Μια πολυσχιδής προσωπικότητα, γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας αφού σπούδασε στην Ελλάδα και μιλάει Ελληνικά, με παρουσία στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη τα ταραγμένα χρόνια αλλά και στην Αίγυπτο την περίοδο της «Αραβικής Άνοιξης» και της εξέγερσης της πλατείας Ταχρίρ, είναι ο πρώτος Ρώσος Αρχιεπίσκοπος που ορίστηκε από το Πατριαρχείο της Μόσχας ως Πατριαρχικός Εξαρχος Αφρικής.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κλιν, Λεωνίδας, μόλις στα 54 του χρόνια αναλαμβάνει μια δύσκολη αποστολή αφού η δημιουργία Πατριαρχικής Εξαρχίας στην Αφρική, σε μια περιοχή δηλαδή που είναι στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αλεξάνδρειας, χαρακτηρίστηκε από μερίδα της εκκλησίας ως «εισπήδηση» και «εκκλησιαστικό πραξικόπημα».
Ο κατά κόσμον Λεωνίδας Εντουάρντοβιτς Γκορμπατσώφ γεννήθηκε στην Σταυρούπολη του Καυκάσου στις 26 Οκτωβρίου 1968. Το 1970 η οικογένειά του μετακόμισε στο Κρασνοντάρ. Στις 18 Ιουνίου 1990 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 8 Απριλίου 1990 από τον Αρχιεπίσκοπο Κρασνοντάρ και Κουμπάν Ισίδωρο και Πρεσβύτερος στις 8 Οκτωβρίου 1990. Υπηρέτησε στην Επισκοπή Κρασνοντάρ (1990-1997) και στην Θρησκευτική Υπηρεσία Ενόπλων Δυνάμεων του Πατριαρχείου Μόσχας (1997-2002). Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 2002. Υπηρέτησε στο Τμήμα Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Ρωσίας (2002-2013). Διετέλεσε Μέλος της Πνευματικής Αποστολής του Πατριαρχείου Ρωσίας στα Ιεροσόλυμα (2003-2004) και Έξαρχος του Πατριαρχείου Ρωσίας στην Αλεξάνδρεια (2004-2013).
Στις 17 Ιουνίου 2013 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Αργεντινής και Νοτίου Αμερικής. Τη χειροτονία τέλεσε ο Πατριάρχης Ρωσίας Κύριλλος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Σαράνσκ και Μορδοβίας Βαρσανούφιο, Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, τους Αρχιεπισκόπους Ίστρας Αρσένιο, Γεγκωρέβου Μάρκο και τους Επισκόπους Σολνετσνογκόρσκ Σέργιο και Ποδόλσκ Τύχωνα. Στις 3 Ιουνίου 2016 εξελέγη Επίσκοπος Βλαδικαυκάσου και Αλανίας. Στις 4 Δεκεμβρίου 2017 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 23 Σεπτεμβρίου 2021 τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κλίν, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Στις 15 Οκτωβρίου 2021 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της νεοσύστατης Επισκοπής Ερεβάν και Αρμενίας ενώ στις 29 Δεκεμβρίου 2021 τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κλιν, Πατριαρχικός Έξαρχος Αφρικής.
Αυτά είναι όμως μόνο κάποια από τα στοιχεία του βιογραφικού του που είναι πολύ πιο πλούσιο. Μόλις αποφοίτησε από το Λύκειο το 1985 και μέχρι το 1986 ήταν βοηθός εργαστηρίου στο Τμήμα Αεροδυναμικής και Δυναμικής Πτήσεων στη στρατιωτική μονάδα ULO 26265 ενώ στη συνέχεια μέχρι και το 1988 υπηρέτησε σε ενεργό στρατιωτική θητεία, σύμφωνα με το βιογραφικό του στην Ρωσική Εκκλησία, στις Ένοπλες Δυνάμεις της τότε ΕΣΣΔ. Τα επόμενα χρόνια σκαλί-σκαλί έκτισε την εκκλησιαστική του καριέρα.
Από το 1997 υπηρέτησε ως υπάλληλος του Συνοδικού Τμήματος Συνεργασίας με τις Ένοπλες Δυνάμεις και τις Υπηρεσίες Επιβολής του Νόμου στη Μόσχα. Από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο του 1998, υπηρέτησε ως μέλος της ρωσικής ανεξάρτητης αερομεταφερόμενης ταξιαρχίας της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (UNMIBH).
Οι σπουδές του τον έφεραν για τέσσερις χρόνια στην Αθήνα όπου από τον Οκτώβριο του 1998 έως τον Σεπτέμβριο του 2002, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Καποδιστριακού Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ ανήκε και στο προσωπικό του Ρωσικού κάτω Ναού του Μεγαλομάρτυρα Παντελεήμονα στον Άγιο Παντελεήμονα.
Τα επόμενα χρόνια η Ρωσική Εκκλησία τον στέλνει στα θερμά μέτωπα της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Στις 30 Ιουλίου 2003 με απόφαση της Ιεράς Συνόδου διορίστηκε μέλος της Ρωσικής Εκκλησιαστικής Αποστολής στην Ιερουσαλήμ. Στις 24 Δεκεμβρίου 2004, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, απαλλάχθηκε από τη θέση του ως μέλος της Ρωσικής Εκκλησιαστικής Ιεραποστολής στην Ιερουσαλήμ και διορίστηκε πρύτανης του Συγκροτήματος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλεξάνδρεια και της Εκκλησίας του Δημητρίου Θεσσαλονίκης στο Κάιρο, Εκπρόσωπος του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.
Η παρουσία και ο ρόλος του θεωρούνται τόσο σημαντικά ώστε του εξασφαλίζουν θέση σε μεγάλα γεγονότα στην περιοχή. Τον Ιούνιο του 2009, ήταν παρόν στη συνάντηση μεταξύ του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρου Β' και του Ντμίτρι Ανατόλιεβιτς Μεντβέντεφ, Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Στις 11 Απριλίου 2010, στο προαύλιο του Πατριαρχείου Μόσχας στο Κάιρο, ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλος του δίνει το βαθμό του αρχιμανδρίτη.
Τους επόμενους μήνες θα ζήσει από κοντά την αρχή της «Αραβικής Άνοιξης» και τα γεγονότα της πλατείας Ταχρίρ. Όπως περιέγραψε μάλιστα, τότε είχε οργανωθεί στη Ρωσική Πρεσβεία ένα αρχηγείο κρίσης, το οποίο περιλάμβανε και τον ίδιο για να προστατέψουν Χριστιανούς αλλά και Ρώσους πολίτες.
Στη συνέχεια οι ικανότητές του, τον έφεραν το 2013 στην επισκοπή Αργεντινής και Νότιας Αμερικής, στην οποία κλήθηκε να κάνει ότι και τώρα στην Αφρική, να την οργανώσει, να στελεχώσει τις ενορίες και τους ναούς με κληρικούς και να την ενισχύσει με οικονομικούς πόρους.