Δριμεία κριτική στην κυβέρνηση για την διαχείριση της πανδημίας ασκεί μέσω της «ΜτΚ» η βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης και αναπληρώτρια τομέαρχης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Δώρα Αυγέρη, τονίζοντας ότι για ακόμη μια φορά κεντρικοί και τοπικοί φορείς δεν έχουν συγκροτήσει και δεν έχουν παρουσιάσει κανένα σχέδιο για την διαχείριση της πανδημίας στη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα.
Η πορεία της πανδημίας στη Βόρεια Ελλάδα για ακόμη ένα φθινόπωρο φαίνεται πως είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Θεωρείτε ότι είναι πιθανό να ζήσουμε τις δύσκολες στιγμές του περσινού Νοέμβρη/Δεκέμβρη ή το εμβόλιο θα προστατεύσει την πλειοψηφία των πολιτών;
Αναμφίβολα το εμβόλιο προστατεύει από τη βαριά νόσο COVID-19 κι έχει συμβάλει ώστε να μην ζούμε χειρότερες καταστάσεις. Ωστόσο, στη μάχη μπορούσαν ήδη να έχουν μπει και φάρμακα, όπως τα μονοκλωνικά, να έχουν χαθεί λιγότερες ανθρώπινες ζωές. Αλλά, άλλες οι βουλές της κυβέρνησης. Η οποία, συν τοις άλλοις, δεν έχει να παρουσιάσει κανένα σχέδιο. Της το ζητάμε επίμονα. Ποιο είναι το σχέδιο για τη Θεσσαλονίκη; Ποιος το εκπονεί, ποιος το εισηγείται, ποιος το υπογράφει; Ποιος παίρνει τις αποφάσεις; Πώς συμμετέχουν στο σχεδιασμό οι τοπικοί φορείς, ο δήμος, η περιφέρεια; Ή και φέτος πιστεύουν ότι θα κρυφτούν πίσω από τα ακαταδίωκτα και τις αναρμοδιότητες; Αυτή την απάντηση μάς έδωσε πέρυσι ο κ. Χαρδαλιάς για το έγκλημα της Θεσσαλονίκης. Και αυτός και οι άλλοι «επιτυχημένοι» της διαχείρισης την έχουν κάνει όλοι με ελαφρά πηδηματάκια για άλλα υπουργεία.
Ουσιαστικά, συνολικά η χώρα δεν βρέθηκε ποτέ σε επιδημική ετοιμότητα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη άφησε την υγεία να αυτορυθμιστεί με τον τρόπο που αυτορυθμίζονται οι αγορές και σιγοντάρει το επιτελικό κράτος, μεταθέτοντας τις δικές της ευθύνες στους πολίτες. Όταν επέλεγε δε να παρέμβει, το έκανε όχι μόνο ετεροχρονισμένα, αλλά και ετεροβαρώς, έχοντας πάντα ως κριτήριο τη διαφύλαξη της πρωθυπουργικής εικόνας. Οι όποιες παρεμβάσεις της έγιναν με ιδεοληψία και κοινωνικό αυτοματισμό. Ορίζοντας αυθαίρετα το πού κολλάει και πού δεν κολλάει ο ιός, η κυβέρνηση κατάφερε να χάσει γρήγορα τον έλεγχο της πανδημίας και, βεβαίως, να απωλέσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Το ΕΣΥ διαλύθηκε, το εμβολιαστικό πρόγραμμα απέτυχε, ξεπεράσαμε τους 15.000 νεκρούς, ο κόσμος φοβάται και μας έχει μείνει μόνο η εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη να χειροκροτεί κάθε μέρα τον εαυτό του. Και δείτε τώρα κάτι εξοργιστικό: κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τον Αλέξη Τσίπρα για αλλαγή ατζέντας, επειδή τον ρωτάμε το πολύ απλό: ποιο είναι επιτέλους το σχέδιό του;
Σήμερα, ο κ. Μητσοτάκης αποφασίζει ουσιαστικά και μονομερώς την πρόωρη λήξη της πανδημίας, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του τις εκλογές. Αν δεν μπορεί να κάνει εκλογές εν μέσω πανδημίας, τόσο χειρότερο για την πανδημία. Αν αυτό είναι το σχέδιο, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα συνεχίσουμε να θρηνούμε απώλειες. Και θα ήταν το πλέον τραγικό να γίνει η απώλεια συνήθειά μας, έστω κι αν χάνονται λιγότεροι. Αν επαναληφθεί το έγκλημα της Θεσσαλονίκης, στην κυβέρνηση θα είναι υπότροποι.
Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να πραγματοποιηθούν κανονικά οι τριήμεροι εορτασμοί της 26ης και 28ης Οκτωβρίου, με αυστηρά μέτρα, σε αντίθεση με πέρυσι. Συμφωνείτε με αυτή την απόφαση ή θεωρείτε ότι εγκυμονεί κινδύνους για τη Θεσσαλονίκη;
Θεωρώ ότι πρόκειται για άλλο ένα απ’ αυτά τα διχαστικά διλήμματα, με τα οποία το σύστημα Μητσοτάκη επιχειρεί αβλαβή διέλευση στον ωκεανό των εγκληματικών της παραλείψεων. Δεν μπορεί να εγκαλείται διαρκώς ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για τις ευθύνες της ΝΔ. Ως αντιπολίτευση έχουμε κάνει τις προτάσεις μας σε πνεύμα συναίνεσης. Καμία δεν έχει εισακουστεί. Αν το επιτελικό κράτος ψάχνει συνενόχους, ας τους αναζητήσει στους συνήθεις υπόπτους που κάνουν ότι δεν είδαν κι ότι δεν άκουσαν. Αυτό που περιμένει η κοινή γνώμη από την κυβέρνηση είναι να πει ξεκάθαρα με ποια κριτήρια παίρνει τις όποιες αποφάσεις της και να πει ξεκάθαρα αν αναλαμβάνει το βάρος αυτών των αποφάσεων. Και αν φυσικά τα μέτρα και τα σταθμά είναι ενιαία για όλους. Όχι μικροπολιτικές κουτοπονηριές με την δημόσια υγεία.
Έχετε εκ της θέσεως σας εικόνα για την κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία της Βόρειας Ελλάδας. Η αναστολή εργασίας στους μη εμβολιασμένους υγειονομικούς δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Τι διαφορετικό θα μπορούσε να έχει γίνει αυτή την περίοδο και δεν έγινε;
Το διαφορετικό θα έπρεπε να είχε γίνει όχι σ’ αυτήν την περίοδο, αλλά σε προγενέστερη. Ακριβώς για να προλάβουμε τέτοιες αδιέξοδες καταστάσεις. Αλλά μονίμως η κυβέρνηση βρίσκεται ένα και πολλά βήματα πίσω από την εξέλιξη της πανδημίας. Αντί δε να αμβλύνει την υγειονομική κρίση, την επιδεινώνει. Οι υγειονομικοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι εμβολιασμένοι. Τους στοχοποιεί, όμως, η κυβέρνηση με το μέτρο της αναστολής, γιατί προτεραιότητά της είναι το πως να δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες προσεχώς για είσοδο ιδιωτικών συμφερόντων στο ΕΣΥ. Φύγε εσύ εργαζόμενε, έλα εσύ εργολάβε. Με απευθείας ανάθεση.
Η αποδυνάμωση του δημόσιου συστήματος υγείας δεν είναι ούτε άγνωστη ούτε παλιά τακτική για τις κυβερνήσεις της δεξιάς. Το επιχειρούν διαρκώς τις τελευταίες δεκαετίες, κι εδώ και έξω. Κι όπως έχουν δείξει σε κάθε κρίση, είτε δημοσιονομική, είτε υγειονομική, είτε ενεργειακή, το μοναδικό τους σχέδιο είναι πως να μετατρέψουν την κρίση των πολλών σε ευκαιρία για λίγους κι εκλεκτούς.
Τις τελευταίες ημέρες έχουν υπάρξει αρκετές ακροδεξιές βίαιες επιθέσεις κατά πολιτικών και κοινωνικών φορέων στις γειτονιές της δυτικής Θεσσαλονίκης. Η παρουσία της ακροδεξιάς είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο, ακόμα και επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ. Τι θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί, και γιατί κατηγορείτε έντονα την κυβέρνηση για αυτές τις επιθέσεις;
Τις τελευταίες ημέρες, κι ενώ συμπληρώσαμε έναν χρόνο από την καταδικαστική απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής, κλιμακώνεται η δράση οργανωμένων πυρήνων της εγκληματικής οργάνωσης και δορυφορικών της φασιστικών οργανώσεων. Με βίαιες επιθέσεις σε σχολεία και λαϊκές γειτονιές, σε κλίμα αντικομμουνιστικής υστερίας. Απέναντι σε αυτή την αναζωπύρωση της νεοναζιστικής φωτιάς, η κυβέρνηση έκανε ότι κάνει στις μεγάλες πυρκαγιές. Αντί να τις κατασβήσει, παίρνει ίσες αποστάσεις, δίνοντας εντολή «εκκενώστε» τα σχολεία και τους δρόμους. Κατηγορεί εξίσου τη φωτιά και τα δέντρα και τα σπίτια που «δεν είναι τα σωστά».
Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έσπευσε να εξισώσει τους θύτες με τα θύματα. Λειτουργεί, ξέρετε, έτσι και σε άλλες περιπτώσεις βίας. Στην έμφυλη βία -ας πούμε- βγαίνουν διάφοροι και λένε «κάτι θα έκανε το θύμα». Κατηγορούμε την κυβέρνηση ότι έχει κηρύξει πόλεμο στους αδύναμους και απροστάτευτους της κοινωνίας. Η ιστορία έχει δείξει ότι, σε τέτοιου είδους πόλεμο, δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους οι φασίστες για τη βρώμικη δουλειά.
Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ασκείτε δριμεία κριτική στην κυβέρνηση για τις επιλογές της, και εκτιμάτε ότι η πολιτική της φθορά έχει ξεκινήσει. Την φθορά αυτή όμως δεν φαίνεται να την καρπώνεται το κόμμα σας. Γιατί εκτιμάτε ότι συμβαίνει αυτό; Τi πρέπει να αλλάξει ίσως στην στρατηγική σας;
Οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν ορίζονται από τις δημοσκοπήσεις, αλλά από τις κοινωνικές ανάγκες. Επίσης, δεν αλλάζουν με την ταχύτητα του φωτός, αλλά μέρα με τη μέρα με τις ταχύτητες της καθημερινότητας. Και δεν αρκεί η αντιπολίτευση να είναι απλώς ο υποδοχέας της κοινωνικής δυσαρέσκειας. Αλλά, πρωτίστως οφείλει να την μετουσιώνει σε πολιτικό πρόταγμα, βάσει κοινών και συγκερασμένων ιδεολογικών αναφορών και κοινής και συντεταγμένης συλλογικής δράσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ακούει την κοινωνία, συνομιλεί στο κοινωνικό πεδίο με όλους τους πολίτες, διατυπώνει προτάσεις, πολλές φορές μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, και ανασυγκροτείται μέσα από έναν εξαντλητικό διάλογο, που δεν γίνεται σε καμία περίπτωση για το θεαθήναι. Κι όλα αυτά τα επιχειρούμε εν μέσω πανδημίας κι εν μέσω μια πρωτοφανούς και γενικευμένης επίθεσης κάθε συστήματος και υποσυστήματος εξουσίας που υπάρχει σ’ αυτήν τη χώρα και λειτουργεί ενάντια στα δημοκρατικά κληροδοτήματα της μεταπολίτευσης. Το τι πρέπει -και αν πρέπει- να αλλάξει στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ζήτημα συλλογικών αποφάσεων. Και από το ’19 έχουν αλλάξει πολλά.
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 10 Οκτωβρίου 2021