Μια από τις πιο γνωστές και αγαπητές όπερες στον κόσμο κάνει πρεμιέρα σε πρωτογενή παραγωγή στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης το Σάββατο 27 Νοεμβρίου. Πρόκειται για τον «Ντον Τζοβάννι» του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στους χώρους του μεγάλου οργανισμού της Θεσσαλονίκης.
Η όπερα αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα δημιουργήματα του δυτικού πολιτισμού, το οποίο είναι εμπνευσμένο από τον θρύλο του γνωστού καρδιοκατακτητή Δον Ζουάν. Η παραγωγή πραγματοποιείται στο πλαίσιο υλοποίησης του έργου «Local Assets exploitation for the development of peripheral intercultural crossborder capacity» που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και εθνικούς πόρους των χώρων που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα Συνεργασίας INTERREG VA «Ελλάδα – Βουλγαρία 2014-2020».
Το συγκεκριμένο ευρωπαϊκό πρόγραμμα, η εξασφάλιση του οποίου ήταν μια «επίπονη προσπάθεια», όπως τόνισε ο πρόεδρος του ΜΜΘ Βασίλης Γάκης, ήταν κάτι που καρποφόρησε μετά από πέντε- έξι χρόνια, αφού ξεκίνησε με πρόεδρο τον αείμνηστο Αλέξανδρο Μπακατσέλο, συνεχίστηκε με τον Νικήτα Μυλόπουλο και έγινε πράξη σήμερα.
Το πρόγραμμα προβλέπει δωρεάν είσοδο αλλά μόνο με εξασφαλισμένες εκ των προτέρων προσκλήσεις. Επίσης, μετά από απόφαση του δ.σ. ως ευγνωμοσύνη στο νοσηλευτικό προσωπικό της πόλης ο κ. Γάκης τόνισε πως θα παραχωρηθεί το ένα τρίτο των προσκλήσεων στους ανθρώπους αυτούς (Ιατρούς, νοσηλευτές, ΕΚΑΒ κ.α.).
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΜΜΘ Χρίστος Γαλιλαίας που παρακολούθησε τη γενική πρόβα της παραγωγής χθες το βράδυ τόνισε: «Η όπερα είναι ένα πολυσύνθετο θέαμα αλλά έχοντας κορυφαία σύνολα φτάσαμε σε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Η αποστολή του ΜΜΘ είναι να προσφέρει και να διαχέει πολιτισμό να παράγει πολιτισμό και όταν μιλάμε για μια από τις κορυφαίες όπερες στην ιστορία της κλασικής μουσικής νομίζω είναι ο καλύτερος τρόπος να γίνει αυτή η διάχυση πολιτισμού πόσο μάλλον όταν συνδυάζεται με ένα ε πρόγραμμα που μας δίνει τη δυνατότητα να προσφέρουμε δωρεάν τις παραστάσεις. Μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα αυτή για όλες τις παραγωγές αν και δεν θα ήταν βιώσιμο. Η γνώμη μου είναι ξεκάθαρη ότι ο πολιτισμός και η τέχνη πρέπει να έχουν δημόσιο χαρακτήρα και πρέπει να δουλεύουμε όλοι σε αυτή την κατεύθυνση».
«Θα υποστήριζα την ιδέα μιας μόνιμης παρουσίας»
Πρόκειται για έναν διαφορετικό «Ντον Τζοβάννι» από αυτούς που έχουμε συνηθίσει. Ο σκηνοθέτης τον τοποθετεί στην πρώτη πράξη σε ένα σπα και στη δεύτερη πράξη σε αναπηρικό καροτσάκι σε μεγάλη ηλικία. «Είναι σημαντικό ότι μας εμπιστεύθηκε η ομάδα του Μεγάρου. Πρόκειται για ένα σοβαρό πρότζεκτ που σε καιρό πανδημίας δείχνει ότι η όπερα πρέπει να μείνει ζωντανή και να μιλήσει για τα πραγματικά προβλήματα του ανθρώπου. Είναι πολύ ενδιαφέρον να μοιραστούμε και να ανακαλύψουμε τις μεταφορές και τα σύμβολα, τις σχέσεις μεταξύ των γυναικών, αλλά και προβλήματα όπως ο εθισμός στο σεξ και στον τρόπο με τον οποίο δουλεύει κανείς γι αυτά», τόνισε ο σκηνοθέτης Μιχάλ Ζανιέτσκι που κατάγεται από την Πολωνία, ενώ ανέφερε ότι η σκηνοθετική του ματιά βασίστηκε πάνω σε νέες ιδέες για τη Θεσσαλονίκη, όπως multi media κ.α.
Το μουσικό κομμάτι ερμηνεύει η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης με διευθυντή ορχήστρας τον Παναγιώτη Διαμαντή. «Η όπερα είναι το πιο σύνθετο και το πιο δύσκολο εκτελεστικά μουσικό θεατρικό είδος και είναι το μόνο που συνδυάζει τη μουσική, το δράμα, τον χορό, το τραγούδι σε ένα είδος. Όλο αυτό από μόνο του πρέπει να συντονιστεί τέλεια σαν μια καρδιά, μια ψυχή, έναν παλμό που το κάνει ακόμη πιο πολύπλοκο. Έχω την τιμή να διευθύνω ένα από τα ορόσημα του οπερατικού ρεπερτορίου. Το έργο αποτυπώνει όλες τις όψεις του ανθρώπου, τα βάζει με τον Θεό και παίρνει την τύχη στα χέρια του προσπαθώντας να τον αντικαταστήσει. Προσπαθούμε να δώσουμε κάτι αντίστοιχο με τη μουσική που θα αναπαράξουμε όπως την κατέγραψε ο Μότσαρτ. Η όπερα έχει ιδιαίτερες μουσικές απαιτήσεις», επεσήμανε ο μαέστρος.
Τέλος, η χορογράφος της παραγωγής και Ελληνίδα της διασποράς από την Αργεντινή Ντιάνα Θεοχαρίδη, που είναι διευθύντρια δημόσιας θεατρικής σκηνής στην Αργεντινή τόνισε: «Το κέντρο της χορογραφίας είναι οι γυναίκες. Για να συνθέσουμε τον κατάλογο των πολλών γυναικών του Ντον Τζοβάννι διαλέξαμε γυναίκες με διαφορετικές ηλικίες και σωματότυπους. Επίσης με τους σολίστες, τη χορωδία και τους χορευτές δουλέψαμε πολύ για να πετύχουμε μια ενότητα ανάμεσα στη χορευτική κίνηση και το δράμα. Νομίζω ότι κάναμε μια πολύ σημαντική δουλειά με όλους, που επετεύχθη από κοινού. Στην Αργεντινή θαυμάζουμε πάρα πολύ την Ελλάδα και ελπίζω ότι αυτή θα είναι μια αρχή για νέες συνεργασίες με την Ελλάδα και την Αργεντινή».
Η πρωτογενής αυτή παραγωγή καλύπτει ένα μεγάλο κενό στον χώρο του λυρικού θεάτρου της Θεσσαλονίκης, το οποίο δεν έχει μόνιμη εστία στην πόλη, ενώ, ως γνωστόν, υπάρχει ένα μεγάλο κοινό που «διψάει» γι’ αυτό.
Σε ερώτηση του makthes.gr για το αν υπάρχει η σκέψη από πλευράς του οργανισμού ΜΜΘ να πραγματοποιούνται πιο συχνά τέτοιες παραγωγές ο καλλιτεχνικός διευθυντής Χρίστος Γαλιλαίας επεσήμανε: «Το θέλω και ήταν κάτι που υπήρχε από την αρχή στις σκέψεις μου. Όντως η όπερα είναι ένα πολύ δημοφιλές είδος στον κόσμο της κλασικής μουσικής. Το έχουμε διαπιστώσει επανειλημμένα όσες φορές υπήρχαν παραγωγές όπερας στην πόλη ότι το κοινό ανταποκρίνεται πολύ. Φυσικά θα θέλαμε να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε περισσότερες παραγωγές. Η δυσκολία είναι ότι αυτές έχουν ένα πολύ μεγάλο οικονομικό κόστος και, δυστυχώς, όλα καταλήγουν εκεί. Θα υποστήριζα τη ιδέα μιας μόνιμης παρουσίας. Είναι κάτι που λείπει και από την πόλη και από το κοινό της», κατέληξε.