ΑΠΟΨΕΙΣ

Εν μέσω της ολοκλήρωσης της συζήτησης του νόμου για τα ΑΕΙ ο κορονοϊός μας δείχνει τα δόντια του. Λιγότερο στη Θεσσαλονίκη που δείχνει να βρίσκεται σε μία καλύτερη κατάσταση και περισσότερο στην Αθήνα που δείχνει να πλησιάζει το μέγιστο του Νοεμβρίου. Τι προκαλεί την αύξηση; Είναι ασφαλώς άγνωστο -η κεντρική ιδέα είναι ότι όσο περισσότερες είναι οι επαφές τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να κολλήσεις. Γι’ αυτό πρέπει κατά κύριο λόγο να προσέχει ο καθένας τι κάνει. Είναι πολύ δύσκολο ο άνθρωπος σαν κοινωνικό ον να περιοριστεί και να χάσει τα κύρια χαρακτηριστικά του αλλά αν σκεφτούμε ότι πρέπει να υπάρχουμε αύριο ο περιορισμός είναι τα λιγότερο…

Δεν μου άρεσε η φωτό του πρωθυπουργού στην Ικαρία που τρώει σε μπαλκόνι με άλλους 25-30. Αλλά: έχω να πω το εξής: ισότητα υπάρχει στη νομιμότητα, όχι στην παρανομία. Αν παρανόμησαν οι συνδαιτημόνες της Ικαρίας, οι αρχές εκεί να τους ελέγξουν. Αφού το δημοσιοποίησαν κιόλας. Εσείς αν παρανομήσετε δεν δικαιούστε να λέτε «ακολούθησα το παράδειγμα». Γιατί πιάνεις εμένα και όχι αυτούς. Όπως όταν σε γράφουν γιατί πάρκαρες παράνομα δεν δικαιούσαι να σου σβήσουν την κλήση γιατί δεν έγραψαν και τους άλλους. Κατά τα άλλα: σίγουρα υπάρχει πρόβλημα, μη χαλαρώνετε άσχετα από τα λάθος παραδείγματα. Οι επιπτώσεις δεν θα είναι στον δίπλα. Σε εσάς θα είναι. Ούτε μπορείτε αν πάθετε κάτι (που το απεύχομαι) να πείτε: φταίει ο τάδε. Αν πάθετε δεν έχει σημασία ποιος φταίει. Γι’ αυτό προσέχετε. Μη λέτε «μπορώ και εγώ να κάνω αυτό που κάνει αυτός και δεν πρέπει να τιμωρηθώ». Είπαμε αν το πάθετε δεν θα σας σβήσει κανένας το πρόστιμο, θα είναι πολύ χειρότερα…

Άλλωστε το χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ελλήνων και των Ελληνίδων είναι η εγωπάθεια και η εντύπωση ότι είναι οι ωραιότεροι, οι εξυπνότεροι, αυτοί που η κοινωνία τους οφείλει αυτό που αυτοί θέλουν. Με αυτήν την έννοια όλοι θέλουν να μπουν στο πανεπιστήμιο, όλοι να πάρουν πτυχίο, όλοι να διοριστούν. Ο νόμος που ψηφίστηκε τελικά δεν αλλάζει τα κεντρικά χαρακτηριστικά. Επιχειρεί με αποσπασματικές ρυθμίσεις να πιέσει τους φοιτητές να σπουδάσουν και να ολοκληρώσουν τις σπουδές, μειώνει -χωρίς δυστυχώς να δίνει ουσιαστικές εναλλακτικές λύσεις, τον αριθμό εισακτέων. Μπορεί το 80/20 γενικής προς τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση να γίνει 30/70 όπως είναι στον υπόλοιπο (πλην ΗΠΑ) πλανήτη; Είναι ρητορικό το ερώτημα σε μία κατάσταση όπου το 70% των δικηγόρων (κατά τον δικηγορικό σύλλογο) έχει 0-1 υποθέσεις τον χρόνο, να σκίζεται κάποιος να μπει στη Νομική;

Μπορεί να ισχύσουν πειθαρχικά για τις αντιγραφές όταν είναι η μόνη χώρα που το να κλέψει κανείς στις εξετάσεις είναι μαγκιά! Και οι υπόλοιποι που δίκαια διαμαρτύρονται θεωρούν λανθασμένη συμπεριφορά να υποδείξουν ή να επαναφέρουν στην τάξη αυτόν ή αυτή που κλέβει; Ούτε για αυτό, ούτε για κάτι άλλο. Οι νόμοι ψηφίζονται αλλά το πρόβλημα είναι πάντα η εφαρμογή…