΄Ολοι οι άνθρωποι του σινεμά θρηνούμε την απώλεια του Γουίλιαμ (Μπό)Γκόλντμαν,που δεν υπήρξε απλά διάσημος σεναριογράφος και συγγραφέας αλλά ένας άκρως προοδευτικός Αμερικανός.
΄Οταν φεύγουν τέτοιοι άνθρωποι (έστω στα 87 τους) ,εμείς συγκλονιζόμαστε. Γιατί αυτοί τελικά είναι οι δικοί μας άνθρωποι και όχι οι τυχάρπαστοι που κυκλοφορούν δίπλα μας. Απ΄αυτούς μάθαμε σινεμά, ηθική, ιδεολογία, αλληλεγγύη, επαναστατικότητα, φιλία.
Δεν είναι τυχαία τα σενάρια για τα οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ . «Οι δυό ληστές»(1970) του Τζώρτζ Ρόϋ Χήλ είναι ένα αναρχικό ,αντιεξουσιαστικό ,ρομαντικό έπος ενάντια στη βρωμιά που φέρνει ο 20ος αιώνας.Το «΄Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου» (1977)του Άλαν Τζ. Πακούλα είναι η αφήγηση των σκοτεινών διαπλοκών της αμερικανικής πολιτικής του Νίξον.
«Το ανθρωποκυνηγητό» (1976) του Τζών Σλέσινγκερ , το σενάριο που έγραψε προήρχετο από δική του νουβέλα,μια ζοφερή ανατομία του αμερικανικού παρακράτους αλλά και των κρυμένων ναζιστών εγκληματιών πολέμου
Φυσικά τον ακούμπησε η σκιά του Μακάρθυ, αλλά τελικά επεβίωσε. Τελικά πέρα από μαθήματα ιδεολογίας, τα σενάριά του υπήρξαν πολύπλοκα ,καλογραμμένα, σύνθετα, πολυεπίπεδα .
Θα σε θυμόμαστε πάντα Μπό και δώσε χαιρετίσματα στους συντρόφους Ντάλτον Τράμπο,Ζύλ Ντασέν, Αμπραάμ Πολόνσκι