Η κυβέρνηση επιδίδεται σε μία εντυπωσιακή παροχολογία, η οποία σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις δεν καταλήγει σε παροχές.
Το μυστικό βρίσκεται στην αλλαγή της έννοιας παροχές, η οποία παραδοσιακά συνδέεται με αύξηση του εισοδήματος των ενδιαφερομένων, αλλά εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα μετατρέπεται σε κάποιου είδους διαβεβαίωση ότι τα πράγματα δεν θα γίνουν χειρότερα.
Η αρχή με τις συντάξεις
Η σκόπιμη στρέβλωση της έννοιας των παροχών ξεκίνησε με το νέο γύρο μείωσης των συντάξεων που εφάρμοσε η κυβέρνηση Τσίπρα. Σύμφωνα με όσα είχαν αποφασιστεί και ψηφιστεί επρόκειτο να μειωθούν οι νέες συντάξεις, το εφάπαξ, οι επικουρικές και να εξαφανιστεί το ΕΚΑΣ. Επρόκειτο επίσης να μειωθούν οι παλαιές συντάξεις στα επίπεδα των νέων συντάξεων, ένα πολύ σκληρό μέτρο που θα οδηγούσε σε ετήσιες οικονομίες 1% του ΑΕΠ.
ΝΔ και ΚΙΝΑΛ διαφώνησαν με τις μειώσεις των συντάξεων που ψήφισε η κυβέρνηση, η οποία τελικά επέλεξε μία μέση λύση για να ελέγξει το πολιτικό κόστος. Μείωσε τις νέες συντάξεις, το εφάπαξ, τις επικουρικές και εξαφάνισε το ΕΚΑΣ αλλά δεν μείωσε τις παλαιές συντάξεις, υιοθετώντας τελικά την αρχική θέση της ΝΔ.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν μεγάλη μείωση του εισοδήματος των συνταξιούχων, η οποία όμως ήταν μικρότερη από αυτή που είχε προγραμματιστεί. Ο περιορισμός της επιδείνωσης της κατάστασης των συνταξιούχων εμφανίστηκε σαν… παροχή και φιλολαϊκό μέτρο.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που η έννοια της παροχής δεν έχει σχέση με αύξηση του εισοδήματος αλλά με περιορισμό της προγραμματισμένης μείωσης.
Ίδια γεύση με το αφορολόγητο
Την ίδια μπλόφα της παροχολογίας χωρίς παροχές εφαρμόζει η κυβέρνηση και στο μέτρο της μείωσης του αφορολόγητου ορίου από το 2020, που έχει ψηφίσει.
Στην πρόταση της ΝΔ να ψηφίσουν από κοινού την κατάργηση του μέτρου, η κυβέρνηση απαντά ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα εφόσον δεν θα ισχύσει το μέτρο που η ίδια ψήφισε και με το τέλος του μνημονίου έχουμε μπει σε περίοδο… παροχών που αυξάνουν το εισόδημα των φορολογούμενων και των νοικοκυριών.
Όμως και σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση δεν αυξάνει το εισόδημα απλά υπόσχεται ότι θα ματαιώσει τη μείωση που η ίδια έχει προγραμματίσει και ψηφίσει.
Επομένως δεν τίθεται θέμα παροχών αλλά αλλαγής της πολιτικής ορολογίας για να διευκολυνθεί η κυβέρνηση.