλα στο τραγούδι της «Χάδια δανεικά». Πρόκειται για μια μπαλάντα που αποτελεί προσπάθειά της να αποτυπώσει τις σκέψεις της για τις ανθρώπινες σχέσεις, όπως λέει η ίδια στο makthes.gr. «Συνηθίζουμε, ειδικά όσο είμαστε πιο νέοι, να επιμένουμε σε σχέσεις και σε ανθρώπους που δεν οδηγούν κάπου. Δίνουμε απλόχερα τα χάδια μας και την καρδιά μας σε άτομα που τελικά δεν χωράνε στη ζωή μας και στην αγκαλιά μας. Όσο περνάνε όμως τα χρόνια και γεμίζουμε εμπειρίες αναθεωρούμε τη συμπεριφορά μας. Σκοπός , λοιπόν, κατά τη γνώμη μου είναι να δίνουμε την αγάπη μας σε ανθρώπους που μπορούν να τη δεχτούν».
Το single έρχεται μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού της «Πόσο πονάει η καρδιά» το οποίο ερμήνευσε η Φωτεινή Βελεσιώτου και αγαπήθηκε ιδιαίτερα τη χρονιά που μας πέρασε, αλλά και μετά την κυκλοφορία του πρώτου της δίσκου «Όνειρα» και του τραγουδιού «Γιορτή». «Ο πρώτος δίσκος ήταν όντως όνειρο ζωής για μένα. Είναι ένας δίσκος με εννέα δικές μου δημιουργίες με τις οποίες επέλεξα να συστηθώ στον κόσμο καθώς καλύπτουν τις περισσότερες μουσικές μου επιρροές. Το ‘Πόσο πονάει η καρδιά’ είναι ένα τραγούδι πολύ σημαντικό για μένα από τη στιγμή της δημιουργίας του. Η Φωτεινή Βελεσιώτου το έκανε ακόμα πιο σημαντικό αφού το ερμήνευσε μοναδικά και το πρόσφερε στην κόσμο με πολλή αγάπη. Της είμαι πάντα ευγνώμων τόσο για το τραγούδι όσο και για την άψογη συνεργασία μας πέρυσι στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο», επισημαίνει η δημιουργός.
«Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν έχω βιώσει κάποια κακοποιητική συμπεριφορά»
Γεννημένη στα Τρίκαλα, σπούδασε μάρκετινγκ στην Έδεσσα, αλλά από μικρή ήθελε να τραγουδά και να γράφει μουσική και στίχους. Έτσι, πέρα από τις σπουδές της, από νωρίς δραστηριοποιήθηκε σε μουσικές σκηνές της Θεσσαλονίκης, ενώ τα τελευταία χρόνια ζει στην Αθήνα. Τραγουδά ζωντανά εδώ και δεκαπέντε χρόνια ασταμάτητα, αλλά αν τη ρωτήσεις τι προτιμά περισσότερο, τη δισκογραφία ή το live, η ζυγαριά γέρνει προς το δεύτερο: «Οι ζωντανές εμφανίσεις έχουν πολύ διαφορετική ενέργεια αφού υπάρχει η αλληλεπίδραση με τον κόσμο, αλλά και η μαγεία του αναπάντεχου καθώς ποτέ δεν ξέρεις σε τι μουσικά μονοπάτια θα σε οδηγήσει η βραδιά. Το στούντιο έχει μια άλλη φιλοσοφία, χάνεται ο αυθορμητισμός και υπάρχει μόνο το στοιχείο της τέλειας λήψης που ψάχνουμε όλοι μας. Προτιμώ , λοιπόν, τις ζωντανές εμφανίσεις, από αυτές παίρνω ζωή και έμπνευση για να μπω στο στούντιο».
Προς το παρόν η πανδημία την έχει επηρεάσει ψυχολογικά όπως όλους μας. «Για μένα η επαφή με τον κόσμο υπήρχε σε καθημερινό επίπεδο και σε μεγάλο βαθμό πριν από αυτή τη συνθήκη. Οπότε μέσα σε ένα χρόνο όλη μου η ζωή άλλαξε ριζικά. Προσπαθώ να είμαι ήρεμη και να σκέφτομαι θετικά ενώ παράλληλα δημιουργώ τραγούδια που θα εκφράσουν τόσο όσα ζούμε αλλά και όσα ονειρευόμαστε να συμβούν όταν τελειώσει αυτός ο Γολγοθάς», τονίζει.
Μέσα σε όλα αυτά καταθέτει την άποψή της για το ελληνικό #metoo: «Νομίζω πως ήταν πια καιρός το κίνημα αυτό να φτάσει και στη χώρα μας και να συμβάλλει σε μια ριζική αλλαγή της ποιότητας της ζωής μας. Ήρθε η ώρα να αλλάξουν οι συμπεριφορές που θεωρούσαμε δεδομένες και να μιλήσουμε επιτέλους για το αυτονόητο. Η κοινωνία δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς το σεβασμό και την αξιοπρέπεια. Ευτυχώς, μέχρι στιγμής, δεν έχω βιώσει κάποια κακοποιητική συμπεριφορά και τις λίγες φορές που ένιωσα ότι θα συμβεί κατάφερα να το ελέγξω και να το αποτρέψω. Σε κάθε κλάδο υπάρχουν άνθρωποι που ξεπερνούν τα όρια της ελευθερίας, αυτό όμως ήρθε η ώρα να σταματήσει. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να μιλήσουμε και να σταθούμε ενωμένοι απέναντι σε κατακριτέες συμπεριφορές».
Το τραγούδι κυκλοφορεί από τη Minos EMI- Universal.
Δείτε εδώ το βίντεο κλιπ του τραγουδιού: