Δεν είναι ιδεολογία, είναι αμοραλισμός
Οι ίδιοι και οι ίδιοι. Προχθές συνταγματολόγοι, χθες οικονομολόγοι, σήμερα λοιμωξιολόγοι, αύριο ό,τι προκύψει. Πάντα με βεβαιότητα, συνήθως με μίσος για όσους δεν συμφωνούν. Είναι η ανοικτή πληγή του Διαδικτύου. Τα social media έδωσαν βήμα σε ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες θα αγόρευαν στο καφενείο, θα τους άκουγαν δέκα θαμώνες και οι μισοί θα τους έριχναν καρπαζιές. Ακόμη χειρότερα, έδωσαν το βήμα με όρους ανωνυμίας. Μέχρι χθες, ο δημόσιος λόγος γινόταν με ταυτότητα και υπογραφή. Δεν νοείται ανωνυμία στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, είναι σπάνια στις εφημερίδες όπου, άλλωστε, υπάρχει πάντα ένας διευθυντής. Σήμερα, πίσω από την ανωνυμία μπορεί καθένας να αισθάνεται σπουδαίος βγάζοντας τα χειρότερα ένστικτά του. Και άμυνα δεν υπάρχει. Όχι μόνο επειδή μεσολαβούν τα περιβόητα «προσωπικά δεδομένα» αλλά επειδή κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να παρατάει τη δουλειά του και να ασχολείται με δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες ψυχολογικά διαταραγμένους ή κομματικούς υπαλλήλους.
Ελάτε τώρα στη θέση του καθηγητή Τσιόδρα. Ένας επιστήμων που σέβεται η ιατρική κοινότητα παγκοσμίως, αναλαμβάνει, επικεφαλής μιας ομάδας επίσης ειδικών, να διαχειριστεί μία υγειονομική κρίση για την οποία δεν υπάρχει εγχειρίδιο. Καθημερινά αλλάζουν τα δεδομένα και οι απόψεις διεθνώς. Υπό τέτοιες συνθήκες, παλεύεις κάθε μέρα με την συνείδησή σου αναρωτώμενος εάν έκανες τις ορθές προτάσεις, σταθερά στην πρώτη γραμμή, χωρίς μια μέρα ανάσα. Και έρχονται να σου πουλήσουν πνεύμα ποιοι; Άχρηστοι! Άνθρωποι που μπορεί και να μην έχουν δουλέψει ούτε μέρα στη ζωή τους και, σίγουρα, δεν έχουν περάσει ούτε έξω από την Ιατρική Σχολή. Όσο μεγάλη συναισθηματική προστασία και αν αποτελεί το συντριπτικό ποσοστό αποδοχής από την ελληνική κοινωνία, αυτό το πάνω από 90% που καταγράφεται στις έρευνες, έρχεται κάποια στιγμή που αναρωτιέσαι γιατί τόση κακία εναντίον σου. Δεν είναι όλοι μαθημένοι να αναπνέουν σε τέτοιο σκουπιδότοπο. Ούτε διατεθειμένοι να προσαρμοστούν.
Είναι σαφές γιατί έχει ενοχλήσει ο Τσιόδρας. Όχι επειδή είναι μειλίχιος, όχι επειδή ψέλνει στην Εκκλησία, όχι επειδή δεν δηλώνει Αριστερός. Αυτά είναι για λίγους γραφικούς. Όντως, κυκλοφορούν και τέτοιοι ανάμεσά μας, ικανοί να ξεκινήσουν από τον Βελουχιώτη, να περάσουν στον Αλτουσέρ, να ρίξουν στην κατσαρόλα πέντε – έξι «ισμούς» και στο τέλος να σου πουν ότι γιατρός που δεν έχει «προοδευτικό πρόσημο» δεν είναι γιατρός, άρα μακριά από τους Τσιόδρες. Έχει και τέτοια ο μπαξές «της Αριστεράς και της Προόδου». Αλλά η επιχειρούμενη δολοφονία χαρακτήρα του καθηγητή Τσιόδρα δεν έχει ιδεολογικό κίνητρο – έστω και θολό. Είναι μια κυνική επιχείρηση που εκπορεύεται και συντονίζεται από τους Φενταγίν του Τσίπρα. Από ανθρώπους ετερόκλητης προέλευσης που, όμως, συνδέει το κοινό συμφέρον: Η επιστροφή στην εξουσία. Όσους εξακολουθούν να μην ευθυγραμμίζονται, τον Ξανθό, τον Σκουρλέτη, τον Βούτση, τον Φίλη, και να διατηρούν κάτι από τις κάποτε αρχές του 3%, θα τους αναλάβει ο εσωκομματικά και μιντιακά κυρίαρχος μηχανισμός.
Τα υπόλοιπα, τα φαντάζεστε.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10 Μαΐου 2020
