Ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά όλο το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς. Πρωταγωνίστρια σε παραστάσεις που υπέγραφε σκηνοθετικά ο αείμνηστος Ανδρέας Βουτσινάς η Φιλαρέτη Κομνηνού έχει σχέσεις από το παρελθόν με τα κείμενα του σπουδαίου Αμερικανού δραματουργού. Μάλιστα, «Η νύχτα της Ιγκουάνα» που ανέβηκε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος είναι μία από τις παραγωγές που θυμόμαστε όλοι και συζητιέται ακόμη.
Τώρα, η ηθοποιός ερμηνεύει έναν ρόλο του Ουίλιαμς που δεν έχει υποδυθεί ξανά. Είναι η κ. Βέναμπλ στο «Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι». Πρόκειται για έναν χαρακτήρα με τον οποίο φαίνεται να είχε επίσης παλιούς λογαριασμούς.
«Από τα χρόνια ακόμη της δραματικής σχολής πάντα με γοήτευε και με μαγνήτιζε αυτός ο ρόλος. Δεν μπορώ να το εκφράσω με λογικά επιχειρήματα, αλλά ήταν σα να περίμενα πότε να μεγαλώσω, πότε να φτάσω στην ηλικία της για να συναντηθώ μαζί της. Και τώρα έγινε αυτή η συνάντηση… Μάλιστα, εγώ πρότεινα το έργο αυτό στον παραγωγό όταν με κάλεσε για συνεργασία για έναν άλλο έργο. Νιώθω ότι το υλικό αυτού του ρόλου με ενδιαφέρει ως ηθοποιό.
Έχει πολλά επίπεδα, διακυμάνσεις και αλλαγές σε συμπεριφορά, γιατί πρόκειται για ένα άτομο χειριστικό, που ζει σε μία δική του εικονική πραγματικότητα. Το μόνο ‘άλλοθι’ της είναι η λατρεία που έχει στον γιο της, Σεμπάστιαν. Αυτό κατά κάποιον τρόπο ισορροπεί με το γεγονός ότι χειρίζεται τους ανθρώπους. Νομίζω ότι ο χαρακτήρας της Βέναμπλ είναι ένα πολύ καλό υλικό για τους ψυχαναλυτές. Δεν μπορείς εύκολα να την καταλάβεις, ούτε να την ερμηνεύσεις. Και αυτό έχει πάντα τεράστια γοητεία για έναν ηθοποιό που θέλει να κάνει ερμηνεία», τονίζει η Φιλαρέτη Κομνηνού.
Για να το καταφέρει αυτό χρειάστηκε να επιστρατεύσει τα ίδια τα λόγια του δημιουργού. «Ακολουθώ μία συμβουλή που έδινε ο ίδιος ο Τένεσι Ουίλιαμς στον Ελία Καζάν, όταν έκανε ταινία το ‘Λεωφορείον ο Πόθος’. Έλεγε τότε ότι οι χαρακτήρες του, τα πρόσωπα των έργων του, κινούνται σε γκρίζα περιοχή. Δεν είναι ποτέ ούτε απόλυτα κακοί, ούτε απόλυτα καλοί. Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος. Σε δεδομένη στιγμή συμπεριφέρεται με σκληρότητα και την επόμενη στιγμή είναι ένα άτομο γεμάτο ρωγμές. Έτσι είναι και η Βέναμπλ. Η τεράστια ρωγμή της είναι η απώλεια του γιου της. Και η ανάγκη της να υπερασπιστεί την υστεροφημία του», επισημαίνει η πρωταγωνίστρια.
Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Λίλλυ Μελεμέ. «Με τη Λίλλυ γνωριζόμαστε από πολλά χρόνια, την εκτιμώ, είναι μία σκηνοθέτης που δίνει χώρο στους ηθοποιούς και η συνεργασία μαζί της ήταν άψογη», τονίζει.
Σαν ένα πλάσμα που κυνηγάει τους δαίμονές του
Κλασικός δημιουργός πια ο Τένεσι Ουίλιαμς μιλάει σε κάθε εποχή έχοντας τον δικό του αντίκτυπο στην παρούσα κοινωνία, όπως και το συγκεκριμένο κείμενό του. «Το έργο έχει τεράστια προβολή στο σήμερα γιατί ο Σεμπάστιαν είναι ένας ομοφυλόφιλος, ο οποίος είναι σαν ένα πλάσμα που κυνηγάει τους δαίμονές του. Και αυτό προκαλεί αυτόν τον κατασπαραγμό, ουσιαστικά αυτούς τους ομοφαγικούς σχεδόν σπαραγμούς στο τέλος. Μιλάει γι’ αυτόν υποστηρίζοντας ότι είναι άσπιλος, αμόλυντος και αγνός. Στο έργο αναφέρονται δηλαδή όλα αυτά τα θέματα που είναι αυτοβιογραφικά του συγγραφέα. Ο ίδιος ο Τένεσι Ουίλιαμς ποτέ δεν παραδέχτηκε όσο ζούσε ότι είναι ομοφυλόφιλος. Όλα αυτά τα περνούσε πάντα μέσα στα έργα του με έναν τρόπο υπαινικτικό και αριστουργηματικό όσον αφορά τη γραφή του και τη θεατρική του σύλληψη», λέει η Φιλαρέτη Κομνηνού.
Με αυτή την αφορμή συζητάμε για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών που θεσπίστηκε πρόσφατα από την πολιτεία. «Σαφώς και έπρεπε να γίνει εδώ και πολλά χρόνια γιατί τους ανθρώπους δεν τους διαχωρίζουν οι ερωτικές τους προτιμήσεις. Αλίμονο. Και ότι κατάφερε η εποχή μας να αποδεχτεί επιτέλους τη διαφορετικότητα είναι ένα λίγο κάπως αισιόδοξο βήμα που κάνει η κοινωνία και στη χώρα μας και παγκόσμια», υποστηρίζει.
Οι δεσμοί με την πόλη
Με καταγωγή από τη Δράμα, μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος με άριστα και της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ η Φιλαρέτη Κομνηνού έχει πολλούς δεσμούς με την πόλη. Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο Artobox Fargani, έναν χώρο που στέγαζε άλλοτε τον ιστορικό κινηματογράφο Φαργκάνη, από τον οποίο έχει πολλές αναμνήσεις. «Με αυτό το παλιό σινεμά έχω συνδέσει τα φοιτητικά και νεανικά μου χρόνια. Στην αίθουσα αυτή βλέπαμε ταινίες ψαγμένες, πιο ποιοτικές. Όλο αυτό έχει μία πρόσθετη συγκίνηση. Έτσι και αλλιώς κάθε φορά που ανεβαίνω στη Θεσσαλονίκη για μένα είναι ένας οικείος χώρος. Είναι η πατρίδα μου με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει», σημειώνει η Φιλαρέτη Κομνηνού.
Τέλος, μάς εύχεται για την Ανάσταση αυτή: «Επειδή χρόνια τώρα βιώνουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών γιατί η μια συμφορά διαδέχεται την άλλη στη χώρα μας με αποκορύφωμα αυτό που έγινε παγκόσμια με την πανδημία, εύχομαι κάποια στιγμή να έρθει η Ανάσταση πια και το φως στις ζωές μας», καταλήγει.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Artbox Fargani: Αγίου Παντελεήμονος 10, Καμάρα Θεσσαλονίκης
Από 10 Μαΐου και για δύο εβδομάδες
Παραστάσεις: Παρασκευή: 19.00 & 21.30, Σάββατο: 18.30 & 21.00, Κυριακή: 18.30 & 21.00
*Δημοσιεύθηκε στη "ΜτΚ" στις 04-05.05.2024