Αν ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος του 1999 έμειναν στην ιστορία ως οι μήνες που Έλληνες και Τούρκοι ήρθαν πιο κοντά μέσω της «διπλωματίας των σεισμών», τα όσα εκτυλίσσονται στη μαρτυρική γειτονική χώρα μετά τα φονικά Ρίχτερ, συγκλονίζουν και αποδεικνύουν πως μπροστά στον ανθρώπινο πόνο και το δράμα, δεν υπάρχουν σύνορα, ούτε έχθρες.
Τα σόσιαλ μίντια της Τουρκίας έχουν γεμίσει λόγια αγάπης και ευγνωμοσύνης για τους Έλληνες διασώστες που ρίχτηκαν στη μάχη, απεγκλωβίζοντας δεκάδες ζωντανούς ανθρώπους κάτω από τα χαλάσματα, ενώ οι ιστορίες των ανδρών της ΕΜΑΚ που με περίσσεια δύναμη και εξαιρετική εκπαίδευση προσφέρουν τα πάντα στους δοκιμαζόμενους γείτονες έχουν καθηλώσει.
Τις τελευταίες ώρες τον γύρο των ελληνικών κοινωνικών δικτύων κάνει μία φωτογραφία με άνδρα της ελληνικής ΕΜΑΚ να κουβαλά στην αγκαλιά του ένα κοριτσάκι που φορά ένα μπλουζάκι με την ημισέληνο στο μπράτσο, ένα «κλικ» απαράμιλλη απόδειξη της αγάπης του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπο.
Πρόκειται για ψηφιακό σκίτσο το οποίο σχεδίασε ο Παναγιώτης Κοτρίδης, πρώην αξιωματικός της πυροσβεστικής, με στόχο να δείξει πώς όσο και να παραληρεί εναντίον της χώρας μας ο «Σουλτάνος», όσο και εάν μία μερίδα Ελλήνων βγάζει τα πιο ταπεινά ένστικτα που σίγουρα δεν ταιριάζουν σε ανθρώπους, η αλήθεια είναι μία και αναμφισβήτητη: οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και ο ένας σκύβει ευλαβικά το κεφάλι μπροστά στον πόνο του άλλου, δίνοντάς του ένα πραγματικό χέρι βοηθείας.