To όλον της ΝΔ παραβρέθηκε σήμερα το απόγευμα στην εκδήλωση που έγινε στο «Ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής» με αφορμή τη συμπλήρωση 47 χρόνων από την ίδρυση της ΝΔ, στο επίκεντρο της οποίας βρέθηκε και η παρακαταθήκη του ιδρυτή της παράταξης.
Το παρών έδωσαν ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ένας πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας (Προκόπης Παυλόπουλος), δύο πρώην πρωθυπουργοί (Αντώνης Σαμαράς και Κώστας Καραμανλής) και σχεδόν η μισή κυβέρνηση.
Στον χαιρετισμό του ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε τη συμβολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην πρόσδεση της Ελλάδας με το «κοινοτικό άρμα» της Ευρώπης. Μάλιστα ο πρωθυπουργός ξεκίνησε την ομιλία του διαβάζοντας τα λόγια του ιδρυτή της ΝΔ: «Η Ελλάς ανήκει και επιθυμεί να ανήκει εις την Ευρώπη, όπου την έχουν τοποθετήσει η γεωπολιτική της θέση, η Ιστορία και η παράδοσή της, και δεν επιθυμεί την ένταξή της αποκλειστικώς και μόνο για λόγους οικονομικούς. Την επιδιώκει προπάντων για λόγους πολιτικούς που αναφέρονται εις την σταθεροποίηση της Δημοκρατίας και εις το μέλλον του έθνους», είπε ο πρωθυπουργός, θυμίζοντας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή
Και συνέχισε: «Στις 12 Ιουνίου του 1975 η Ελλάδα μόλις έχει καταθέσει το επίσημο αίτημά της να εισέλθει ισότιμα στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες. Και σε επιστολή του προς τους πρέσβεις των τότε 9 κρατών-μελών ο Κωνσταντίνος Καραμανλής συνοψίζει λιτά την ουσία του. Μία διαδρομή η οποία θα ολοκληρωνόταν νικηφόρα 4 χρόνια αργότερα με την υπογραφή της Συνθήκης των Αθηνών, που όριζε τη χώρα μας ως δέκατο ευρωπαίο εταίρο από την 1η Ιανουαρίου του 1981.
Ο συμβολισμός του 1975 ταξιδεύει από τότε στις περιστάσεις και στο χρόνο. Γιατί πράγματι η ενδυνάμωση της Δημοκρατίας στην πατρίδα μας συμβάδισε όλες τις τελευταίες δεκαετίες με την εδραίωση της ευρωπαϊκής της πορείας», τόνισε ο πρωθυπουργός.
Με νόημα και αυτό που πρόσθεσε στη συνέχεια ο Κυριάκος Μητσοτάκης: «Η παράταξή μας ήταν, είναι και θα είναι η παράταξη της Ελλάδος και της Ευρώπης. Σήμερα, η 40χρονη εμπειρία μετουσιώνεται σε δύναμη. Η Ελλάδα μεριμνά για τα σύνορά της, έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαχείριση της πανδημίας και των εμβολιασμών. Έτσι άλλωστε, η ΕΕ πέτυχε τη δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης. Ταυτόχρονα, η Αθήνα υπηρετεί την αναβάθμιση του ρόλου της Ευρώπης σε κάθε περιοχή στρατηγικού ενδιαφέροντός της. Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθύμισε και την πρόσφατη υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία, ένας στρατηγικός στόχος από το 1974. «Πρόκειται για μία συμφωνία την οποία ο λαός μας χαιρέτισε. Όχι μόνο γιατί προβλέποντας ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής μας θωρακίζει, αλλά γίνεται το πρώτο θεμέλιο στη δημιουργία στρατηγικής αυτονομίας».
«Το μεγάλο στοίχημα του Κωνσταντίνου Καραμανλή αποτελεί κεκτημένο και διαρκή πρόκληση. Μια τομή που δικαιώνεται και ανανεώνεται καθημερινά», σημείωσε ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος καταλήγοντας επισήμανε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής «θα ήταν υπερήφανος με την επιλογή να είναι πατρίδα μας η Ελλάδα και οικογένειά μας η Ευρώπη».
Ενδιαφέρον παρουσίασε η ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, ο οποίος κινήθηκε στη λογική της τελευταίας του δημόσιας παρέμβασης που είχε πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη πριν από δύο χρόνια. Δηλαδή επιμονή στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευημερίας για τους πολίτες και κριτική στην μη τολμηρή πολιτική που ασκεί τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το καινούργιο στοιχείο έχει να κάνει με τον προβληματισμό του ως προς τον τρόπο που η Ευρώπη αντιμετώπισε την πανδημία αλλά και τις αναφορές που έκανε προς το εσωτερικό μέτωπο για πιο ήρεμο πολιτικό κλίμα.
Για την κοινωνική δικαιοσύνη θύμισε τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή από το 1979: «Όταν ένας λαός δεν μπορεί να επιτύχει την κοινωνική δικαιοσύνη στα πλαίσια της Δημοκρατίας, κλονίζεται η εμπιστοσύνη του στην ιδέα της Δημοκρατίας». Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό «προϋπόθεση ομαλής λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι οι πολίτες να αισθάνονται ότι η πολιτεία τούς αντιμετωπίζει με ισονομία και δικαιοσύνη. Όταν οι πολίτες, η μεγάλη μερίδα αυτών, αισθάνονται αδικημένοι, παραγκωνισμένοι ή περιφρονούμενοι, η δημοκρατία τραυματίζεται και, σε ακραία προέκταση, υπονομεύεται. Προφανώς το αξίωμα αυτό δεν δικαιολογεί διαρκείς και εξωπραγματικές διεκδικήσεις της οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας ούτε σημαίνει ότι αναλαμβάνει η πολιτεία όλα τα βάρη και τις ευθύνες των πολιτών. Σημαίνει όμως ότι η πολιτεία έχει καθήκον να μεριμνά για την ευημερία όλων των πολιτών, πρωτίστως βέβαια εκείνων που, για διάφορους λόγους, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη», σημείωσε χαρακτηριστικά. Προσθέτοντας ότι μεγάλες ευρωπαϊκές κοινωνικές κατακτήσεις βρίσκονται σήμερα σε αμφισβήτηση «γεγονός που προκαλεί ειδικά στα λιγότερο ευνοημένα κοινωνικά στρώματα, προβληματισμούς διότι κατατείνει στην δυσπιστία, την απομυθοποίηση και τελικά την αμφισβήτηση και την απονομιμοποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος».
Σημείωσε δε ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει μείνει ημιτελές και ότι δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες ούτε των θεμελιωτών του ούτε των Ευρωπαίων πολιτών.
«Η βεβιασμένη και άκαιρη διεύρυνση της Ένωσης, χωρίς προηγουμένως να έχει εξασφαλισθεί η εμβάθυνση των Ευρωπαϊκών θεσμών, η οικονομική κρίση και αβεβαιότητα, η απίσχναση του κοινωνικού κράτους, οι εντεινόμενοι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί, όλα έχουν παίξει το ρόλο τους στην σημερινή εικόνα στασιμότητας. Τα μικροσυμφέροντα, οι στείροι ανταγωνισμοί και οι ξεπερασμένοι εθνικοί εγωισμοί, για τους οποίους προφητικά προειδοποιούσε ο Καραμανλής, επανεμφανίστηκαν και συχνά δίνεται η εντύπωση ότι υπερισχύουν των πραγματικών προτεραιοτήτων, αλλά και στρατηγικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης» σημείωσε ο πρώην πρωθυπουργός.
Και λίγο μετά επισήμανε ότι η Ευρώπη παρά την ισχύ της «αδυνατεί να πρωταγωνιστήσει στη διεθνή σκηνή, αδυνατεί να επηρεάσει αποφασιστικά τις εξελίξεις σε σχέση με τις συγκρούσεις, τις εντάσεις, τους ανταγωνισμούς και τις αυθαιρεσίες σε κρίσιμες περιοχές της γης, ακόμα και στην γειτονιά της. Δεν έχει καταφέρει να διαμορφώσει ενιαία και αποτελεσματική πολιτική στο μεγάλο μεταναστευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει με ακόμα οξύτερο τρόπο στο μέλλον. Επέδειξε ατολμία και δυσκινησία στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Και στο υγειονομικό σκέλος και στο σκέλος των μέτρων ανάκαμψης από την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία. Σε αντίθεση με το γενναίο πακέτο που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ, το Ευρωπαϊκό είναι πολύ πιο συγκρατημένο, συνοδευόμενο μάλιστα από διαρκείς προειδοποιήσεις για τον πρόσκαιρο χαρακτήρα του, μέχρι να επανακάμψουν οι δύσκαμπτοι κανόνες πειθαρχίας και λιτότητας».
Άσκησε δε κριτική και στα μνημόνια που επιβλήθηκαν στη χώρα μας: «Ακόμα και στην οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας, η Ευρώπη έδειξε χτυπητές αδυναμίες. Και γενικές, αλλά και ειδικότερα προς την χώρα μας. Χωρίς να παραβλέπονται και να υποτιμώνται δικές μας αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις, επεβλήθη ένα πρόγραμμα που σε μεγάλο βαθμό είχε χαρακτήρα τιμωρητικό. Και, όπως ομολογήθηκε κατ’ επανάληψη, ελέγχεται – εκ των υστέρων βέβαια – για σοβαρά σφάλματα και στην συνταγή και στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα».
Όσον αφορά στην Τουρκία αφού εξέφρασε τον προβληματισμό του για την επαμφοτερίζουσα στάση της Ευρώπης απέναντί της την χαρακτήρισε «ταραξία στην ευρύτερη περιοχή, που εγείρει αξιώσεις που προσβάλλουν κατάφωρα και το γράμμα και το πνεύμα του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών. Ειδικά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, δι έργων και λόγων, απειλεί ευθέως, όχι μόνο δικαίωματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, αλλά ακόμα και την εδαφική ακεραιότητα χωρών – μελών της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης» σημείωσε, ενώ χαρακτήρισε αναμφισβήτητα εθνική επιτυχία την πρόσφατη αμυντική συμφωνία Ελλάδας - Γαλλίας.
Τέλος έκανε ουσιαστικά έκκληση για εθνική ομοψυχία. «Οφείλουμε να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για την διαμόρφωση συνθηκών σύμπνοιας, ομοψυχίας και εθνικής συνεννόησης. Ο δημοκρατικός διάλογος και η αντιπαράθεση επιχειρημάτων πρέπει να διευκολύνει και όχι να υπονομεύει την ανάγκη σύγκλισης απόψεων για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής, πρωτίστως για τα μεγάλα εθνικά θέματα. Αυτό είναι το θεμελιώδες δίδαγμα της ιστορικής μας εμπειρίας. Είναι ταυτόχρονα το εθνικό μας καθήκον, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι υπό απειλή. Απειλή που αφορά όχι μόνο δικαιώματα, συμφέροντα και επιδιώξεις που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες, αλλά απειλή ακόμα και κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας».
Έκλεισε δε σε αυτό το πνεύμα την ομιλία του θυμίζοντας μια αναφορά του Κωνσταντίνου Καραμανλή από ομιλία του στην Βουλή, στις 30 Οκτωβρίου 1975: Έλεγε τότε ο ιδρυτής της ΝΔ:
«Η Ιστορία διδάσκει ότι οι Έλληνες ό,τι κερδίζουν στον πόλεμο το χάνουν στην ειρήνη. Και το χάνουμε γιατί έχουμε την κακή συνήθεια να καθιστούμε τα εθνικά μας θέματα αντικείμενο έντονων πολιτικών ανταγωνισμών, οι οποίοι πολλές φορές παίρνουν την μορφή της πατριδοκαπηλείας και καταλήγουν σε διχασμούς».
Και χτες ο Κώστας Καραμανλής καταλήγοντας σχολίασε: «Η Ιστορία διδάσκει. Ο Καραμανλής μάς το θυμίζει. Όλοι εμείς έχουμε χρέος να αποδείξουμε ότι διδαχθήκαμε καλά το μάθημά μας».
Να σημειωθεί ότι στην αρχή της ομιλία του ο κ. Καραμανλής ευχήθηκε περαστικά και ταχεία ανάρρωση στην Φώφη Γεννηματά, ενώ τους προσκεκλημένους καλωσόρισαν με χαιρετισμούς οι κ.κ. Πέτρος Μολυβιάτης και Αχιλλέας Καραμανλής, πρόεδρος και αντιπρόεδρος του Ιδρύματος, αντίστοιχα