ΑΠΟΨΕΙΣ

Η τελευταία φωτιά στην Πεντέλη μάς υπενθύμισε το πασίγνωστο: τα δάση καίγονται, ειδικά σε περιόδους ξηρασίας με πολλά μποφόρ, όπως συνέβη την εβδομάδα που μας πέρασε. Η πραγματικότητα αυτή δεν αποτελεί ελληνική ιδιαιτερότητα, τη γνωρίζουν όσοι είναι στοιχειωδώς ενημερωμένοι για όσα συμβαίνουν κάθε χρόνο αυτή την εποχή σε όλη τη Μεσόγειο, στην Καλιφόρνια, στη Βραζιλία, ακόμη και στη σιβηρική Τάιγκα. Όπως εξελίσσεται η κλιματική αλλαγή, κάθε κτίσμα μέσα ή κοντά σε δασώδεις εκτάσεις θα έπρεπε να διαθέτει ορισμένες προδιαγραφές ασφαλείας για την περίπτωση πυρκαγιάς. Δεδομένου ότι η κείμενη εθνική νομοθεσία δεν απαιτεί σχετικά μέτρα προστασίας, κινδυνεύοντας να γίνω δυσάρεστος εκφράζω την πεποίθηση πως θα έπρεπε να προνοούν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες. Μπροστά στο συνολικό κόστος κατασκευής ενός ευμεγέθους οικήματος μέσα στη φύση, δαπάνες για πυράντοχα υλικά, δεξαμενές νερού, συστήματα πυρόσβεσης και ηλεκτρογεννήτριες ακούγονται επιεικώς αστείες.

Λογικά τα προλεχθέντα, μα δεν ευθύνεται και το ρωμέικο; Φυσικά. Ευθύνεται επειδή τα αντιπυρικά έργα βρίσκονται αρκετά χαμηλά στις προτεραιότητες των δήμων, επειδή συστηματικά αναδασώνει τις καμένες εκτάσεις με περισσότερα πεύκα, επειδή δεν εξασφαλίζει βαρύτερες τιμωρίες για τους εμπρηστές (αμελείς ή μη), επειδή αποφεύγει να επενδύει σε -ενδεχομένως πολιτικά ευαίσθητες- τεχνολογίες ηλεκτρονικής επιτήρησης και συντονισμού δυνάμεων, επειδή δε συγκεντρώνει τα εξειδικευμένα πτητικά μέσα της Αεροπορίας, της Πυροσβεστικής αλλά και του ΕΚΑΒ στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, επειδή παραμελεί την εντατική εκπαίδευση του προσωπικού των σωμάτων ασφαλείας, επειδή αρνείται πεισματικά να υιοθετήσει διεθνείς βέλτιστες πρακτικές πάνω στα ζητήματα του ελεύθερου-επιτηρούμενου κάμπινγκ και του εθελοντισμού, επειδή επιτρέπει επί σειρά ετών να κυκλοφορεί η διάδοση πως οι φωτιές οφείλονται σε εξωτερικούς ή εσωτερικούς «παράγοντες αποσταθεροποίησης», επειδή χωματερές και ηλεκτρικά καλώδια εξακολουθούν να βρίσκονται εκτεθειμένα ανάμεσα σε δέντρα, επειδή η Δασική Υπηρεσία έχει εκφυλιστεί σε υποστελεχωμένο γραφειοκρατικό μηχανισμό, επειδή οι κατά τόπους αστυνομικοί ενίοτε λοξοκοιτάνε όταν συγχωριανοί τους κτηνοτρόφοι προσπαθούν να μετατρέψουν το δάσος σε λιβάδι, επειδή διαχρονικά ίσχυε η εκτός σχεδίου δόμηση, με όσα αυτή συνεπάγεται σε επίπεδο υποδομών και οργάνωσης της πυροπροστασίας, επειδή μόνο πολύ πρόσφατα προχώρησαν αποφασιστικά το κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες, ώστε να εξαλειφθεί επιτέλους η απειλή των οικοπεδοφάγων ως κλασσική αιτιολόγηση σχεδόν κάθε καταστροφής.

Το κράτος πρωτίστως οφείλει να προστατεύει τις ζωές και τις περιουσίες μας. Σίγουρα μπορεί να προστατεύσει αποτελεσματικότερα τις περιουσίες, όμως τουλάχιστον σήμερα δείχνει να έχει διδαχθεί από τη τραγωδία στο Μάτι και καταφέρνει να διασώζει τις ζωές, ακόμη κι όταν ο αριθμός δασικών πυρκαγιών ξεπερνά κατά πολύ τον στατιστικά αναμενόμενο, όπως φέτος. Σημαντική πρόοδος αλλά προφανώς δεν αρκεί. Χρειάζονται περισσότερα.

* Δημοσιεύτηκε στη "ΜτΚ" στις 24.07.2022