της Μελίνας Δερμεντζοπούλου, Αντιπεριφερειάρχη Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Κεντρικής Μακεδονίας
Το δημογραφικό ζήτημα αναγνωρίζεται καθολικά και σταθερά τα τελευταία χρόνια ως προτεραιότητα. Ο πληθυσμός της Ελλάδας γερνά και λιγοστεύει. Οι επιπτώσεις του δημογραφικού είναι γνωστές, πολλές και πολυεπίπεδες.
Το απολύτως βέβαιο είναι ότι η διαχείρισή του και η δημιουργία νέων δημογραφικών προτύπων απαιτούν μια μακροπρόθεσμη εθνική στρατηγική. Απαιτούν σταθερή πολιτική βούληση και δέσμευση σε βάθος χρόνου από όλους. Απαιτούν ενιαία, διαχρονική και συνεκτική χάραξη και υλοποίηση πολιτικών από το κεντρικό κράτος και τους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης.
Οι ειδικοί έχουν προκρίνει ως κυρίαρχες παραμέτρους για τις μεταβολές που έχουν συντελεστεί αναφορικά με τη δημιουργία οικογένειας και κατ’ επέκταση με το δημογραφικό, την οικονομική κρίση και τη συνεπαγόμενη ανεργία, τις αλλαγές στην αγορά εργασίας και τα συστήματα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας. Όλα αυτά έχουν αναδείξει επιτακτική την ανάγκη για άμεσες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις εναρμόνισης της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής.
Με τα ως άνω δεδομένα, της σταθερής πολιτικής και συνεργασίας, εντοπίζονται εκ μέρους της Πολιτείας σημαντικά βήματα αναφορικά με την πρόβλεψη αδειών, ωραρίου εργασίας, οικονομικών ενισχύσεων και άλλων κινήτρων για την προστασία της οικογένειας.
Και η τοπική αυτοδιοίκηση, παίζει καταλυτικό ρόλο, ως ο εγγύτερος πόλος στον πολίτη, με τις κοινωνικές δομές που διατηρεί και λειτουργεί και τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους συμπολίτες μας.
Η συνεργασία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε ένα δίχτυ προστασίας, που δίνει ώθηση στους νέους ανθρώπους και κάμπτει τις επιφυλάξεις για τη δημιουργία οικογένειας. Να ενισχύσει την αυτοπεποίθηση και την ασφάλεια για δημιουργία οικογένειας σε νεότερη ηλικία και απόκτησης παραπάνω του ενός παιδιού. Το δίχτυ αυτό υφαίνεται ενδεικτικά με την ενίσχυση των δομών φροντίδας παιδιών βρεφικής και
προσχολικής ηλικίας, με τη βελτιστοποίηση των ευκαιριών για ενεργό γήρανση μέσω της αξιοποίησης των δυνατοτήτων του εν λόγω πληθυσμού σε δίκτυα στήριξης της οικογένειας εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή των ηλικιωμένων στην κοινωνία και
προάγοντας τη διαγενεακή αλληλεγγύη, με την ενίσχυση των κοινωνικών δομών των δήμων που υποστηρίζουν τις νέες γυναίκες και τους νέους ανθρώπους γενικά.
Εφαρμογή, λοιπόν, μιας σταθερής και μακρόπνοης πολιτικής για τις σύγχρονες οικογένειες με σαφή συνεργασία όλων, για την άρση των εμποδίων και συγκεκριμένα για την υποβοήθηση της ελεύθερης επιλογής για όσους και όσες θα ήθελαν μεγαλύτερη οικογένεια, για τη στήριξη στα πραγματικά προβλήματα της ανατροφής των παιδιών και την αντιμετώπιση των ανασταλτικών παραγόντων όπως οι ίδιοι οι νέοι τους ιεραρχούν.