Πώς συνδέεται το δίδυμο Τσιόδρας – Χαρδαλιάς με την αποχώρηση της Μενεγάκη μετά από 25 χρόνια τηλεοπτικής επιτυχίας; Η Καραντίνα, οι μάσκες, ο Σπύρος Λούλης, ο «σχολαστικός» Σπύρος Παπαδόπουλος και όλα τα ευτράπελα που «γεννήθηκαν» από τον κορονοϊό και τη νέα καθημερινότητα που μας επέβαλε, ετοιμάζονται να παρελάσουν στην Αυλή του Μύλου την Παρασκευή 10 Ιουλίου, με τη νέα παράσταση του Χριστόφορου Ζαραλίκου, «Επιστροφή στην Κανονικότητα… Ξανά».
Πάντα επίκαιρος και καυστικός, ο Ζαραλίκος ετοιμάζεται να επισκεφθεί την πόλη μας και να αναλύσει όσα στιγμάτισαν το μυαλό και την ψυχή μας την περίοδο του εγκλεισμού. Όπως εξηγεί και ο ίδιος, η βεντάλια της θεματολογίας του περιέχει τα πάντα, ειδικά εκείνα που μας έκαναν να αναπτύξουμε κάποιες νέες, «παυλοφικές» συμπεριφορές:
«Η κανονικότητα δεν υπάρχει. Είναι μία έννοια αφύσικη και αντιδημοκρατική για αυτό γελάμε μαζί της στην παράσταση. Δεν μπορώ εγώ να ορίσω την κανονικότητα ενός άλλου ανθρώπου. Όλα όσα ζήσαμε ήταν έντονα. Αλλά για παράδειγμα τα βίντεο με το Σπύρο Λούλη και το Σπύρο Παπαδόπουλο ήταν από αυτά που έπρεπε να μπουν στην παράσταση. Ειδικά με τον Παπαδόπουλο κάποιοι από το κοινό φρικάρουν κιόλας και τους προειδοποιώ ότι θα παίξουν μόνο λίγα δευτερόλεπτα από το βίντεο. Το έχουμε δει τόσες φορές που λέμε “Όχι άλλο, το κατάλαβα! Τώρα θα πάω να πλύνω τα χέρια μου! Σε παρακαλώ σταμάτα”. Η παράσταση είναι ένας τρόπος για να ξορκίσουμε το κακό.»
Με το μούδιασμα που προκαλεί η συμβίωση με τον αόρατο εχθρό να μην έχει υποχωρήσει ακόμα και τη στιγμή που αναρωτιόμαστε κατά πόσο μπορούμε να γελάσουμε με κάτι που εξελίσσεται και καθιστά το μέλλον μας αβέβαιο, ο Χριστόφορος δηλώνει ότι «επιβάλλεται να γελάσουμε με όσα μας συμβαίνουν. Αν δεν το κάνουμε είναι σαν να μη μπορούμε να κοροϊδέψουμε το θάνατο. Όλοι θα πεθάνουμε κάποια στιγμή. Δε μπορούμε να κάτσουμε και να περιμένουμε πότε θα συμβεί αυτό. Θα κοροϊδέψουμε το θάνατο όπως κάνουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια! Αν είναι να μη γελάσουμε με αυτό που μας συνέβη, ας μείνουμε σπίτι και ας είμαστε σε καραντίνα. Οι άνθρωποι δε γεννιούνται για να είναι ξάπλα σε ένα καναπέ και να βλέπουν τηλεόραση! Έχουμε να κάνουμε πιο ωραία και σημαντικά πράγματα.»
«Τι περάσαμε ρε παιδιά;»
Κοιτώντας πίσω, στην περίοδο του «Μείνετε Σπίτι», ο ίδιος αναφέρει πως παρέμεινε δημιουργικός εγκαινιάζοντας το νέο κανάλι του στο YouTube με βίντεο σχετικά με τον κορονοϊό. Ωστόσο, όπως εξηγεί, η ψυχολογική «κληρονομιά» της καραντίνας προς εκείνον (και όλους μας) είναι αισθητή:
«Ήταν ταυτόχρονα δημιουργική και πολύ κακή περίοδος. Ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να συμβεί σε κάποιον είναι να τον κλείσουν μέσα ακόμα και αν αυτό το “μέσα” είναι το σπίτι του. Είναι μία κατάσταση φυλακής. Εγώ βίωσα μία ψυχολογική πίεση μετά το τέλος της καραντίνας. Δύο με τρεις εβδομάδες αργότερα είχα νεύρα και καταλάβαινα ότι έφταιγε η καραντίνα γιατί δεν ήταν μία φυσιολογική κατάσταση. Το διαπιστώνεις ακόμα και στο δρόμο. Ο κόσμος έχει πολλά νεύρα και κάνει εκρήξεις για ασήμαντους λόγους. Όταν σκεφτόμουν πώς να ξεκινήσω την παράσταση και πόσο χοντρά θα την πέσω σε αυτό που βιώσαμε δεν ήξερα τι να πω. Για αυτό αποφάσισα να ξεκινάω με τη φράση “Τι περάσαμε ρε παιδιά” και νομίζω αυτό είναι λυτρωτικό για όλους. Είχα ανάγκη να το πω. Ποιος περίμενε πέντε μήνες πριν ότι θα είμαστε σε ένα σπίτι και θα ακούμε στην τηλεόραση πόσοι αρρώστησαν, πόσοι νοσηλεύονται και πόσοι πέθαναν;»
Μεταξύ άλλων, η νέα κανονικότητα κάνει το Ζαραλίκο να διαπιστώνει ότι παρόλο που μπορεί να πειστήκαμε να μείνουμε σπίτι, δεν εξοπλιστήκαμε με τις κατάλληλες γνώσεις ώστε να μπορέσουμε να τη διαχειριστούμε σωστά: «Η νέα κανονικότητα επιφυλάσσει οικονομική δυσχέρεια. Επίσης πρέπει να προσέχουμε και να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι το κράτος δεν χρησιμοποίησε όπως έπρεπε την περίοδο της καραντίνας. Δεν αξιοποίησε αυτό το χρόνο ώστε να μας κάνει να καταλάβουμε καλύτερα το πώς θα πρέπει να φερόμαστε αφού τελειώσει ο εγκλεισμός. Είδαμε ότι το να κλειστούμε μέσα είναι κάτι που μπορεί να γίνει. Το ζήτημα είναι τι συμβαίνει όταν βγαίνουμε έξω.»
Με τις παραστάσεις του, το αγαπημένο του άθλημα και το στέκι του να του δίνουν και πάλι ζωή και ενέργεια, ο κωμικός βιώνει την ίδια αβεβαιότητα με όλους μας και αυτό θα επικοινωνήσει στους Θεσσαλονικείς που θα παρευρεθούν στην παράστασή του χρησιμοποιώντας χιούμορ, κοινωνική, πολιτική σάτιρα και αυτοσαρκασμούς. Γιατί τελικά, μέχρι το πολυπόθητο «happy end», το γέλιο είναι ίσως το μόνο αντίδοτο που διαθέτουμε απέναντι σε ό,τι μας «μολύνει» την καθημερινότητα.