Την αγωνία του για τις αντοχές του δημόσιου συστήματος περίθαλψης εξέφρασε μιλώντας στη ΜτΚ ο Καθηγητής Παθολογίας του ΑΠΘ και Διευθυντής της Α' Προπαιδευτικής Κλινικής του ΑΧΕΠΑ Χρήστος Σαββόπουλος. Επισήμανε πως ότι ήταν να γίνει από την πλευρά του νοσοκομείου έχει γίνει και τώρα πρέπει να εκκινήσουν άλλες διαδικασίες για την αποσυμφόρηση της κατάστασης. «Εμείς έχουμε ήδη εξαντλήσει τις έξυπνες λύσεις εντός του Νοσοκομείου, ότι μπορούσε να γίνει για να έχουμε επάρκεια κλινών και ΜΕΘ στο Νοσοκομείο το έχουμε κάνει. Από εκεί και πέρα προσδοκούμε άμεσα βοήθεια και από ιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό με προσλήψεις, γεγονός που θα αποσυμφορήσει την κατάσταση που σε συνδυασμό και με υπογραφή ήδη συμβάσεων για κάποια ήπια περιστατικά που θα μπορούν να οδηγηθούν σε ιδιωτικά ιδρύματα με κάλυψη του Δημοσίου για να συνεχίσουν την αποθεραπεία μέχρι το εξιτήριο, θα χαλαρώσει την πίεση στα Νοσοκομεία μας» είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Σε διαφορετική περίπτωση, είμαστε σε μεγάλη αγωνία και προβληματισμό για πόσο θα μπορούμε να λειτουργήσουμε με το υπάρχον έμψυχο δυναμικό, δεδομένου ότι ο χειμώνας είναι μπροστά μας και ακόμα δεν έχουν καταγραφεί χαμηλές θερμοκρασίες που θα επιτείνουν το ήδη υπάρχον πρόβλημα».
Η έκρηξη κρουσμάτων δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας στα νοσοκομεία, τι σημαίνει αυτό για τους υγειονομικούς και πως πιστεύετε ότι μπορεί να αναχαιτιστεί η αύξηση των κρουσμάτων στη Θεσσαλονίκη;
Δυστυχώς, αν και το δις εξαμαρτείν δεν αποτελεί ένδειξη σοφίας λαών, φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται και φέτος, ένα χρόνο μετά το περσινό κύμα που καταγράφηκε και το οποίο όλοι μας βιώσαμε. Αν εξετάζαμε τους λόγους αυτής της αύξησης, προσωπικά πιστεύω ότι οφείλεται σε τέσσερις παράγοντες. Πρώτον, στην χαλάρωση των μέτρων ασφαλείας και προστασίας σε πάρα πολλές καθημερινές μας εκδηλώσεις, δεύτερον, στην ίδια την πρωτοβάθμια περίθαλψη της χώρα μας, που και σε προ COVID 19 περίοδο δεν ήταν στο επίπεδο που θα έπρεπε, τρίτον, στο χαμηλότερο ποσοστό εμβολιασμένων σε σχέση με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και τέταρτον, στη δια ζώσης διδασκαλία στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια, η οποία μάλιστα με ιδιαίτερα καλές καιρικές συνθήκες, όπως αυτές που επικρατούν το τελευταίο διάστημα, λειτουργούν δυνητικά επιβαρυντικά. Συνεπώς, δημιουργούνται σημαντικά προβλήματα και στα Νοσηλευτικά Ιδρύματα και στους εργαζομένους και μάλιστα, αν λάβουμε υπόψη ότι φέτος υπάρχει και η αναστολή εργασίας σε σημαντικό ποσοστό νοσηλευτών και νοσηλευτριών και λιγότερο γιατρών, επηρεάζεται περαιτέρω η εύρυθμη λειτουργία τους.
Μέτρα τα οποία θα μπορούσαν κατά τη γνώμη μου να μετριάσουν και όχι να αναχαιτίσουν αυτή την τρομακτική έκρηξη και άνοδο των κρουσμάτων είναι για το γενικό πληθυσμό, η τήρηση των μέτρων ασφαλείας και ο εμβολιασμός μέχρι να φτάσουμε τουλάχιστον στο σημείο λυσιτελούς αντιμετώπισης της κατάστασης με φάρμακα. Ένα άλλο σημαντικό μέτρο που πρέπει να ληφθεί είναι η ενίσχυση του Συστήματος Υγείας από γιατρούς και νοσηλευτές και επειδή το οικονομικό ζήτημα δεν αποτελεί πάντα κριτήριο, γιατί η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα, θα πρέπει να παρασχεθούν κίνητρα, όπως είναι η πριμοδότηση με μόρια, προκειμένου να προσέλθουν τώρα να εργαστούν γιατροί και νοσηλευτές με στόχο μια μελλοντική και μόνιμη θέση στο άμεσο μέλλον στο ΕΣΥ. Επίσης, μια αξιοποιήσιμη πρόταση είναι να ανοίξει η λίστα αναμονής των ειδικευομένων, που την έχουμε καταθέσει και γραπτώς στο νοσοκομείο μας. Είναι γνωστό σε όλους ότι η ραχοκοκαλιά του συστήματος υγείας είναι οι ειδικευόμενοι που συνεπικουρούν τους γιατρούς του ΕΣΥ και τα μέλη ΔΕΠ όταν τα Νοσοκομεία είναι Πανεπιστημιακά. Αν λοιπόν αυτή τη στιγμή ανοίξει η αυτή λίστα των ειδικευομένων που είναι σήμερα σε αναμονή, προχωρήσουν στη λήψη ειδικότητας, θα δώσουν μία σημαντική ανάσα στην περίθαλψη ασθενών με COVID 19. Θεωρώ όλα μαζί τα προαναφερόμενα, θα δώσουν ώθηση στην αλλαγή του παρόντος σκηνικού και στη βελτίωση της κατάστασης.
Ως Διευθυντής της Α’ Προπαιδευτικής Κλινικής του ΑΠΘ, μπορείτε να μας εξηγήσετε τι σημαίνει για τους φοιτητές και τα κλινικά τους μαθήματα οι νέες συνθήκες που δημιουργεί η πανδημία;
Οι φοιτητές θέλουν να συνεχίσουν και αυτό μου αναφέρει και ο γιός μου που είναι πρωτοετής. Έχουν βρει ρυθμό στα μαθήματά τους και δεν θέλουν να σταματήσουν. Είναι πολύ μεγάλο στοίχημα να έχουμε τους φοιτητές κοντά μας, είναι τελείως διαφορετική η εκπαίδευση, κυρίως στην Ιατρική με την φυσική τους παρουσία, σε επίπεδο εργαστηρίων και κλινικών. Άρα, λοιπόν είναι και για εμάς ένα πολύ μεγάλο στοίχημα να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε, ως Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και να κρατήσουμε τους φοιτητές μας. Η εικόνα που εισπράξαμε για την εκπαίδευση των φοιτητών την περασμένη χρονιά στις εξετάσεις που έγιναν, ήταν η καλή θεωρητική τους κατάρτιση, ωστόσο δεν μπορούσαν να μετουσιώσουν σε κριτική σκέψη τις θεωρητικές τους γνώσεις, απόρροια της έλλειψης ή μειωμένης δια ζώσης πρακτικής τους άσκησης. Συνεπώς, αναδείχθηκε αυτό το έλλειμμα στην εκπαίδευση και έχει πολύ μεγάλη σημασία φέτος η παραμονή των φοιτητών όλων των εξαμήνων της Ιατρικής, στις Πανεπιστημιακές κλινικές και στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να προσπαθήσουμε ο καθένας μας ξεχωριστά, αλλά και όλοι μαζί, να τους κρατήσουμε όλη την ακαδημαϊκή περίοδο στη δια ζώσης διαδικασία.
"Εμείς έχουμε ήδη εξαντλήσει τις έξυπνες λύσεις
εντός του Νοσοκομείου,
ό,τι μπορούσε να γίνει
για να έχουμε επάρκεια κλινών και ΜΕΘ
στο
Νοσοκομείο το έχουμε κάνει. Από εκεί και πέρα
προσδοκούμε άμεσα βοήθεια
και από ιατρούς
και νοσηλευτικό προσωπικό με προσλήψεις"
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι και τι μπορεί να σημαίνει για τη δημόσια υγεία η μετατροπή κλινικών σε αποκλειστικά COVID-19;
Μια τέτοια κατάσταση καταστρατηγεί αυτό που ονομάζουμε στην Παθολογία «ολιστική αντιμετώπιση», γιατί δεν είναι ωραίο να έχεις έναν ασθενή που χρειάζεται την οποιαδήποτε Χ ειδικότητα και να μην την έχεις, γιατί ακριβώς όλο το Νοσοκομείο έχει μετατραπεί σε COVID-19 και επομένως έχουν μεταφερθεί κλινικές. Για παράδειγμα, όταν μια Κλινική μετατραπεί σε κλινική COVID-19 και χρειαστεί να γίνει μια πράξη ή μια νοσηλεία και δεν μπορεί να ανταποκριθεί γιατί έχει αλλάξει δομή λειτουργίας η Κλινική, αυτό καταστρατηγεί την εύρυθμη λειτουργία αλλά και υποβιβάζει την ποιότητα παροχής υπηρεσιών στους ασθενείς. Από την άλλη πλευρά, εκείνη των ασθενών, επίσης αυτή η κατάσταση θα συντελέσει στο να αυξηθεί ένας μεγάλος αριθμός χρόνιων νοσημάτων που θα απορυθμιστούν, όπως η υπέρταση, ο διαβήτης, η άνοια κ.ά. γιατί θα υπάρχει πλημμελής παρακολούθηση, αφού δεν θα έχουν πρόσβαση οι ασθενείς στα Συστήματα Υγείας.
Πως βιώνετε αυτή την πίεση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας;
Μια εικόνα από αυτές που αντιμετωπίζουμε θα σας έδινε την απάντηση που θα χρειαζόταν να δώσω σε πολλές σειρές. Εμείς έχουμε ήδη εξαντλήσει τις έξυπνες λύσεις εντός του Νοσοκομείου, ότι μπορούσε να γίνει για να έχουμε επάρκεια κλινών και ΜΕΘ στο Νοσοκομείο το έχουμε κάνει. Από εκεί και πέρα προσδοκούμε άμεσα βοήθεια και από ιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό με προσλήψεις, γεγονός που θα αποσυμφορήσει την κατάσταση που σε συνδυασμό και με υπογραφή ήδη συμβάσεων για κάποια ήπια περιστατικά που θα μπορούν να οδηγηθούν σε ιδιωτικά ιδρύματα με κάλυψη του Δημοσίου για να συνεχίσουν την αποθεραπεία μέχρι το εξιτήριο, θα χαλαρώσει την πίεση στα Νοσοκομεία μας. Σε διαφορετική περίπτωση, είμαστε σε μεγάλη αγωνία και προβληματισμό για πόσο θα μπορούμε να λειτουργήσουμε με το υπάρχον έμψυχο δυναμικό, δεδομένου ότι ο χειμώνας είναι μπροστά μας και ακόμα δεν έχουν καταγραφεί χαμηλές θερμοκρασίες που θα επιτείνουν το ήδη υπάρχον πρόβλημα.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 14 Νοεμβρίου 2021